Δεν είμαι ό,τι πιο εύκολο για να διαχειριστείς στη ζωή σου, το ξέρω καλά. Άλλο τόσο ξέρω καλά πως σε αυτό δεν μπορείς να αντισταθείς. Σε κάνει να το θες, να το επιδιώκεις. Είναι λες κα το ζητάει ο οργανισμός σου. Σαν ναρκωτικό μοιάζει που κάθε δόση σε φέρνει πιο κοντά μου. Με θες, εσύ δεν το έχεις καταλάβει ακόμα. Δεν πειράζει, όμως, μην ανησυχείς, θα σου το μάθω εγώ καλά.

Που λες, κατά βάθος το γνωρίζεις, αλλά δε θες να το παραδεχθείς, γιατί άπαξ και το κάνεις φοβάσαι ότι δεν έχει επιστροφή. Αυτό, φυσικά, μπορώ να στο πω κι εγώ, γιατί αν μπεις σε αυτό το τριπάκι, αγόρι μου, πάει τελείωσε, θα μείνεις μέχρι το τέλος. Κι αυτό θα σε καταστρέψει ή θα σε απογειώσει.

Μην πιστέψεις στιγμή πως μπορείς να παίξεις μαζί μου. Αυτό το παιχνίδι το παίζω με δικούς μου κανόνες και ποτέ κανείς δεν κατάφερε να τους αλλάξει. Γι’ αυτό στο, λέω μην αυταπατάσαι. Αφού το ξέρεις και το ξέρω πως όλο αυτό σε ιντριγκάρει, το θες, σου τραβάει την προσοχή και σπάει όλες τις άμυνές σου. Έλα, λοιπόν, πες το, μην το ζορίζουμε άλλο.

Εντάξει, ίσως και να μην είμαι αυτό που φανταζόσουν, αλλά δεν ξέρεις αυτό που λένε, πως όταν εύχεσαι να μη σου τύχει κάτι αυτό γυρνάει μπούμερανγκ; Στις ευχές μας το σύμπαν γελάει. Ε, φαντάζομαι κάπως έτσι ήρθα κι εγώ στο δρόμο σου. Γιατί κάποια σαν εμένα σίγουρα δεν ευχήθηκες ποτέ.

Κι όμως, μόνο αδιάφορη δε σου είμαι. Κάτι είδες σε μένα που δεν μπορείς να ξεχάσεις, το θέλησες, το πόθησες και τώρα δεν μπορείς να του ξεφύγεις. Είδες σε μένα αυτά που σε άλλες ήξερες πως δε θα βρεις. Έναν δυναμισμό, μια αυτοπεποίθηση, ένα κορίτσι που τσαλακώνεται, αλλά ποτέ δεν ελέγχεται. Είδες μια αποφασιστικότητα και μια δίψα για ζωή χωρίς δισταγμούς και δεύτερες σκέψεις.

Αντίκρισες αυτό που φοβόσουν να ζήσεις κι είναι αυτό που ξύπνησε τον μαζοχιστή μέσα σου. Εγώ δε βάζω κουτάκια στη ζωή μου, όταν κάτι το θέλω ταράζω γη κι ουρανό για να το κατακτήσω. Όσο κι αν προσπαθείς να ξεφύγεις, άλλο τόσο δένεσαι.

Δε χρειάζομαι κανέναν άντρα κυνηγό εγώ για να ορμίσω. Γίνομαι εγώ ο κυνηγός κι εσύ το θήραμα. Δε σταματάω πουθενά. Δε χρειάζομαι υποσχέσεις, όρκους, δαχτυλίδια να νιώσω πλήρης. Γεννήθηκα ολόκληρη κι είμαι και μόνη μου ευτυχισμένη. Σίγουρα όταν το αντιλήφθηκες το πήρες ως πρόκληση να μου αποδείξεις το αντίθετο, όμως απέτυχες κι εδώ.

Προσπάθησες να κρατήσεις τις αποστάσεις σου, μα όλο εδώ γυρνούσες. Μπορείς να με πεις και βάσανο, αφού χωρίς πολλά-πολλά κατάφερα να σε ταλαιπωρήσω, να ταράξω το μυαλό σου και να σε βάλω σε μια διαδικασία που ποτέ σου δεν ήθελες. Το είπες και μόνος σου, έχω όλα όσα δεν έψαχνες. Ίσως πάλι όλα αυτά να ‘ταν μόνο άδειες θεωρίες στο μυαλό σου.

Αποτέλεσα εξαίρεση στον ίδιο σου τον κανόνα και δεν έκανες τίποτα για το αντιστρέψεις. Ίσως απλά γιατί ήξερες. Ίσως γιατί δεν είχες ούτε εσύ τα κότσια να το παραδεχτείς. Ή ίσως γιατί το γούσταρες, σου άρεσα και δεν ήθελες να κάνεις απολύτως τίποτα. Αν με ρωτάς, αυτό λέω. Με θες! Και με θες πολύ, χωρίς καμία αμφιβολία.

Θα ‘ρθει η στιγμή που θα το καταλάβεις κι εσύ και θα μπεις σε αυτό το one way trip μέχρι τελικής πτώσεως. Θα φροντίσω, όμως, να απολαύσεις την διαδρομή, γιατί εδώ είναι όλα ή τίποτα. Δε χωράνε μέτριες καταστάσεις. Για ένα πράγμα να είσαι σίγουρος, θα γδύσω πρώτα το μυαλό σου, θα το κάνω να παραμιλάει. Σ’ αυτό δε θα μπορέσεις να αντισταθείς ούτε οι άμυνές σου θα καταφέρουν τίποτα.

Το παιχνίδι είναι καθαρά δικό μου και πάντα κερδίζω. Μπορείς να το παραδεχτείς απ’ την αρχή και να με αφήσεις να σε τρελάνω. Αυτή είναι η μόνη επιλογή που σου δίνω.

Συντάκτης: Άντρια Χατζηθωμά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη