Το τρίτο πρόσωπο

Έρωτας∙ όμορφο πράγμα. Τον επιλέγεις εσύ ή σε επιλέγει εκείνος. Δοκιμάζεις, προχωράς, αν κυλάει καλά, το συνεχίζεις. Αν βρεις εμπόδια, τα πηδάς. Αν δεν μπορείς να τα πηδήξεις, σταματάς. Λες ένα «αντίο, σε ευχαριστώ, μου έμαθες πολλά» και προχωράς. Και διαλέγεις άλλους, μεγαλύτερους, μικρότερους, συνομηλίκους, κάθε λογής συντρόφους. Χωρισμένους, παντρεμένους, σε σχέση.

Σε σχέση, ναι. Μη σε τρομάζει η ταμπέλα. Είναι μια εμπειρία κι αυτή, που δεν μπορείς να προβλέψεις αν ποτέ θα τύχει να σου συμβεί. Μπορεί απλά να προκύψει, να κανείς σχέση με κάποιον που είναι ήδη σε σχέση. Να γίνεις εσύ το τρίτο πρόσωπο και να αισθάνεσαι πως δεν έχεις άλλη επιλογή, γιατί απλά ερωτεύτηκες κάποιον και σε πρόλαβε άλλος, μα η ζωή δεν είναι αγώνας δρόμου, δεν κερδίζει ο γρηγορότερος. Έτσι κρατάς μυστικά, μαθαίνεις να έχεις υπομονή, ζηλεύεις σιωπηλά και περιμένεις -και θέλει δύναμη ψυχής η όλη κατάσταση για να αντέξεις.

Σου γυάλισε ένα τυπάκι στο μπαρ. Πιάνεις την κουβέντα, έρχεσαι πιο κοντά. Μαθαίνεις για αυτόν, του ανοίγεσαι κι εσύ. Ώσπου η απλή επικοινωνία ανάμεσα σε δυο άτομα σε ένα μπαρ, προχωράει σε συχνότερη. Μετά από πολύ δρόμο, σκέφτεσαι να δοκιμάσεις τη σχέση μαζί του. Και ξαφνικά, όταν έχεις πια αρχίσει να νιώθεις, σου ξεφουρνίζει την ύπαρξη ενός επίσημου αμόρε. Σοκ. Σου έπεσε βαρύ, όπως το φρεσκοφουρνιστό ψωμί σου κάθεται στο στομάχι. Αρχικά το αποκλείεις, ύστερα η καψούρα σε κάνει ικανό για όλα. Προκαλείς τον εαυτό σου για μια δοκιμή, για μια εμπειρία. Κάπως έτσι, γίνεσαι το τρίτο πρόσωπο.

Για να πετύχει, αν ο σύντροφος θέλει να κρατήσει και την επίσημη σχέση του κι εσένα, πρέπει να ‘σαι προσεκτικός. Ξέρεις πως δε θα μπορείς κάθε στιγμή να τον ενοχλείς. Συμβιβάζεσαι, όμως, και με αυτό.

Στην αρχή όλα είναι ρόδινα, όπως είναι συνήθως όλες οι αρχές. Οι κρυφές και μυστικές συναντήσεις κρύβουν μια δόση από σασπένς, ένα μυστήριο που συντηρεί το πάθος. Τα ολιγόλεπτα τηλεφωνήματα με τη φωνή του παράνομου εραστή σου στο mute γίνονται καθημερινότητα. Κάνεις υπομονή κι ας μη βρίσκεστε κάθε μέρα, ξέρεις ότι υπάρχουν κι άλλες υποχρεώσεις. Σ’ αρέσει-δε σ’ αρέσει, το δέχτηκες, δεν μπορείς να κανείς κάτι. Μένεις εκεί σιωπηλός και ακίνητος και περιμένεις το μήνυμα από τον εγκέφαλο του εγκλήματος. Φυσικά κι είναι εκείνος που κινεί τα νήματα, αφού παίζει στα δάχτυλα δύο συντρόφους.

Ώσπου ο καιρός, με επιμονή και συμβιβασμούς, περνάει κι εσύ αρχίζεις πια να κουράζεσαι. Κάθε λεπτό που περνάτε μαζί συνήθως διακόπτεται από ένα τηλεφώνημα ή ένα μήνυμα που πρέπει να απαντήσει. Ουπς, ο σύντροφος. Τα διαλείμματα είναι συχνά, τα νεύρα σου συχνότερα. Ως ποτέ θα ζεις στη σκιά του επίσημου συντρόφου; Κάτι πρέπει να γίνει. Σκέψεις, σκέψεις, μόνο σκέψεις σου προκαλεί αυτή η κατάσταση μετά από ένα διάστημα.

Απ’ τη στιγμή που θέλει να ‘ναι μαζί σου για ποιον λόγο εξακολουθεί να διατηρεί και την επίσημη σχέση του; Μήπως τελικά σας κοροϊδεύει και τους δυο; Μήπως περνάει μια κρίση στη σχέση του και ψάχνει επιβεβαίωση σε εσένα; Έρχεται η στιγμή που νιώθεις πως έχεις ηθελημένα μπει σε ένα αδιέξοδο. Δεν ξέρεις τι να κάνεις. Σκέφτεσαι να τους χωρίσεις, αλλά αυτό δε σε τιμά και μάλλον θα γυρίσει εις βάρος σου. Θα σε πουν απρόσκλητο επισκέπτη, ακόμα κι αν δε φταις (μόνο) εσύ. Όλοι θα ρίξουν την ευθύνη σε σένα. Θα πουν πως έγινες η αιτία να διαλυθεί ένα ζευγάρι. Μα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, αν ο άλλος ήταν καλυμμένος απ’ την επίσημη σχέση του, δε θα έψαχνε αυτό που του λείπει σε ένα άλλο πρόσωπο, σε αυτήν την περίπτωση, σε εσένα. Γιατί δεν το τελείωσε, όμως, αφού δεν είναι ευτυχισμένος;

Κι έτσι έρχονται κι άλλες σκέψεις. Μήπως τελικά είσαι απλώς ένα διάλειμμα αναζωογόνησης; Μήπως είναι αναποφάσιστος και δεν ξέρει ποιον να πρωτοδιαλέξει; Μήπως θέλει να συγκρίνει και τους δυο και να καταλήξει σε αυτόν που του προσφέρει περισσότερα;

Η κατάσταση αυτή, όμως, σε πνίγει. Σε κουράζει η ενοχλητική αισθητή παρουσία της επίσημης σχέσης. Δεν μπορείς να βρεις ηρεμία στον παράνομο δεσμό σου και νιώθεις συνέχεια κάποιον να σε παρακολουθεί σε κάθε σου βήμα. Τα τηλέφωνα δε σταματούν, νιώθεις δεύτερος σε αυτή τη σχέση και κάθε σας σχέδιο εξαρτάται απ’ το πρόγραμμα του επίσημου δεσμού του συντρόφου σου. Ακόμα κι αν, τελικά, χωρίσει, μήπως ύστερα κάνει τα ίδια και σε εσένα;

Το αδιέξοδο όλο και μεγαλώνει. Αλλά έτσι είναι οι σχέσεις αν βρίσκεσαι στη θέση του τρίτου προσώπου, παθιασμένες μα ελλιπείς. Συνήθως δεν κρατούν για μεγάλο διάστημα. Κάποιες φορές κιόλας μπορεί εσύ από τρίτο πρόσωπο να καταλήξεις σταθερό σύντροφος και λίγο αργότερα ο τάρανδος της υπόθεσης. Και τότε έρχεται αυτό που λέμε «εκεί που είσαι ήμουν κι εδώ που είμαι θα έρθεις». Το αντέχεις;