Πόσο ωραία η αμηχανία της αρχής

Έφτασε το τριήμερο και μετράς τις ώρες και τα δευτερόλεπτα για να κλείσεις την πόρτα του γραφείου και να ξεχάσεις προσωρινά ακόμη και τα ονόματα των αγαπημένων σου συνεργατών. Δεν αντέχεις άλλο, σφύζεις από νιάτα για τόση κούραση. Σου έλειψε η οικογενειακή θαλπωρή και να απολαμβάνεις το απόλυτο τίποτα στον τεράστιο καναπέ της μαμάς.

Κάπως έτσι, αποφασίζεις να πάρεις τη βαλιτσούλα σου, μπορεί και κάνα συγγενή σου και να πάτε στο νησί τρέχοντας μες στον πανικό να προλάβετε το πλοίο της Παρασκευής. Αδίκως τρέχεις, όμως, με τέτοια κακοκαιρία, έπρεπε να το περιμένεις το απαγορευτικό. Κι έχεις περάσει κι εκείνη την κακή μέρα στη δουλειά με τόση γκρίνια κι έχεις κι ένα λουκ τέρμα ατημέλητο, που σου χαλάει διπλά τη διάθεση, γιατί δεν είχες χρόνο ούτε να ετοιμαστείς κι όλα σου φαίνονται λίγο-πολύ σκατά.

Όλα σκατά, εκτός από αυτό το υπέροχο πλάσμα που μόλις εντόπισες απέναντί σου. Εσένα κοιτάει; Αποκλείεται σε αυτή την κατάσταση που βρίσκεσαι. Καλέ, εσένα κοιτάει. Κι εσύ δεν μπορείς να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από πάνω του. Γιατί έπρεπε να σε δει έτσι; Αν και έχουμε πει, οι καλύτερες ιστορίες ξεκινούν εκεί που δεν το περιμένεις. Κι ας σε έχει πλημμυρίσει ανασφάλεια.

Κάπου εδώ επιβεβαιώνεται για πρώτη φορά ο τίτλος. Είναι τόσο γλυκόπικρη αυτή η ανασφάλεια. Σίγουρα ενδιαφέρεται; Θα με πλησιάσει; Υπέροχα ερωτήματα. Συνοδεύουν ένα καρδιοχτύπι αμηχανίας κι ανασφάλειας, αναντικατάστατο. Πόσο μάλλον όταν ήρθε δίπλα σου τελικά κι είχε αυτή την υπέροχη φωνή και μύριζε τόσο όμορφα και τα έχασες ακόμη περισσότερο.

Πόσο διακριτικά μπορώ να ψεκαστώ λίγο ακόμη άρωμα; Τι άλλο να πω για να μη βαρεθεί; Πού να ήξερες τι υπάρχει μέσα στο απέναντι μυαλό, ότι νιώθει ακριβώς την ίδια ανασφάλεια. Κι αυτή η αμοιβαιότητα είναι μαγικό συναίσθημα. Κοίτα που το ατημέλητο λουκ σου ήταν τελικά που τράβηξε τα βλέμματα σαν μαγνήτης, κάτι που έμαθες στην πορεία, όταν απ’ τον τόσο ενθουσιασμό στο αποκάλυψε.

Απολαμβάνετε το πρώτο ραντεβού, το δεύτερο, το τρίτο κι όλο γενικά το –όχι και τόσο μικρό– διάστημα αμηχανίας, που όσο πιο πολύ κρατήσει, τόσο το καλύτερο. Η ζωή δεν είναι παραμύθι, αλλά έχει μαγικές στιγμές κι αυτή η αρχή ανήκει σε αυτές. Πού θα πάτε το πρώτο βράδυ σας μαζί; Τι να βάλεις; Πότε θα δώσετε το πρώτο σας φιλί; Ταυτόχρονα εύχεσαι να μην αντιληφθεί με τι προσήλωση έχεις χαθεί σε αυτά που εξηγεί για τη δουλειά του. Μη νομίζει το ένα, μη σκεφτεί το άλλο.

Όσο δε γνωρίζεστε και δεν έχετε αποκτήσει οικειότητα, επικρατεί η αγωνία ότι κάτι θα κάνεις λάθος, ότι δε θα ταιριάξετε κι ότι πρέπει με κάποιον τρόπο να κερδίσεις τις εντυπώσεις.  Δεν είναι έτσι, έχετε μοιραστεί συνειδητά το φορτίο αυτής της αγωνίας, η οποία έχει μια γοητεία που κι οι δύο στην πραγματικότητα εκτιμάτε. Άλλωστε, κάπου σε αυτή την αμηχανία κρύβονται τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. Στο να ανακαλύπτεις σταδιακά αυτόν που έχεις δίπλα σου και συνεχώς κάτι νέο να σε κερδίζει.

Αυτές οι πρώτες φορές που δε γυρίζουν πίσω κι οφείλεις να τις απολαύσεις.  Η πρώτη φορά που θα πάτε σινεμά και θα σε εκπλήξει η συζήτηση που θα ακολουθήσει, καθώς τελικά μοιράζεστε την ίδια φιλοσοφία για τη ζωή. Η πρώτη φορά που θα πάτε για φαγητό και θα προσφερθείς να πληρώσεις, αλλά δε θα σε αφήσει. Ίσως, αν δε φοβηθεί να ζήσει όλο το ρομάντζο, σε ταΐσει και μερικές φορές γελώντας παιδικά. Και την πρώτη φορά που θα κάνετε έρωτα, θα εκδηλωθεί με το παραπάνω η χημεία σας, αν δεν είχε επιβεβαιωθεί μέχρι τώρα.

Αυτά κι άλλα πολλά σηματοδοτούν μικρούς και μεγάλους έρωτες. Μην αφήσεις την ανασφάλεια να σου στερήσει αυτές τις μικρές στιγμές που το μόνο που έχεις να κάνεις, τελικά, είναι να είσαι ο εαυτός σου κι όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!