9 λόγοι που «Το σόι σου» έγινε η σειρά που βλέπαμε για να νιώσουμε σπίτι μας

«Την Κυριακή το μεσημέρι, με το πιρούνι στο ένα χέρι» ακούγεται να παίζει από την τηλεόραση στη διαπασών σε συνδυασμό πάντα μ’ εκείνο το χορευτικό που έχεις επινοήσει στο τραγούδι τίτλων και μόνο ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει αυτό: Παρεξηγήσεις, πειραγμένα φαγητά της Αλεξάνδρας, γέλια, καβγάδες, οι ζουζουνέλ, τζίντζερ, τραπέζια, αγκαλιές και πείσματα, παρέα με τους Χαμπέους και τους Τριαντάφυλλους.

Έχουμε δει όλα τα επεισόδια εκατό φορές; Τα έχουμε δει. Θα συνεχίσουμε να τα βλέπουμε άλλες τόσες; Θα συνεχίσουμε. Υπάρχουν 100 λόγοι που  κάνουν «Το σόι σου»  να είναι η καλύτερη κωμική, οικογενειακή σειρά όλων των εποχών; Υπάρχουν, αλλά ας δούμε 9 από αυτούς.

Είναι η comfort σειρά μας όταν τρώμε

Άλλοι μπορεί να ψάχνουν και μισή ώρα τι είναι αυτό που θα βάλουν να δουν για παρέα όσο τρώνε, άλλοι μπορεί να τα παρατούν στα 20 λεπτά, εμείς όμως, δεν έχουμε βρεθεί ποτέ σε αυτή τη θέση καθώς η λύση είναι μια. Άλλωστε, το έχουμε καθιερωμένο πλέον, το φαΐ χωρίς «Το σόι σου» είναι άνοστο!

Μας προκαλεί γέλιο με τις ατακάρες της

Από το «Ωραία θα περάσουμε και σήμερα» μέχρι το «κουνοπιδοφάγε» και μετά ξανά στο «Πάλι λαχανίδες θα φας;».  Εάν κάναμε μια λίστα με τις αστείες ατάκες κάθε επεισοδίου, νομίζω θα ήταν υπεραρκετό για να πείσουμε κάποιον να τη δει. Κι εννοείται καμιά τους δε μας απογοητεύει αφού, η μια είναι καλύτερη από την άλλη.

Δεν τη βαριόμαστε ποτέ αφού συνδυάζει δράμα, μυστήριο, ρομάντζο και χιούμορ

Εκεί που θα βαρεθείς το δράμα να και το χιούμορ, εκεί που θα βαρεθείς το γλυκανάλατο, να και το μυστήριο.  Μπορεί και συνδυάζει με έναν μοναδικό τρόπο κάθε ύφος αφού, πάνω που λες πως είναι μια σειρά συγκεκριμένου τύπου, σου αλλάζει εντελώς την οπτική. Μα πώς να τη βαρεθείς;

Ταυτιζόμαστε με όσα γίνονται καθώς έχουν καταφέρει να αναδείξουν την καθημερινή ζωή μιας μέσης οικογένειας

Διάφορες σειρές αλλά και ταινίες έχουν την τάση να ωραιοποιούν τα πράγματα αφήνοντας το κοινό να αναρωτιέται τι πάει λάθος μαζί του ή γιατί η ζωή του δεν είναι σαν κι αυτές στην οθόνη. Η συγκεκριμένη σειρά λοιπόν, παρουσιάζει κάθε πτυχή μιας οικογένειας όπως και το τι ακριβώς μπορεί να γινόταν ένα απλό μεσημέρι σ’ ένα σπίτι, κάνοντάς μας βλέπουμε τον εαυτό μας και το δικό μας σπίτι. Μας δείχνει όλη την αγάπη που υπάρχει μεταξύ ανθρώπων που αγαπιούνται, αλλά δεν ξεχνάει να μας δείξει επίσης και τις παρεξηγήσεις, τις φωνές αλλά και τα κλάματα όταν κάποιος πληγωθεί από ένα άλλο μέλος της οικογένειας.

Οι χαρακτήρες έχουν γίνει σόι μας

Χωρίς καμία αμφιβολία εάν μια σειρά καταφέρει να δώσει την αίσθηση στο κοινό πως είναι οικογένεια με τους χαρακτήρες τότε είναι μια επιτυχημένη σειρά. Είναι λες και σου ξεφεύγει καμία φορά κι όταν σε ρωτήσουν σε καμία ονομαστική γιορτή εάν έχεις κάποιον που να γιορτάζει σήμερα με το όνομα Σάββας ή Αλεξάνδρα ή Χαρά ή Λυδία ή Μενέλαος ή Ευάγγελος –τους αγαπώ όλους δεν μπορούσα να επιλέξω μόνο 2 ονόματα- εσύ αυτομάτως απαντάς ναι! Σαν να είναι δεύτερη οικογένειά σου, σαν να τρώτε κάθε μεσημέρι μαζί. Βέβαια, θα μου πεις, μαζί τρώτε κάθε μεσημέρι και κάθε βράδυ.

Αναδεικνύεται η αξία και ο θεσμός της οικογένειας

Με τα επεισόδια να μας δείχνουν το καθιερωμένο κυριακάτικο γεύμα που θα συμβεί ό,τι κι αν γίνει αλλά και τις φορές που όλοι μαζί ενωμένοι ξεπέρασαν κάθε κακό. Με τις καλές προθέσεις που έχουν ο ένας απέναντι στον άλλον και το παρόν που πάντα δίνουν. Γιατί ελληνική οικογένεια σημαίνει «θα είμαι δίπλα σου ό,τι κι αν γίνει».

Κάθε επεισόδιο και μια άλλη παρεξήγηση

Οι περισσότερες sitcoms έχουν μια λούπα στο σενάριό τους κι αν δεν είναι καλογραμμένο μπορεί να γίνει βαρετό, ενώ από ένα σημείο κι έπειτα μπορείς να προβλέψεις τα πάντα. Η συγκεκριμένη σειρά όχι μόνο σε αφήνει με την απορία για το τι παρεξήγηση έχει γίνει, αλλά και κάθε επεισόδιο κρύβει και μιαν άλλη! Έτσι, δε νιώθεις ποτέ πως βαριέσαι βλέποντας το ίδιο πράγμα να αναλύεται για 2 σεζόν, αλλά είσαι εκεί να παρακολουθείς με ενδιαφέρον κάθε καινούρια περιπέτεια από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό.

Εκτιμάται η ελληνική παράδοση και κουλτούρα

Μέσα από τους Χαμπέους αναδεικνύεται η ελληνική παράδοση αφού οι ίδιοι παραμένουν πιστοί σε κάθε έθιμο. Η Χαρούλα θα βάψει κόκκινα τα αυγά το Πάσχα, θα ψήσουν το αρνί τους, ο Βαγγέλης σε αρκετά επεισόδια θα αναφέρεται στον παππούλη του από τον οποίο πήρε και το όνομα, τα Χριστούγεννα θα στολίσουν το δέντρο τους φτιάχνοντας μελομακάρονα και κουραμπιέδες αλλά δίνεται κι έμφαση στις ρίζες, αφού σε πολλά επεισόδια ο Βαγγέλης φαίνεται να συγκινείται με διάφορα στοιχεία της Μεσσήνης από όπου και κατάγεται.

Αλλά και το ακριβώς αντίθετο από αυτό

Στο σπίτι των Τριαντάφυλλων τώρα, φαίνεται να ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Η Αλεξάνδρα ως λάτρης της τέχνης, των αλλαγών και του καινοτομίας, σιχαίνεται οτιδήποτε παραδοσιακό. Περιμένοντας κάποιος να φάει σπίτι της παστίτσιο ή πατάτες με κοτόπουλο στ’ αλήθεια αυτό που θα βρει είναι πιάτα με μπόλικο τζίντζερ και ζυμαρικά με μελάνι σουπιάς. Εννοείται ούτε λόγος για χριστουγεννιάτικο δέντρο και για κόκκινα αυγά. Όλη η νοοτροπία και η κουλτούρα της οικογένειας έχει μια σύγχρονη αισθητική και μια εσάνς Σουηδίας, κρατώντας όμως και το ελληνικό ταμπεραμέντο.

Και κάπως έτσι, «Το σόι σου» σου έχει γίνει «σόι μας»,  κι ενώ η σειρά τελείωσε εμείς πάντα θα καταφέρνουμε να επιστρέφουμε γελώντας με αυτήν κάθε φορά που τρώμε. Κάπου εκεί πίσω στο βάθος κιόλας συνεχίζει κι ακούγεται «Μαλλιά κουβάρια θα γενούμε, από το τραπέζι νηστικοί θα σηκωθούμε».  Κι εμείς πάλι, όσες σειρές και να δούμε, πάντα θα θέλουμε να γυρνάμε πίσω στο «σπίτι» μας.