Ταινίες, σειρές, βιβλία, μα σαν τα βιώματα δεν μπορεί τίποτα να περιγράψει εκείνο το συναίσθημα όταν αποφασίζουμε να ανανεώσουμε τον εαυτό μας. Παλεύουμε να κατασκευάσουμε έναν αψεγάδιαστο χαρακτήρα όμως την πρώτη εικόνα για τους άλλους θα αποτελεί πάντοτε η εμφάνιση. Οι ταμπέλες εκείνες που τόσο μας βασανίζουν μα βιαζόμαστε να τοποθετήσουμε πάνω από το κεφάλι κάθε ανθρώπου που εισέρχεται στη ζωή μας.

Δημιουργούμε την εικόνα μας με βάση την αισθητική μα και την ψυχολογία μας. Θυμάσαι εκείνη την ημέρα που δεν είχες πολλή όρεξη και έβαλες όπως όπως ό, τι βρήκες μπροστά σου δίχως να ασχοληθείς με το αν ταιριάζουν μεταξύ τους; Την άλλη που δεν κατάφερνες να συγκρατήσεις τη χαρά σου με αποτέλεσμα να επιμεληθείς την εικόνα σαν να ετοιμαζόσουν για κάποια απονομή βραβείων; Προβάλουμε συχνά τον εσωτερικό μας κόσμο με την εξωτερική μας εμφάνιση.

Δουλεύουμε χρόνια μέσα μας να χτίσουμε έναν χαρακτήρα, με βάση τα δικά μας ιδανικά, έχοντας απώτερο σκοπό να είμαστε αρεστοί. Καθένας μας όμως έλκεται από την πρώτη εντύπωση που είναι επί το πλείστων η εμφάνιση. Τα ρούχα, τα αξεσουάρ ακόμη και το άρωμα. Κοιτώντας τον εαυτό μου ως θεατής κατανοώ πως ο τρόπος που ντύνομαι, η όρεξη που έχω να ετοιμαστώ ή να ψωνίσω έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία μου. Οι δύο περιπτώσεις που επιλέγω συνήθως να επισκεφθώ τα μαγαζιά ή να σαρώσω τα ηλεκτρονικά καταστήματα είναι είτε όταν χωρίζω είτε όταν ξεκινάω μια γνωριμία με ένα άτομο που μου προκαλεί ενδιαφέρον. Είναι οι φάσεις που απλώς κάθομαι μπροστά από την -τρία στρέμματα κατά τα άλλα- ντουλάπα μου σε σχεδόν εμβρυακή στάση επικαλούμενη πως δεν έχω τίποτα να φορέσω. Γελάει λίγο η ντουλάπα, οι φίλοι που έχουν βαρεθεί να ζουν αυτό το σκηνικό κι αφού έχω προσφέρει θέαμα, τρέχω να καλύψω τα κενά που δεν έχουν απομείνει στα ράφια μου. Η ανάγκη να δείξουμε την καλή μας διάθεση, ο αμυδρός ναρκισσισμός που μας διακατέχει ή απλώς η συνήθεια; Ίσως όλα ή κανένα από αυτά.

Δεν έχω κατανοήσει ούτε για τον εαυτό μου εάν τελικά ψωνίζω για να έχω καλή διάθεση ή λόγω αυτής. Ωστόσο με την ίδια αποτελεσματικότητα λειτουργεί και στις δύο περιστάσεις. Εκτιμώ πως πρόκειται για μια πλασματική ανάγκη να θεωρούμε ότι επηρεάζεται η διάθεσή μας αγοράζοντας μερικές καλοραμμένες κλωστές. Η έντονη επιθυμία να μείνουμε άφραγκοι για το υπόλοιπο του μήνα γεννάται τις στιγμές που αισθανόμαστε αδύναμοι, που βιώνουμε μια κατάσταση δίχως να μπορούμε να τη διαχειριστούμε. Και η πολύ χαρά άλλωστε, μη διαχειρίσιμη είναι. Η ανανέωση της γκαρνταρόμπας κατακτά την πρωταρχική θέση στην ανοικοδόμηση μια νέας εμφάνισης, τη βοήθεια στη σύνδεση με τον εσωτερικό μας κόσμο που τείνει να αλλοιώνεται όταν δημιουργεί ανθρώπινες σχέσεις. Λένε πως κανείς αλλάζει από μια έντονη λύπη ή μια έντονη χαρά· το ίδιο ισχύει και για τις ντουλάπες μας.

Ψάχνοντας τα κατάλληλα θεμέλια για την αναστήλωση των χαμένων κομματιών του εαυτού μας, τρέχουμε να τα μπαλώσουμε με επιφανειακές λύσεις  που θα καταφέρουν μονάχα να αναπτερώσουν το ηθικό μας. Χιλιάδες υφάσματα, χρώματα, ατελείωτοι συνδυασμοί, αξεσουάρ και κάμποσα ακόμη μπιχλιμπίδια που αποσπούν την προσοχή από τον κύριο προβληματισμό δημιουργώντας εκείνον του τι πηγαίνει με τι.

«Ψωνίζω άρα υπάρχω» μια φράση που θα μπορούσα να βροντοφωνάζω συνεχώς μιας και οι φίλοι μου σπεύδουν να με αποκαλέσουν υπερκαταναλωτική. Ίσως, μα εκείνο το συναίσθημα που με διακατέχει από την ώρα που ετοιμάζομαι να πάω για ψώνια μέχρις ότου χρησιμοποιήσω και το τελευταίο αντικείμενο που έχω προσθέσει στο καλάθι μου δε θα το άλλαζα με τίποτα. Προσωπικά το πλασέμπο των αγορών έχει απόλυτη επιτυχία στην ψυχική μου γαλήνη. Σε κάτι κρίσεις ταυτότητας που λίγο πολύ περνάμε όλοι, θα δεις τους πιο τρελούς συνδυασμούς σε στιλιστικές επιλογές,  αλλαγμένα μαλλιά, κάποιο πειραματισμό με τατουάζ ή πίρσινγκ, προσφέρει στην κάθε περίπτωση την ισορροπία που αναζητεί με τον εσωτερικό του κόσμο κανείς, διαταράσσοντας ευφάνταστα τον εξωτερικό. Άλλωστε, έχει πλάκα!

+Προσθήκη στο καλάθι.

 

Συντάκτης: Μέρσα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου