Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο με αναγνωρισμένο δικαίωμα να δίνει συμβουλές περί σχέσεων στους άλλους.

Πρώτα από όλα γιατί δεν πιστεύω στην αποτελεσματικότητα των συμβουλών. Έπειτα επειδή στις σχέσεις μου, παραδέχομαι πως έχω αποτύχει παταγωδώς. Εντούτοις ακριβώς για αυτόν τον τελευταίο λόγο, ίσως είμαι η καταλληλότερη να πω μια κουβέντα άξια να ακουστεί, διότι ως γνωστό οι αποτυχημένοι δίνουν τα καλύτερα μαθήματα στη ζωή.

Ως λοιπόν παλιά καραβάνα, που θες δε θες τυγχάνει να είμαι (ηλικιακά τουλάχιστον) η μαμά σου, πριν με πατάξεις, διάβασέ με.

Καταρχήν επειδή από όλα τα κλισέ των απανταχού μαμάδων, το πρώτο που πανηγυρικά επιβεβαιώνεται παραμένει το «εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ‘ρθεις».

Που;

Μα στην αρένα των ερωτικών σχέσεων, φυσικά!

Πότε;

Εκεί κοντά στα sweet sixteen και σε όλη εκείνη την υπέροχη sweet δεκαετία που ακολουθεί, όπου σε κάθε γωνιά σε περιμένει μια έκπληξη.

Συναρπαστική ή ανυπόφορη, από εσένα εξαρτάται κι από τον τρόπο που μαθαίνεις να αντικρίζεις τη ζωή.

Βλέπεις τα γεγονότα τείνουν να παίρνουν των σκέψεων μας τη μορφή.

Ζούμε όπως συνηθίζουμε να σκεφτόμαστε και χρήσιμο είναι να σκεφτόμαστε τη ζωή ως μια σειρά επιλογών που εμείς κάνουμε. Όχι ως έναν αγώνα που έχουμε μία μοναδική ευκαιρία ή να χάσουμε ή να κερδίσουμε.

Το μυστικό λοιπόν για να επιλέγεις κάθε φορά το καλύτερο για σένα είναι να διαλέγεις ελεύθερα: χωρίς φόβο.

Ο φόβος μας μετατρέπει σε πλάσματα εξαρτημένα και εξαρτητικά.  Απελευθερώσου λοιπόν.Όπου πας, να πηγαίνεις με πάθος, αλλά όχι από εκείνο που σε τυφλώνει, μα που σε πλημμυρίζει με φως.

Όμως μη βιαστείς να μπεις στην αρένα.

Πάρε το χρόνο σου και σα μαχητής, σκιαμάχησε μόνος όσο πιο πολύ μπορείς. Καλύτερη προετοιμασία για τούτο τον αγώνα δεν θα μπορούσες να κάνεις ποτέ.

Ναι στον καθρέφτη σου, με τον εαυτό σου. Αυτός θα είναι για πάντα στην πραγματικότητα ο αντίπαλος σου. 

Ξεγυμνώσου και κοίτα τον κατάματα. Μην του λες ψέματα, ούτε να του χαϊδεύεις τα αυτιά. Παρατήρησε, βρες τις αδυναμίες σου και μη λυπάσαι να χτυπήσεις εκεί που πονάς.

Μόνο έτσι δυναμώνουν οι άμυνες και ξυπνάνε εξαρχής οι αντοχές. Στηρίξου στα πόδια τα δικά σου, όσο πιο γερά μπορείς.

Μελέτησε, προσπάθησε, μάθε. Ξεκίνα να γίνεσαι ό,τι θαυμάζεις. 

Δούλεψε, βάλε στόχους, φτάσε όσα πιο ψηλά μπορείς. Ποτέ μην καταδέχεσαι να ζήσεις με τις πλάτες κανενός.

Όλα μπορεί να τα χάσουμε ένα πρωί, αλλά τις γνώσεις και την αυτοεκτίμηση, δεν μπορεί να μας τα πάρει κανείς.

Για αυτό να αποδέχεσαι και να αγαπάς αυτό που είσαι. Πριν από οποιονδήποτε άλλο, εσένα να αγαπάς.

Την ψυχή, το χαρακτήρα, την ευγένεια και την αξιοπρέπεια σου.

Βρες την αξία σου και καθρέφτισε την στις σχέσεις και τις συναναστροφές σου. Κι όταν βγεις εκεί έξω να ξέρεις τι θες.

Μη δέχεσαι λιγότερα από όσα αξίζεις, αλλά μην απαιτείς περισσότερα από όσα προσφέρεις.

Μην παίξεις βρώμικα, μην το ανεχτείς όμως κιόλας.

Δείξε γενναιοδωρία στους ανθρώπους που κάνουν την καρδιά σου να χαμογελά, αλλά μη ξοδεύεσαι σε ανθρώπους χειριστικούς. Μάθε να τους μετράς και να τους ξεχωρίζεις.

Μη θαμπώνεσαι από λόγια μεγάλα κι από δώρα ακριβά. Δίνε αξία στους ανθρώπους πρώτα, τα αντικείμενα είναι όλα φθαρτά, τα πρόσωπα όμως αναντικατάστατα.

Για αυτό μην προσφέρεις την καρδιά σου, παρά μονάχα ως αντάλλαγμα για μιαν άλλη καρδιά.

Αν χρειαστεί να διαλέξεις, κάν΄ το με καθαρό το μυαλό και ανοιχτή την καρδιά.

Το πώς σου φέρεται ο σύντροφος σου, το αν σε νοιάζεται και αν σε σέβεται, αυτό να μην το προσπερνάς Τα λόγια και τα ψέματα, μας αφήνουν να κοιμόμαστε ξεσκέπαστοι τις νύχτες.

Είναι παγίδα να τα θέλουμε πάντα όλα στη ζωή, κάτι θα χάνεις ή κάτι θα αφήνεις, για ό,τι κερδίζεις κάθε φορά. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, μην αφήνεσαι και μην τα παρατάς. Να απολαμβάνεις τη μάχη για όσο διαρκεί, μα φύγε όταν χρειαστεί.

Κι αν ο έρωτας σε απογοητεύσει κι αυτός ο πόνος ευπρόσδεκτος είναι τις πιο πολλές φορές. Έπαιξες, έχασες, κέρδισες, έμαθες. Αυτό έχει αξία στη ζωή. Ακόμη και οι αποτυχίες, έχουν τη χάρη τους όταν γίνονται φάροι, για να πορευτείς. Για αυτό να μην τις φοβηθείς.

Από τους πόνους μας μάθαμε όλοι, στις χαρές δεν έμαθε τίποτα κανείς.

Και να θυμάσαι πως όλα αλλάζουν, οι συνθήκες, οι απόψεις, ακόμη και οι άνθρωποι κάποιες φορές.

Να μάχεσαι για τις συνθήκες, μα τους ανθρώπους μην προσπαθήσεις να τους αλλάξεις εσύ.

Καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, με αυτόν στο τέλος και πάλι θα αναμετρηθεί.

Όσοι ζήσαμε σε παραμύθια, στο τέλος καταλάβαμε ότι το δράκο έπρεπε να τον σκοτώσουμε μόνοι εμείς.

Για αυτό και έχει νόημα πριν ορμήσεις στην αρένα, για να κερδίσεις τον πρίγκιπα και να σκοτώσεις το δράκο ( όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά), να έχεις καλά αρματωθεί.

Δε χρειάζεται να είναι η γροθιά σου σιδερογέννητη.

Αρκεί να είναι η ματιά σου τρυφερή μα και βαθιά διερευνητική!

Συντάκτης: Ιωάννα Λιζάρδου