Η καλή σχέση δεν είναι απαραίτητα η ευτυχισμένη σχέση. Ούτε φυσικά αυτή που οδηγεί σε γάμο και στη δημιουργία οικογένειας. Μπορεί να μην είναι καν σχέση αλλά απλώς ένας άνθρωπος που ήρθε στη ζωή σου και στην άλλαξε.

Μπορούσε να μπαίνει στο μυαλό σου και να σε διαβάζει. Σε καταλάβαινε καλύτερα απ’ τον καθένα. Μπορούσες να του ανοιχτείς για τα πάντα. Ασκούσε μια περίεργη επιρροή πάνω σου. Η γνώμη του ήταν πιο σημαντική απ’ τη γνώμη των άλλων. Μπορεί να μην έγινε η σχέση που ονειρεύτηκες, ήταν όμως η σχέση εκείνη που σε σημάδεψε. Είσαι αυτός που είσαι σήμερα –και– εξαιτίας της επαφής σου με τον άνθρωπο αυτό. Δεν έχει σημασία αν κράτησε χρόνια ή λίγους μήνες. Αν διατηρήθηκε ή δεν άντεξε στον χρόνο.

Σε κάθε σχέση, κάποτε έρχεται η ώρα του απολογισμού. Ειδικά στο τέλος, έχουμε την τάση να αναλογιζόμαστε τι πήγε στραβά, τι θα μπορούσε να εξελιχθεί αλλιώς. Προσπαθούμε να αναλύσουμε τόσο τα δικά μας λάθη όσο κι αυτά της άλλης πλευράς. Αποζητάμε να κερδίσουμε κάτι από όσα ζήσαμε, να εξηγήσουμε καταστάσεις και συμπεριφορές. Όταν ένας άνθρωπος παύει να ‘ναι πλέον κομμάτι της ζωής μας, όταν περάσουν οι εγωισμοί κι οι πικρίες, αυτό που μας μένει, αυτό που θα έχουμε να θυμόμαστε για καιρό, είναι όσα κατάφερε ν’ αλλάξει το πέρασμά του απ’ τη ζωή μας.

Βόλτες, δώρα, ταξίδια, στιγμές της καθημερινότητας. Όλα αυτά σιγά-σιγά θα γίνουν γλυκιά ανάμνηση κι αναπόφευκτα κάποτε θα χαθούν. Αυτό που θα κρατήσουμε, όμως, θα ‘ναι το πώς επέδρασε η παρουσία του ανθρώπου αυτού στη ζωή μας. Αν μας ενέπνευσε να κάνουμε το κάτι παραπάνω, να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε, να εξελιχθούμε, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας καλύτερα και να ψαχτούμε λίγο περισσότερο.

Ίσως σε δέκα χρόνια από τώρα να μη θυμάσαι το άχρωμο αλλά καλό παιδί που είχες δίπλα σου και σε έκανε χαρούμενο με την αγάπη και τον ενδιαφέρον του. Γιατί δεν κατάφερε να σε αλλάξει. Αν ο άνθρωπός σου δε σε ‘χει διδάξει τίποτα για το ποιος είσαι, είναι δεδομένο πως αργά ή γρήγορα θα ξεθωριάσει. Θα θυμάσαι, όμως, πάντα εκείνον που σε ανάγκασε να βγάλεις τη ζώνη ασφαλείας σου και να ζήσεις εμπειρίες έξω απ’ τα νερά σου. Εκείνον που σε ενέπνευσε να διαβάσεις λίγο περισσότερο, να εξελίξεις το προσωπικό σου στιλ, να μάθεις να πουλάς τον εαυτό σου λίγο καλύτερα.

Θα θυμάσαι ακόμη κι εκείνον τον δύσκολο χαρακτήρα που δοκίμασε τα όρια και τις αντοχές σου, αλλά σου έμαθε να οριοθετείσαι. Θα θυμάσαι κι αυτόν που σε έκανε να αγαπήσεις τα ταξίδια, γιατί βαριόταν τη ρουτίνα, ή τον άλλο που σε έκανε λίγο καλύτερο εραστή, γιατί βαριόταν τα συνηθισμένα κι αναζητούσε συνεχώς κάτι νέο. Θα θυμάσαι πως σε έκανε να τα βάλεις με τον ίδιο σου τον εαυτό για να τα βρεις αργότερα ξανά μαζί του και να γίνεις αυτός που είσαι σήμερα.

Έτσι καταλαβαίνεις αν μια σχέση ήταν πετυχημένη. Όταν δεις πως μέσα απ’ αυτήν έχεις γίνει καλύτερος άνθρωπος, πιο ολοκληρωμένος. Η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Από μια τέτοια σχέση βγαίνεις μόνο κερδισμένος. Πολλές φορές ίσως χρειάστηκε ν’ ακούσεις δύσκολες αλήθειες κι ο εγωισμός σου να τσαλακώθηκε, αν δεν ήταν εκείνος ο άνθρωπος, όμως, που τόλμησε να σε προκαλέσει, δε θα ‘σουν αυτός που είσαι σήμερα. Και γι’ αυτό είναι μοναδικός στη ζωή σου. Δύσκολα κάποιος θα τον αντικαταστήσει. Σίγουρα δεν έχουν όλοι όσοι που πέρασαν απ’ τη ζωή σου την ίδια αξία. Κάποιοι ήταν απλά περαστικοί. Ουσιαστικά χρησίμευσαν ώστε να κάνουν τους σημαντικούς να λάμψουν και να ξεχωρίσουν ακόμη περισσότερο.

Να θυμάσαι πως πετυχημένες σχέσεις δεν είναι απαραίτητα οι μακροχρόνιες κι ασφαλείς αλλά κι οι ριψοκίνδυνες, που ήρθαν στη ζωή σου κι έπαιξαν ένα σημαντικό ρόλο. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό που είσαι σήμερα τους το χρωστάς και πρέπει να τους το αναγνωρίσεις. Κατά βάθος σε νοιάζει ακόμη η γνώμη τους. Αναζητάς τον θαυμασμό στο βλέμμα τους όταν τους συναντάς τυχαία ή δήθεν τυχαία. Έχεις ανάγκη την αποδοχή τους. Εξάλλου, δε θα ήσουν αυτός που είσαι τώρα αν εκείνοι ήταν λιγότερο επίμονοι, εγωιστές, τελειομανείς, σκληροί, επιπόλαιοι.

Πριν, λοιπόν, βιαστείς να κρίνεις αυτό που αφήνεις πίσω σου, πριν βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα και να χαρακτηρίσεις τη σχέση που ζεις πετυχημένη ή μη, μπες στον κόπο να σκεφτείς αν είσαι ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν όταν όλο αυτό ξεκίνησε. Αν ψάξεις μέσα σου, θα δεις πως η απάντηση είναι ξεκάθαρη.

 

Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη