Flash Back στο 1995, εκεί που η ελληνική τηλεόραση έβγαζε σενάρια που δίχαζαν, ψυχαγωγούσαν κι έκρυβαν μια αφέλεια αλλά κι έναν ρομαντισμό που στις μέρες μας είναι σε τρομερή έλλειψη. Μια εποχή που σόσιαλ και διαδικτυακό φλερτ ήταν αγέννητοι όροι και το σωστό το πέσιμο γινόταν αποκλειστικά και μόνο face to face. To flash back, αφορά σε ένα τηλεοπτικό ζευγάρι που δίχασε πολλούς τηλεθεατές με την ιστορία τους. Κάποιοι το έκριναν και το μίσησαν, ενώ άλλοι το λάτρεψαν. Το ηθικό ζήτημα λοιπόν για τη σχέση Αντώνη και Χριστίνας από το Dolce Vita, ως το τέλος, θα αναλύσουμε σήμερα.

Προφανώς ανήκω στη δεύτερη κατηγορία και πριν με κρίνετε κάποιοι γι’ αυτό, τα επιχειρήματά μου θα τα τοποθετήσω και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Ποτέ δεν είχα δει τη σειρά ολόκληρη, μέχρι τα 18 μου- κι ίσως καλύτερα έτσι, γιατί εκείνη τη χρονική περίοδο, την εκτίμησα πραγματικά. Ακόμη πίστευα στον έρωτα με την πρώτη ματιά, αλλά και στο ρητό πως «ο έρωτας δεν έχει ηλικία». Κάποια χρόνια μετά λοιπόν, έχω να δηλώσω ότι ο Αντώνης κι η Χριστίνα, πέρα από το πρωτοποριακό αέρα που έδωσαν σε μια χώρα που έχει ακόμη και σήμερα ταμπού σε όλους τους τομείς, έζησαν κι ανάσαιναν για τον έρωτα -ακόμη και τον παράνομο- μέχρι η σχέση τους να κάνει τον δικό της κύκλο.

Έχω σκεφτεί πολλές φορές, τι γίνεται με τη διαφορά ηλικίας και το χάσμα όταν ερωτεύεσαι. Και σίγουρα είναι μια συζήτηση που συχνά ανοίγει ανάμεσα σε φίλους και ζευγάρια. Απάντηση συγκεκριμένη, εγώ τουλάχιστον, δεν έχω βρει. Σίγουρα όμως, όταν θες να καταλάβεις τον άλλον και να τον βάλεις στη ζωή σου, κάνεις υποχωρήσεις, υπερβάσεις και τρύπες στον κόσμο, για να μπορέσεις να δημιουργήσεις ενδεχόμενα.

Προφανώς και καταδικάζω το ότι η σχέση τους εξελίχθηκε πίσω από τη πλάτης της κόρης της Χριστίνας, την Ντορίτα, καθώς ο Αντώνης ήταν ο δεσμός της. Αλλά πριν πετάξετε την πέτρα σας, πάντα να προσπαθείτε να μπείτε στη θέση του άλλου. Ας αναλογιστούμε μια στιγμή πως το φλερτ τους ξεκίνησε εν αγνοία τους για ό,τι έπειτα θα ακολουθούσε, ένα βράδυ στην Περούτζια. Βάλτε με τον νου σας μόνο το κομφούζιο που δημιουργεί ένα τέτοιο ερωτικό τρίγωνο, μα, αν ερωτευτείς πραγματικά και πολύ, γίνεσαι παράλογος, άτρωτος και σίγουρα γενναίος. Μπορείς να κινήσεις κυριολεκτικά γη κι ουρανό. Κι αυτό, δεν πρέπει να το συμπεριλάβουμε στην εξίσωση; Στον Παπακαλιάτη, άλλωστε, γιατί τα συγχωρούμε όλα;

Τα ψέματα πήγαιναν κι ερχόντουσαν, το κυνηγητό επίσης. Η αγωνία στην κορυφή με το αν θα αποκαλυφθούν ή όχι. Χώρισαν αρκετές φορές, αλλά πάντα ξαναγυρνούσαν ο ένας τον άλλον. Έψαξαν λύσεις να είναι μαζί, ακόμη και όταν ο Αντώνης έκανε το φανταρικό του. Δράματα, ηθικά διλήμματα, κρυφά φιλιά, αναλύσεις με τη Σάσα, τρέλα, καβγάδες, υστερίες και μια μόνιμη ενοχή της μάνας προς την κόρη. Αυτό θα πει ερωτική ιστορία!

Στο τελευταίο επεισόδιο, η Χριστίνα έχει χωρίσει πια με τον Αντώνη, για να παντρευτεί τον πρώην καθηγητή της Ντορίτας. Άποψή μου, είναι ένα από τα πιο συγκινητικά επεισόδια, καθώς, σε μια τελευταία ανατροπή του σεναρίου, όλοι υποχώρησαν με τον τρόπο τους, ώστε αυτοί οι δύο να ζήσουν κι επίσημα τον έρωτά τους. Έτσι λοιπόν, ο Αντώνης «έκλεψε» τη Χριστίνα από την εκκλησία και χάθηκαν οι δυο τους, χωρίς να δώσουν αναφορά και σημάδια ζωής. Μουσικό background, με φωνή της Άννα Παναγιωτοπούλου- αισθησιακή, μελαγχολική και ρετρό.

Μετά από άγνωστό χρονικό διάστημα, η Χριστίνα γύρισε με τη βαλίτσα στο χέρι. Ποτέ δε μάθαμε πώς χώρισαν. Η ζωή ξεκίνησε και πάλι από το μηδέν, αφοσιώθηκε στη παλιά ζωή της, ενώ ο Αντώνης παντρεύτηκε, έφτιαξε οικογένεια κι ονόμασε την πρώτη του κόρη, Χριστίνα. Περίεργο; Ναι. Ανθρώπινο; Ναι.

Αν αφήσουμε στην άκρη τη σχέση μητέρας-κόρης, η σειρά εξέτασε ένα πλήθος από στερεότυπα, που όσοι δε θέλουν να αποβάλλουν, ενδεχομένως και ποτέ να μην πάψουν να είναι λογοκριτές της αγάπης και του έρωτα. Αν το μυαλό δεν ανοίξει και δεν ταξιδέψει ποτέ πέρα από μια συνηθισμένη, κοινή λογική, θα οδηγήσει σε μια ζωή χωρίς ρίσκο. Κι εκείνη, θα ‘ναι μια ζωή χωρίς ενδιαφέρον τέλος.

Συντάκτης: Ηλιάνα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου