Κάποια στιγμή, σε όλες τις σχέσεις, θα υπάρξει μια κρίση καχυποψίας. Η κρίση συνήθως προκαλείται από τον περισσότερο ανασφαλή και κλονίζει τα θεμέλια της σχέσης, καταλήγοντας να προκαλεί θέματα εμπιστοσύνης, που βρίσκεται στη βάση της πυραμίδας των αναγκών για μια σχέση. Είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία κι εάν αυτή εκλείψει, τότε και τα υπόλοιπα επίπεδα και επιπρόσθετα στοιχεία αρχίζουν να τρίζουν. Εκεί λοιπόν πάνω στο τρίξιμο αυτό, το άν θα γκρεμιστεί το όλο οικοδόμημα χαρακτηρίζεται από πολλούς και πολύπλευρους παράγοντες.

Ένα βασικό σημείο είναι κι αφορμή αυτής της φάσης που είναι πολύ δύσκολη, είναι η εμπλοκή ενός τρίτου προσώπου. Μια μικρή ποιοτική διαφορά στο χάος που ξεκινάει μετά από την εισχώρηση ενός τρίτου προσώπου είναι η εξής: Ήταν ένα ξεκάρφωτο one night stand με καμία συνέχεια ή μια επικοινωνία συστηματική και συναισθηματική (τύπου φιλική) η οποία όμως δεν είχε σωματική επαφή;

 

 

Από τα δύο ποιο, άραγε, αξιολογούμε ως λιγότερο επικίνδυνο ή μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα; Δύσκολη ερώτηση. Θεωρώ όμως, πως γενικώς όσοι επιλέγουν συνειδητά το ρόλο του τρίτου προσώπου, μπαίνουν ενσυνείδητα στον φαύλο κύκλο ψυχολογικής και συναισθηματικής κακοποίησης του προσώπου που υφίσταται αυτή τη συμπεριφορά. Εάν κανείς δε δεχόταν αυτόν τον ρόλο, του τρίτου προσώπου, ενδεχομένως να υπήρχε λιγότερη συναισθηματική κακοποίηση ως προς το κομμάτι της απιστίας, διαζύγια, καβγάδες, εντάσεις και χωρισμοί. Επίσης, όλες αυτές οι συμπεριφορές αναπαράγονται κι είναι θέμα χρόνου να είμαστε κι εμείς αποδέκτες αυτής της κατάστασης. Κέρατο έλαβες, κέρατο θα δώσεις.

Εάν όμως γίνει τελικά το μοιραίο, με κάποιο μεταφυσικό τρόπο έρχεται στη γνώση μας η πληροφορία ότι ο άνθρωπός μας έχει ανοίξει άλλα μέτωπα, εκτός από τη δική μας σχέση. Τι μας ενοχλεί περισσότερο; Για να δούμε τις δύο βασικές περιπτώσεις. Πρώτη περίπτωση να μάθαμε ή να μας πει σε μια μεγάλη κρίση ειλικρίνειας ότι έγινε μόνο μια φορά μια ξεπέτα και δε σημαίνει τίποτα, γιατί έκοψε και κατάλαβε πόσο καλά κι ουσιαστικά είμαστε μαζί. Αφού πάρουμε μια μεγάλη ανάσα και μαζέψουμε τα κομμάτια μας, ζυγίζουμε την κατάσταση. Είναι ειλικρινής; Συνεχίζει την επικοινωνία; Έχει αλλάξει η ποιότητα της σχέσης μας;

Είναι ένα βασικό σημείο να δούμε τα όριά μας και να καταλάβουμε, πόσα αντέχουμε χωρίς να φθείρουμε τον εαυτό μας. Δεν είναι σπάνιο μια τέτοια στιγμή να είναι κομβική για την πορεία της σχέσης. Θα πρέπει προτού οδηγηθούμε σε εξάρσεις να καταλάβουμε τα προβλήματα που οδήγησαν εκεί, σ’ αυτή την επιλογή. Είναι μια στιγμή που χωρίζει τις σχέσεις στην προ και μετά κεράτου εποχή. Το να είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό που δεν επαναλαμβάνεται, είναι κάτι δύσκολο αλλά εάν η σχέση μας προσφέρει περισσότερα, μπορεί με τον χρόνο ως και να ξεπεραστεί.

Δεύτερη, πιο tricky περίπτωση. Με τον ίδιο μεταφυσικό τρόπο μαθαίνουμε ότι το αγαπημένο μας πρόσωπο έχει ανοίξει κουβέντες, γελάκια, gif, emoji και λοιπές συνομιλίες με ερωτικά και μη υπονοούμενα, με συμβουλές και συνομιλίες για τη ζωή, την καθημερινότητα ακόμα και τη δικιά μας σχέση, πράγματα που εμείς δε γνωρίζουμε. Όμως δεν υπήρχε ερωτική συνεύρεση ή δεν πρόλαβε ακόμα να υπάρξει. Εδώ τώρα, το θέμα της συναισθηματικής κι εγκεφαλικής ουσιαστικής επικοινωνίας μπορεί για κάποιους να είναι χειρότερο. Επίσης, η διάρκεια σε χρόνο δίνει ακόμα μεγαλύτερη την αίσθηση της εξαπάτησης.

Φυσικά υπάρχει και η extra bonus κατηγορία με τον άνθρωπό μας(;) να κάνει τζακ ποτ και να μας κληρώσει και τις δύο περιπτώσεις. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, οπότε πάμε με την πορεία δράσεων που θα μας κάνει να μη χάσουμε τελείως τον εαυτό μας για μια σχέση που μάλλον δε θα κρατήσει. Σε κάθε περίπτωση η κάθε μορφή εξαπάτησης μπορεί να είναι μια ευκαιρία να δούμε με ειλικρίνεια τον άλλο, με όλη του την αλήθεια, χωρίς πασπάλισμα χρυσόσκονης. Είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη.

Εσείς πόσα λάθη αντέχετε;

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αιμιλία Λυμπέρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου