Είναι κι αυτές οι θείες, που αποτελούν μία ιδιαίτερη κατηγορία από μόνες τους. Πώς να τους φέρεις αντίρρηση και πώς να τους θυμώσεις; Ακόμη κι όταν σε φτάνουν στα όριά σου. Η χιλιοειπωμένη και αγαπημένη τους ατάκα όποτε σε βλέπουν είναι «Πότε θα σε παντρέψουμε εσένα;» και «Βρήκες κανένα καλό παιδί, τόσα υπάρχουν εκεί έξω, εσύ ακόμα;». Κι άντε να τους εξηγήσεις πόσο δυσεύρετα είναι τα καλά παιδιά, πόσο δύσκολο είναι πλέον να βρεις τον άνθρωπό σου. Και στην τελική, γιατί ξεχνάμε και την τεράστια πιθανότητα, απλώς να μη θες να παντρευτείς, να μην είσαι έτοιμος για την κουλούρα.
Αχ, αυτές οι θείες. Αυτή η μάστιγα που υπάρχει σε κάθε οικογένεια. Περνάνε τα χρόνια, οι γενιές. Αλλάζουν οι αντιλήψεις, οι απόψεις, η κοινωνία. Όμως αυτές παραμένουν παντού και πάντα, απτόητες, τουλάχιστον μία σε κάθε οικογένεια για να σου ψιθυρίζει στα κρυφά, όποτε σε βλέπει, τα καλύτερα εκκλησάκια για να παντρευτείς και τις διαθέσιμες ημερομηνίες.
Έρχονται σαν σίφουνες και σε στήνουν στον τοίχο. Αρχίζουν τις ερωτήσεις και πρέπει να έχεις άμεσες και καλές απαντήσεις. Μη σε πιάσουν αδιάβαστο. Μη διακρίνουν αμφιβολία. Γιατί την πάτησες. Το προξενιό το έχουν στο τσεπάκι τους. Αφού δε βρίσκεις μόνος σου, θα σου βρουν αυτές. Νισάφι πια. Παντρέψου να ηρεμήσουν κι οι θείες σου.
Όλες οι θείες, κάθε οικογένειας που βασανίζουν κάθε ένα και κάθε μία από εσάς, έχουν κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Ας τις γνωρίσουμε, μήπως και τις αποφύγουμε. Ή έστω να προετοιμαστούμε για να τις αντιμετωπίσουμε. Συνήθως -υπάρχουν και εξαιρέσεις- είναι μεγάλης ηλικίας, έχουν απαρχαιωμένες απόψεις, αγαπάνε τα σεμεδάκια, τις παραδόσεις κι έχουν φίλες που διαθέτουν γιους και κόρες διαθέσιμους για εσένα που είσαι ακόμη ανύπαντρος. Τις συζητήσεις τους μονοπωλεί ο γάμος και το παράπονό τους που θα μείνεις στο ράφι. Τις έσκασες πια. Τα προξενιά, αγαπημένη τους ιεροτελεστία.
Νιώθεις πίεση, το ξέρω. Δε σου φτάνουν οι έγνοιες σου, τα δωδεκάωρα που χτυπάς στη δουλειά, η έλλειψη ύπνου, τα νεύρα, που όποιος άνθρωπος και να γνωρίσεις κρίνεται επιεικώς ακατάλληλος. Έχεις και τη θεία να σε ταλαιπωρεί με το Γιωργάκη απ’ την απέναντι γειτονιά που θα σου ταίριαζε ταμάμ και το Μαράκι, την κόρη της φίλης της που είναι ιδανική νύφη με προίκα.
Δύσκολα τις αντιμετωπίζεις. Δύσκολα ξεφεύγεις απ’ αυτές. Εύκολα σε στριμώχνουν στη γωνία και δεν μπορείς να βγάλεις άχνα. Η μοναδική λύση για να μη σε πάρουν μονότερμα και να καταφέρεις να γλυτώσεις απ’ αυτά που έχουν να σου ψάλλουν, μιας και δε παντρεύεσαι, είναι να συμφωνείς μαζί τους και να γνέφεις θετικά. Μη δοκιμάσεις να τις πας κόντρα ή να τις αλλάξεις μυαλά. Πολλοί το δοκίμασαν. Ουδείς το κατάφερε.
Θείες. Αγαπημένες θείες. Με μοναδική έγνοια να σας αποκαταστήσουν όλους και όλες. Μάστιγα απ’ τις λίγες. Αγάπη ξεχωριστή. Να τις αγαπάτε αυτές τις θείες και να τις προσέχετε. Είναι υπερβολικές και πιεστικές και σε κάθε τραπέζι βάζουν την κασέτα για το γάμο να παίζει, αλλά σε αγαπάνε και θέλουν μόνο την ευτυχία σου. Δάμασέ τες με το δικό σου τρόπο, ώστε να υπάρχει μια ισορροπία για να μπορείτε να συνυπάρχετε.
Δώσε τις την ελπίδα ότι δεν έχεις σκοπό να εγκατασταθείς στο ράφι, αλλά θες το χρόνο σου για να βρεις αυτό το περιβόητο καλό παιδί. Και να τις αγαπάς. Όλοι θέλουμε μία τέτοια θεία. Κι ας γκρινιάζουμε.
Συντάκτης: Ναταλία Καρά
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
