Ξαφνικά εκεί που κοιμάσαι ακούς έναν ήχο τόσο διαπεραστικό, χτυπάει ξανά και ξανά, δε σταματάει και μάντεψε τι είναι. Μάλιστα, είναι το ξυπνητήρι, νομίζεις ότι θα σταματήσει κι ελπίζεις ότι είναι ένας κακός εφιάλτης που θα τελειώσει, αλλά δυστυχώς πρέπει να σηκωθείς για τη δουλειά κι ενώ δεν έχεις καμία όρεξη, πρέπει. Σφίγγεις τα δόντια, σηκώνεσαι, ετοιμάζεσαι χωρίς καμία διάθεση και με μίση καρδιά πηγαίνεις περιμένοντας πώς και πώς να γυρίσεις πίσω και να πέσεις πάλι στα ζεστά παπλώματά σου.
Φτάνεις λοιπόν στη δουλειά κι ενώ προσπαθείς να δείχνεις χαρούμενος κι ευδιάθετος καθώς αγαπάς και θέλεις πολύ αυτό που κάνεις, υποθετικά πάντα μιλώντας, υπάρχει κάποιος που όντως είναι μέσα στο κέφι και την τρελή διάθεση. Κάνει αστεία, γελάει , είναι κεφάτος και πρόθυμος να κάνει οποιαδήποτε δουλειά κι εσύ προσπαθείς να καταλάβεις αν σας κοροϊδεύει όλους ή το κάνει και το πιστεύει.
Σε καλημερίζει με ένα τεράστιο χαμόγελο, έρχεται να σου πιάσει κουβέντα, μιλάει ακατάπαυστα κι εσύ είσαι με κάτι ξινισμένα μούτρα μέχρι το πάτωμα και το μόνο που θες είναι να πιεις μια θάλασσα καφέ, να κάτσεις στο γραφείο σου και να μη μιλάς σε κανέναν. Όμως αυτός, εκεί επιμένει μέσα στη ζωντάνια κι απορείς τι πήγε στραβά μαζί του. Αρχίζει να σε εκνευρίζει που κάνει έτσι και θέλεις να τον διώξεις και να σταματήσεις να του μιλάς γιατί πόση καλοσύνη να δείξεις και πόση υπομονή να έχεις πρωί-πρωί ;
Ωστόσο αναρωτιέσαι εάν εσύ είσαι εξαίρεση ή αυτός και πού στο καλό βρίσκει τόση ενέργεια και δε θέλει να κάτσει ήρεμος κι ήσυχος να προσπαθήσει να κοιμηθεί με ανοιχτά τα μάτια όπως προσπαθείς να κάνεις εσύ τόση ώρα, αλλά δε σε αφήνει σε ησυχία και μιλάει ακατάπαυστα και τόσο έντονα και νιώθεις ότι κάποιος σου κάνει πλακά γιατί είναι ανεξήγητο να είναι τόσο πολύ κεφάτος και για ποιο λόγο δηλαδή να είναι κάποιος έτσι.
Παρ’ όλα αυτά αυτό δεν είναι ότι συμβαίνει μία φορά, αλλά κάθε μέρα όλη την ημέρα αυτός ο τύπος είναι μέσα στην καλή διάθεση και στη ζωντάνια, σε τέτοιο σημείο που σε εκνευρίζει αφάνταστα και θες να αρχίζεις να του βάλεις τις φωνές μπας κι ηρεμήσει. Να ξέρεις όλη έχουμε ένα τέτοιο τύπο στη δουλειά μας που είναι μέσα στο κέφι και σου σπάει ακόμα πιο πολύ τα νεύρα από ό,τι ήδη είναι.
Είναι εκείνος ο τύπος που φαίνεται τόσο πολύ ότι γουστάρει αυτό που κάνει και θέλει τόσο πολύ να το δείξει και μένεις άναυδος κάποιες φορές που δεν έχει σταματημό. Θέλει να σε βοηθήσει με τη δουλειά, προσφέρεται να κάνει ό,τι εσύ βαριέσαι τόσο απελπισμένα, είναι πάντα στην ώρα του και πάντα καλοστημένος και βλέπεις εσένα , που έκανες τεραστία προσπάθεια να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι σου κι έτρεχες στη διαδρομή για να είσαι στην ώρα σου κι έτσι όπως είσαι.
Είναι εκείνος ο τύπος που δεν μπορείς να καταλάβεις πώς με την τσίμπλα στο μάτι συμπεριφέρεται έτσι ενώ εσύ με δυσκολία λες καλημέρα κ αυτή στους μισούς και στους υπόλοιπους ξεκινάς να μιλάς μετά το μεσημέρι. Που μέχρι να πιεις καφέ δεν ακούς και δε βλέπεις τίποτα και προσπαθείς να μην πέσεις απ’ την καρέκλα και γίνεις ρεζίλι κιόλας, που ανυπομονείς να περάσει η ώρα και να κάνεις διάλειμμα, που τσεκάρεις τα ρούχα και τα παπούτσια σου πριν μπεις στην δουλειά για να σιγουρευτείς ότι έβαλες το ίδιο ζευγάρι παπούτσια ή αν η μπλούζα είναι απ’ τη σωστή μεριά.
Και μόλις μπαίνεις μέσα συναντάς αυτό το θέαμα και σου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι. Αναρωτιέσαι εσύ τι έχεις κάνει λάθος και ποσό πιο νωρίς να σηκωθείς, μήπως υπάρχει κάποια μαγική συνταγή κι είναι έτσι αυτός και δε σταματάει ποτέ όσο πρωί και να είναι, δυστυχώς όμως κάθε μέρα μένεις πάντα με την ίδια απορία.
Συντάκτης: Άννα Τζαβίδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
