Αναφορές σε πρώην μπροστά σε νυν καλό είναι να μη γίνονται

Υπάρχει ένα δίλημμα -στο οποίο πολλοί από ‘μας και πολλές φορές έχουμε βρεθεί- ξεκινώντας μια νέα σχέση κι αυτό δεν είναι άλλο από το αν πρέπει ν’ αναφερθούμε στο πρώην ταίρι μας. Μια τέτοια αναφορά, όσο κι αν φαντάζει αθώα στα μάτια μας, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα κι εντάσεις στη νέα μας σχέση. Βέβαια από την άλλη, η συνεχής αποφυγή συζήτησης περί πρώην, ίσως κινήσει τις υποψίες στον νυν σύντροφο κι έτσι να θεωρεί ότι τρέφουμε ακόμα αισθήματα για τον πρώτο. Σίγουρα δεν υπάρχει σωστή αντιμετώπιση αυτού του διλήμματος κι όλα εξαρτώνται από τη φύση και ποιότητα της νέας σχέσης.

Δεν είναι, λοιπόν, λίγες οι φορές που μέσα από μια διερευνητική συζήτηση -ξέρετε αυτές στην αρχή μιας σχέσης που ακόμα ο ένας μαθαίνει τον άλλον- καταλήγουμε με το νέο ταίρι μας σ’ αυτό το φλέγον θέμα. Λίγο η προσπάθεια ν’ αλιεύσουμε πληροφορίες για το παρελθόν, λίγο ο εγωισμός μας που δεν αντέχει να μην είμαστε η αρχή και το τέλος στη ζωή κάποιου, δε θέλει και πολύ.

Υπάρχουν όμως κι εκείνες οι φορές, που αισθανόμαστε εμείς οι ίδιοι την επιθυμία να εκφράσουμε τα τότε αρνητικά συναισθήματα κι εμπειρίες μας, με απώτερο σκοπό να μεταφέρουμε στον σύντροφό μας όσα τυχόν μας σημάδεψαν, μας πλήγωσαν και μας χάλασαν. Σαν εγχειρίδιο χρήσης, ώστε ν’ αποφύγει όσα εμείς θεωρούμε κακώς κείμενα και να γλιτώσουμε από έναν πιθανό μελλοντικό πόνο και προβλήματα. Βέβαια μια τέτοια κίνηση ενδέχεται να οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, αφού μεταφέροντας παρελθοντικές εμπειρίες και καταστάσεις, μεταφέρουμε, ταυτόχρονα κι έμμεσα, λανθασμένες εντυπώσεις για την υπομονή και τα όριά μας, με αποτέλεσμα ο νέος μας σύντροφος να προσπαθήσει να τα φτάσει στ’ άκρα. Γιατί; Γιατί θα θέλει να δει αν θα δεχθούμε απ’ αυτόν ό,τι και από την πρώην σχέση.

Κάποιες φορές πάλι, κάνουμε κάτι ανάλογο αλλά με τις θετικές αναμνήσεις, καταστάσεις και συναισθήματα, που βιώσαμε στην προηγούμενη σχέση μας, με σκοπό να δείξουμε όλα όσα απολαμβάνουμε σαν άνθρωποι, τι μας αρέσει, πώς μας αρέσει και γιατί. Σκοπός μας ασφαλώς είναι να μεταφέρουμε στον νέο μας σύντροφο όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζει για ‘μας και να μην τον παιδεύουμε, αφήνοντας τον να τις ανακαλύψει μόνος του εξαρχής. Μια τέτοια κίνηση όμως, με μαθηματική ακρίβεια, θα φέρει σε δύσκολη θέση τον σύντροφό μας και θα νιώσει αμήχανα, συνειδητοποιώντας πόσο ευτυχισμένοι υπήρξαμε με κάποιο άλλο άτομο. Κι έτσι θα δημιουργηθούν στο μυαλό του σκέψεις κι αμφιβολίες και που μάλιστα εμείς φροντίσαμε για την εμφάνισή τους.

Βέβαια, όπως προείπα, τέτοιες συζητήσεις είναι δύσκολο να μη γίνουν ποτέ, οπότε τουλάχιστον ας αναρωτηθούμε πόσα επιτρέπεται ν’ αποκαλύψουμε στη νέα μας σχέση για την παρελθοντική; Υπάρχει κάποιο όριο ή μέτρο που πρέπει να θέσουμε σ’ αυτού του είδους τις συζητήσεις;

Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;

Κάνε τώρα το τεστ!

Σίγουρα υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις που θα έπρεπε να είναι απαγορευτικές και για τις δύο πλευρές. Για παράδειγμα, καλό θα ήταν, κανένας από τους δύο να μη ρωτήσει για μια πρώην σχέση, αν την αγάπησε, αν ήταν δυνατά όσα ένιωσε κι αν την ξεπέρασε. Τέτοιου είδους ερωτήσεις θα φέρουν και τους δύο σε δύσκολη θέση, αφού ο αποδέκτης ίσως μουδιάσει στο άκουσμά τους, αφήνοντας έτσι λανθασμένες εντυπώσεις, ενώ ο άλλος μπορεί να μην ακούσει την απάντηση που περίμενε ή κι αν την ακούσει να μην πειστεί.

Μια ακόμα ερώτηση που σίγουρα πρέπει ν’ αποφευχθεί είναι «θα ήθελες να ξαναδείς τ@ν πρώην σου;» γιατί η άλλη πλευρά μπορεί ν’ απαντήσει θετικά. Και γιατί όχι; Αν η σχέση έληξε όμορφα κι είχαν αναπτυχθεί ώριμα κι υγιή συναισθήματα κι από τις δύο πλευρές, είναι πολύ πιθανό, από ανθρώπινο ενδιαφέρον και μόνο να θέλει κανείς να ξαναδεί την πρώην σχέση του. Το θέμα είναι κατά πόσο δεκτικός και λογικός μπορεί να είναι κάποιος μπροστά σε μια τέτοια απάντηση.

Πέρα από ερωτήσεις που δεν πρέπει να γίνουν, υπάρχουν κι απαγορευτικές συμπεριφορές, με κυριότερη αυτήν της σύγκρισης ανάμεσα στο νυν και πρώην ταίρι, παρουσία του πρώτου. Συγκρίνουμε λοιπόν καταστάσεις, χαρακτηριστικά και συμπεριφορές είτε για να εξυψώσουμε τη νέα μας σχέση είτε για να της κοπανήσουμε στη μούρη ότι είναι ίδια με την προηγούμενη. Επίσης μια ακόμα απαγορευτική συμπεριφορά αφορά στην τάση μας να συζητάμε και ν’ αναλύουμε το παρελθόν -τόσο το δικό μας, όσο και του συντρόφου μας-, γιατί έτσι πιστεύουμε ότι δενόμαστε και γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον καλύτερα. Είναι όμως πράγματι έτσι ή εν ολίγοις σκάβουμε τον λάκκο μας; Μάλλον το δεύτερο.

Για να μη συμβεί λοιπόν κάτι τέτοιο, αυτό που έχει τελικά σημασία, σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω, είναι ν’ απολαμβάνουμε το τώρα και τη νέα μας σχέση, χωρίς να δίνουμε σημασία σε όσα συνέβησαν κάποτε, ακόμη κι αν μας επηρέασαν πολύ. Καλό είναι να εστιάσουμε στο γεγονός ότι έχουμε βρει έναν άνθρωπο -τον οποίο (κι) εμείς επιλέξαμε- να μοιραστούμε την καθημερινότητά μας. Τίποτα άλλο δε θα έπρεπε να έχει σημασία. Γιατί λοιπόν να επισκιάζουμε αυτές τις όμορφες στιγμές με κάτι πού δεν υπάρχει πλέον;

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!