Ό,τι κι αν κάνουμε, χαμπάρι δεν παίρνουν ότι τους γουστάρουμε

Ώρες-ώρες νιώθω ότι μιλάω κινέζικα. Πώς αλλιώς πρέπει να το πω για να το καταλάβεις; Σε θέλω, βρε παιδί μου. Δύο λέξεις, απλές, με ξεκάθαρο νόημα. Γιατί δεν το καταλαβαίνεις; Ή μήπως το καταλαβαίνεις, αλλά δε θες να το πεις επειδή η απάντησή σου δε θα είναι «και εγώ»;

Υπάρχουν κι αυτοί που για να καταλάβουν ότι τους γουστάρουμε πρέπει να το γράψουμε με μεγάλα κεφάλαια γράμματα. Βρε τους κάνουμε κομπλιμέντα, τους μιλάμε γλυκά, δείχνουμε ότι νοιαζόμαστε, τίποτα αυτοί. Άραγε δεν πιάνουν τα υπονοούμενα ή μήπως τα πιάνουν με το παραπάνω απλώς δε γουστάρουν και μας το δείχνουν έμμεσα;

Πόσες φορές έτυχε να θέλουμε κάποιον άνθρωπο, να του το λέμε με διάφορους τρόπους καθημερινά, αλλά αυτός να έχει την ίδια στάση χωρίς κανένα σκαμπανέβασμα; Τότε είναι που το μυαλό μας ξεκινάει να κάνει σενάρια. Τότε είναι που δεν μπορείς να καταλάβεις αν έχει πιάσει το υπονοούμενο -που πλέον είναι ξεκάθαρο- ή αν όντως δεν έχει πάρει χαμπάρι πως τον γουστάρεις.

Τα πιο πιθανά σενάριο είναι δύο. Στο πρώτο σενάριο, η άλλη πλευρά δεν έχει καταλάβει τις προθέσεις σου και θεωρεί πως όντως ενδιαφέρεσαι, αλλά σε φιλικό επίπεδο. Ίσως να σε θεωρεί πολύ καλό άνθρωπο, πρόθυμο να βοηθήσεις σε ό,τι χρειαστεί, να μιλήσετε ό,τι ώρα και να ‘ναι. Καλέ; Σκέφτεσαι να πεις: «Δεν καταλαβαίνεις πως ό,τι κάνω το κάνω επειδή δε σε βλέπω και τόσο φιλικά; Δε λέω για τους φίλους κάνουμε τα πάντα, αλλά δε θυμάμαι! Ήμασταν φίλοι ποτέ; Έχουμε πει ποτέ πως έχουμε ξεκινήσει μία ωραία φιλία με βλέψεις να γίνουμε κολλητάρια στο μέλλον και δεν το θυμάμαι; Μπα, δε νομίζω». Δεν καταλαβαίνεις ότι για να ξενυχτάει κάποιος στέλνοντας μηνύματα -αν δεν είναι κολλητός- μάλλον σε νοιάζεται λιγάκι παραπάνω; Και συνεχίζεις: «Γιατί τότε μου παριστάνεις το/η χαζό/ή; Γιατί δε δίνεις ένα σήμα πως έχεις καταλάβει τι νιώθω για σένα; Μήπως επειδή δε νιώθεις το ίδιο; Ή μήπως ίσως και να το νιώθεις, αλλά δεν είσαι σε φάση να ξεκινήσεις κάτι νέο στη ζωή σου ή φοβάσαι πως για ακόμη μία φορά θα φας τα μούτρα σου;».

Κάποιες φορές μας κάνει καλό να αφήνουμε τον εαυτό μας να αφεθεί σε αυτό που συμβαίνει. Το να πληγωθείς είναι μέρος της ζωής. Αν βλέπεις κάποιον άνθρωπο που δεν άνηκε ποτέ στην κατηγορία των φίλων και κολλητών σου να προσπαθεί καθημερινά να σε κάνει να χαμογελάς, να σου δίνει λύσεις σε προβλήματα που σε απασχολούν, ξύπνα λιγάκι, γιατί σίγουρα δεν ψάχνει για νέο κολλητό.  Δε λέω ότι κάνει όλα αυτά με σκοπό να σε πείσει να είστε ζευγάρι, αλλά σίγουρα δε σε βλέπει καθαρά φιλικά.

Αν από την άλλη έχεις καταλάβει ότι η απέναντι πλευρά σε θέλει, αλλά δε νιώθεις το ίδιο, καλό θα ήταν να το πεις με το δικό σου τρόπο. Εκφράζοντας όσα νιώθεις ή μάλλον όσα δε νιώθεις, θα βοηθήσεις να βάλει φρένο στις επενδύσεις που κάνει τόσο καιρό για σένα, γιατί σίγουρα εκεί έξω υπάρχει ένας άνθρωπος που είναι πρόθυμος να διπλασιάσει τα κέρδη αυτών των επενδύσεων αντί να τα αφήνει στάσιμα όπως γίνεται στη δική σου περίπτωση.

Φυσικά υπάρχει και η πιθανότητα να έχεις πάρει χαμπάρι τι γίνεται και να είσαι μπερδεμένος.  Σε αυτή την περίπτωση κάνεις μία σύσκεψη με τον εαυτό σου και βλέπεις όλα τα πιθανά σενάρια. Αν μέσα σου νιώθεις πως δεν μπορείς να προσφέρεις κάτι σε αυτόν τον άνθρωπο τη δεδομένη περίοδο, διώξ’ τον από τη ζωή σου. Αν νιώθεις πως έχεις συναισθήματα, αλλά οι άμυνές σου είναι πολλές, φρόντισε να τις ρίξεις λίγο για να δεις αν μπορείτε να συνυπάρξετε. Αν πάλι θες, αλλά είσαι λίγο εγωιστής και λίγο αλλού γι’ αλλού, να ξέρεις πως η άλλη πλευρά θα φύγει από μόνη της σε κάποια φάση και τότε ο μόνος χαμένος θα είσαι εσύ.

Αυτό που πολλοί αψηφούμε και βλέπουμε επιπόλαια είναι πως η ζωή είναι μικρή και το να βρεις κάποιον που να ‘ναι είναι πρόθυμος να σου χαρίζει ένα χαμόγελο καθημερινά είναι σπάνιο. Αν έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο ο οποίος σου κάνει κλικ και δε νιώθεις βάρος με τα απανωτά μηνύματα που σου στέλνει, κάνε του λίγο χώρο στη ζωή σου και -πού ξέρεις;- ίσως μία μέρα καταλήξετε μαζί. Ίσως μία μέρα όλες αυτές οι άμυνες και οι ενδοιασμοί γίνουν στιγμές ευτυχίας και έρωτα. Στιγμές ζωής.