Εγώ εκείνη τη μέρα σ’ ερωτεύτηκα. Τότε θέλαμε να βγούμε, αλλά είχε κατακλυσμό έξω και τη μισώ τη βροχή, θα χαλούσαν και τα μαλλιά μου. Κι εσύ τι να έκανες, βγήκες, πήρες ποπ κορν, σοκολάτα και το αγαπημένο μου κρασί κι είδαμε εκείνη τη ρομαντική, που βαρέθηκες λιγάκι. Βέβαια με είχες στενοχωρήσει την προηγούμενη μέρα και το ήξερες, να τα λέμε αυτά. Δε θυμάμαι τι μου είχες κάνει, δε θα ήταν πιο σημαντικό από μια ωραία βραδιά κάτω απ’ την κουβέρτα.
Κι είχες κι εκείνα τα γλυκά μάτια με λίγη ενοχή, πώς να σου κρατήσω κακία. Άσε που όταν κάνει κρύο και βρέχει και βροντάει, χωρίς εσένα κάτι μου λείπει. Ξέρεις ότι είμαι λίγο φοβιτσιάρα. Εσύ άραγε μ’ ερωτεύτηκες το ίδιο;
Έτσι μου είπες, ότι όσο και αν φτιάχνομαι και βάφομαι κι υποφέρω με τα τακούνια, εσύ με προτιμάς με πιτζάμες, χαλαρή μες στο σπίτι. Συνηθισμένη ατάκα, αλλά θα σε πιστέψω. Άλλωστε, είμαι πράγματι γλυκύτατη με τις διαστημικές μου πιτζάμες –υποθέτω– ακόμη κι όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς, γιατί τυλίγομαι πάνω σου τη νύχτα και παραπονιέσαι ότι δε σου αφήνω χώρο. Μπα, υπερβολές.
Κι εκείνη την άλλη φορά, πριν λίγο καιρό, που χαλούσε ο κόσμος έξω, αλλά Χριστούγεννα έρχονται, βρήκαμε αφορμή να στολίσουμε το δέντρο. Πρώτη φορά στο καινούργιο σπίτι, αγάπη μου, στο σπίτι μας. Σου έβαλα και χριστουγεννιάτικα τραγούδια, σου έσπασε τα νεύρα κι ο γάτος που έπαιζε με τα λαμπάκια, αλλά πλάκα είχαμε. Οι μικρές χαρές της ζωής.
Σ’ ερωτεύτηκα ξανά όταν χορέψαμε με όλα τα χαζά που ακούγαμε, τέτοιος είσαι όταν θέλεις. Είμαι κι εγώ ρομαντική ψυχή και με ρίχνουν οι στιγμές που έχουν βγει από ταινία. Γι’ αυτό έμαθες να τις αντιγράφεις. Τι ωραίο που έγινε το μικρό συμπαθητικό μας δεντράκι με τα ξύλινα στολίδια και τα δώρα από κάτω. Ή μάλλον τα άδεια κουτιά με τα ωραία περιτυλίγματα.
Τι δώρο θα μου πάρεις φέτος; Παραδέξου ότι είμαι ερωτεύσιμη όταν κάνω σαν μικρό παιδί. Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου εποχή. Κι αφού θα τα περάσω μαζί σου φέτος τα αγαπώ ακόμη πιο πολύ. Στην αγαπημένη μου εποχή με τα μεγάλα τραπέζια της οικογένειας προστέθηκες να ολοκληρώσεις την ευτυχία μου κι όλες τις άλλες χειμωνιάτικες στιγμές που ανήκουν σε δύο.
Πράγματι, φέρνει μια μελαγχολία ο κακός καιρός κι η ρουτίνα, αλλά αν κάποιος σε περιμένει και σε προσέχει, όλα αλλάζουν. Το καλοκαίρι δε σε κρατάει το σπίτι, έχει άλλα όμορφα, μπορεί να γυρίσεις και λίγο μεθυσμένος και να μη σε πολυνοιάζει η παρέα, αλλά τα σχέδια και τα όνειρα θα τα κάνεις τον χειμώνα.
Τα βράδια στο κρεβάτι αγκαλιά, με τον αέρα να χτυπάει τα κάγκελα είναι αναντικατάστατα. Τότε που φοβάμαι και δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς την καληνύχτα σου. Είναι η αφορμή να ερωτευτούμε πάλι απ’ την αρχή. Μου χαρίζεις τον κόσμο όλο όταν σχεδιάζεις το μέλλον σου μαζί μου, το άμεσο και το μακρινό. Πού θα κανονίσουμε μια εκδρομή στα χιόνια που μου έχεις τάξει, πότε θα μου μάθεις να οδηγώ καλύτερα, πώς θα κατακτήσουμε την επιτυχία. Όνειρα χειμερινής νυκτός. Πάλι σε ερωτεύτηκα για όσα μοιράζεσαι μαζί μου, εσύ;
Άργησα να έρθω σπίτι σήμερα, είχα πολύ δύσκολη μέρα στη δουλειά, κρύωσε κι η μύτη μου και κοκκίνισε και μόνο εσένα θέλω. Θα με κάνεις καλά; Πες ναι! Κλείσε με στην πιο ωραία φυλακή σου, να μου πάρεις την κούραση και να τα φτιάξεις όλα. Έχει κάτι τέτοιες μαγικές στιγμές η ζωή κι ας μην είναι παραμύθι. Εμείς θα την κάνουμε.
Και τι πιο μαγικό απ’ το να ερωτεύεσαι κάθε χειμώνα τον ίδιο άνθρωπο γιατί «πάντα ανακαλύπτεις κάτι ακόμα» όταν τον χρειάζεσαι.
Συντάκτης: Εβίνα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
