Μια λέξη που κρύβει χιλιάδες συναισθήματα, παίρνει άπειρες μορφές κι όλοι την κυνηγάμε σε κάθε έκφανσή της κι ας μην την έχουμε κατανοήσει στο εκατό τοις εκατό της έμπρακτα. Αγάπη τη λένε κι έχει τόσο μέσα μας υπάρξει που μοιάζουν όλες οι αναλύσεις σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις γιατί αναπνέεις.
Μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία που έχει αναλυθεί αφορά τον ψυχολόγο Robert Sternberg περί της τριγωνικής της υπόστασης. Ο ίδιος υποστήριξε ότι το εν λόγω συναίσθημα είναι αρκετά πιο πολύπλοκο από την ένταξή του στην απλή κατηγοριοποίηση, την οποία όλοι τείνουμε να χρησιμοποιούμε-πάθος, έρωτας, αγάπη. Έτσι έβαλε στο παιχνίδι τα τρία βασικά στοιχεία, της οικειότητας, του πάθους και της απόφασης/ δέσμευσης. Κι έτσι κάπως βγήκαν οι τρεις κορυφές, που πατώντας πάνω τους, μαθαίνουμε με τη σειρά μας να αγαπάμε.
Περί οικειότητας
Εγγύτητα επαφή, κατανόηση. Όλα εκείνα τα «έφαγες καλά, να κοιμηθείς νωρίς, τι να σου πάρω» που ξεστομίζουμε αυθόρμητα. Είναι η ανάγκη ενός ζευγαριού να μοιραστεί αναμνήσεις, βιώματα, εμπειρίες, καταστάσεις, χάδια, αγκαλιές, φιλιά, πειράγματα, αστεία, ακόμα και παράπονα. Είναι επίσης η αμοιβαία κατανόηση κι η αποδοχή των αναγκών και συνηθειών του ανθρώπου μας.
Περί πάθους
Του γνωστού. Εκείνου που σε κάνει να λες «θέλω», που ορίζει τη μεταξύ σας χημεία, που φέρνει τα σώματα κοντά. Η ουσία ίσως του έρωτα, το πιο νόστιμο συστατικό του. Κι ίσως συγχρόνως και το πιο ρισκαδόρικο. Μα χωρίς αυτό, είναι η αλήθεια, δε θα ξεχώριζες και πολύ γιατί σε έλκει κάποιος και γιατί κάποιον άλλο τον βλέπεις φιλικά.
Περί απόφασης/δέσμευσης
Σημαντικό κι αυτό το συστατικό αφού αφορά την απόφαση του κάθε ατόμου ότι είναι ερωτευμένο, τη συνειδητοποίηση δηλαδή των συναισθημάτων του αλλά και τη δέσμευσή του στη διατήρηση και συνέχεια της σχέσης. Ακόμα κι αν υπάρχει η συνειδητοποίηση δεν αρκεί, αφού η δέσμευση περιλαμβάνει την προσπάθεια και τη διάθεση να συνεχίσει τη σχέση.
Παραδείγματος χάρη, στις σχέσεις μικρής διάρκειας κι όπως είναι λογικό, κυριαρχεί έντονα το στοιχείο του πάθους, ενώ τα άλλα δύο είναι σε μικρότερη ή ανύπαρκτη έκταση. Αντίθετα στις μακροχρόνιες σχέσεις είναι αυξημένα τα στοιχεία της οικειότητας και της δέσμευσης, όμως το στοιχείο του πάθους αλλοιώνεται -με αργό ή όχι ρυθμό- με τα χρόνια. Το πάθος είναι ένα ευκολοχώνευτο κι ευχάριστο συναίσθημα, ενώ τα υπόλοιπα δύο απαιτούν κόπο, προσπάθεια κι ενέργεια και δεν είναι όλοι και πάντα διατεθειμένοι.
Και κάπως έτσι όλα αρχίζουν να παίρνουν μορφή, σχηματίζοντας οχτώ διαφορετικά είδη σχέσης, ανάλογα με την ύπαρξη ή όχι συνδυασμού των παραπάνω. Περιστασιακές, φιλικές-ερωτικές, στο περίπου, σχεδόν, οι γνωστές καβάτζες. Όλες με στοιχεία με άλλο νόημα ύπαρξης. Ο παράφορος έρωτας παίρνει κι αυτός θέση στο ταμπλό ενώ η κενή αγάπη ή αγάπη συνήθειας έχει εντός της μόνο το στοιχείο της δέσμευσης. Μετά πηγαίνουμε στα βαριά του έρωτα και τη «συντροφική αγάπη» με παρόντα τα στοιχεία της οικειότητας και της δέσμευσης κι η «ρομαντική αγάπη» όπου επικρατούν τα δύο πρώτα στοιχεία, χωρίς το μέλλον να μοιάζει λαμπρό.
Κι αν βρεις και τα τρία στοιχεία μαζί, βρήκες την ολοκληρωτική αγάπη. Μα κι αν δεν τα βρεις, το θέμα είναι κάπως, κάπου και με τον σωστό άνθρωπο να τα ζήσεις. Άλλωστε όλα στις κατάλληλες αναλογίες έχουν τη γλύκα τους, έτσι δεν είναι;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
