Όμορφο τέλος δεν υπάρχει σε καμία σχέση που τελειώνει. Η λέξη «τέλος» σηματοδοτεί κάτι επίπονο και τελειωτικό. Εκείνη τη στιγμή δυσκολεύεσαι να αντιληφθείς το καινούργιο που ίσως σε περιμένει στη γωνία, το κλείσιμο ενός κύκλου και εμμένεις να δίνεις ρεσιτάλ παραλόγου, ενώ έχουν πέσει οι τίτλοι τέλους. Δε λέω, ό,τι αγάπησες πάντα σε πονά, ειδικά όταν σου λέει τη μεγαλειώδη ατάκα «δε νιώθω πια». Ναι το πιάσαμε το υπονοούμενο φίλε ή φίλη μου, δε νιώθεις πια. Μισό να γυρίσω λίγο και το δικό μου διακοπτάκι στο off των συναισθημάτων να τελειώνουμε. Τόσο εύκολο έτσι!
Και πώς γίνεται αυτό το «δε νιώθω πια» να έρχεται πάντα τόσο ξαφνικά, απ’ τη μια μέρα στην άλλη… χθες ένιωθε, σήμερα όχι. Γιατί μέσα σε λίγες ώρες συνειδητοποίησε ότι δεν ταιριάζετε, κυρίως ότι πλέον σε βλέπει φιλικά και δεν υπάρχει αυτό το «κάτι» που κάνει την καρδιά να κάνει «τικ τακ» σαν τρελή. Δεν αισθάνεται πλέον την ίδια έλξη, δε σου απαντά σε μηνύματα, μια χλιαρότητα κυριαρχεί σε ό,τι κάνει και η αδιαφορία σε τσακίζει. Φτάνει λοιπόν η κρίσιμη ώρα που λες, δεν αντέχω άλλο, πρέπει να εξηγηθούμε.
Αυτό που πρέπει να αντιληφθείς είναι ότι πίσω από τη συγκεκριμένη φράση, κρύβεται μια άλλη βαθύτερη επιθυμία του ανθρώπου σου, η οποία έρχεται σε σύγκρουση με τα δικά σου θέλω. Πολλές φορές, η εκ πλαγίου οδός είναι πιο εύκολη για κάποιους από τη μετωπική σύγκρουση.
Τι να απαντήσεις στον άνθρωπο που δεν έχει συναισθήματα για σένα; Υπάρχει μεγαλύτερος όλεθρος για τον ερωτευμένο από αυτόν; Δεν μπορείς να είσαι με κάποιον που δε σε θέλει, με κάποιον που δε σε ποθεί πια, που δε σε αγαπά, που ψάχνεται για κάτι διαφορετικό. Δεν αξίζει αυτή η επιλογή σε κανέναν.
Οι σχέσεις είναι ζωντανοί οργανισμοί, κάποιοι αναπτύσσονται και είναι ωφέλιμοι και για τα δύο μέρη, κάποιοι άλλοι είναι απλά παρασιτικοί. Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορείς να διορθώσεις τα κακώς κείμενα, απλά αποβάλλεις από τη ζωή σου ό,τι νοσεί. Και η ζωή συνεχίζεται.
Τα συναισθήματα αλλάζουν. Είναι κάτι φυσιολογικό, καθώς οι σχέσεις εξελίσσονται και ωριμάζουν. Ο χρόνος αποτελεί τη λύδια λίθο στην εξέλιξη της ερωτικής σχέσης. Δεν αποτελεί μόνο γιατρό για τον πόνο, αλλά και αυστηρό κριτή. Ο αρχικός ενθουσιασμός σου, υποχωρεί και τη θέση του παίρνουν η αγάπη, η συνήθεια και η ασφάλεια. Όταν γκρεμίζεται το συναισθηματικό υπόβαθρο της σχέσης σου και μένεις μετέωρος, αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι να ισορροπήσεις και να φύγεις.
Το «δε νιώθω πια» δε διορθώνεται.
Επιμέλεια Κειμένου Αναστασίας Νάννου: Κατερίνα Κεχαγιά
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
