Σου έχει τύχει ποτέ να πεις με τρεμάμενη φωνή «θέλω να κάνω αποτοξίνωση από ανθρώπους» και μετά το πήρες πίσω γιατί για λίγα δευτερόλεπτα σκέφτηκες πως δεν έχεις το δικαίωμα; Μήπως πάει πολύ; Μήπως έχεις μετατραπεί σε ένα αντικοινωνικό, σνoμπ, άτομο; Μήπως θα πάρεις το βραβείο για τη χειρότερη φιλία; Η αλήθεια είναι πως η ανάγκη για απόσταση από τους ανθρώπους γενικότερα ή κοινωνικές συναναστροφές, δεν είναι δείγμα αγένειας, αντ’ αυτού είναι σημάδια αυτοφροντίδας. Ναι, σωστά διαβάζεις, και σήμερα μαζί θα αναλύσουμε, το πώς είναι να νιώθεις την ανάγκη να κάνεις «αποτοξίνωση» από ανθρώπους, πώς το κάνεις πράξη, αλλά και γιατί δεν πρέπει να νιώθεις τύψεις ή ενοχές γι’ αυτό.
Δυστυχώς, στις μέρες μας, υπάρχει μια «αόρατη» υποχρέωση που λέει ότι πρέπει να είμαστε πάντα διαθέσιμοι, να λέμε «ναι σε όλα», να είμαστε υπομονετικοί, επικοινωνιακοί και φυσικά να μη «χαλάμε χατίρια». Όλα αυτά μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε burnout. Όση ώρα τρέχεις για να προλάβεις τους άλλους και τις επιθυμίες τους, μήπως ξεχνάς να ρωτήσεις εσένα, τι χρειάζεσαι εσύ; Μήπως είναι καιρός να σκεφτείς για λίγο εσένα και τις δικές σου επιθυμίες;
Φυσικά, υπάρχουν πολλά σημάδια για να καταλάβεις το πότε χρειάζεσαι αποτοξίνωση από τους ανθρώπους. Η ένταση στο σώμα σου όταν αντικρίζεις το όνομα κάποιου στο κινητό σου. Ή ακόμα, όταν μετά από μια συνάντηση, νιώθεις πιο κουρασμένος από όσο πριν. Όταν νιώθεις την ανάγκη να πάρεις μια βαθιά ανάσα μόλις φύγει κάποιος από κοντά σου. Αυτά ναι είναι σημάδια τα οποία θα σου πρότεινα να μην αγνοήσεις. Κτυπούν καμπανάκι- να είσαι σίγουρος. Γιατί πάντα να ξέρεις πως όταν η επαφή με έναν άνθρωπο αντί να σου δίνει ενέργεια, σε «αποτελειώνει», τότε κάτι δεν πάει καλά!
Τι εννοούμε όμως με την «αποτοξίνωση»; Φυσικά, δεν εννοούμε να πάρεις το όρη και τα βουνά για να απομονωθείς (αν και μεταξύ μας δε θα στο απέκλεια εντελώς). Εννοείται πώς μιλάμε για μια κατάσταση όπου θα δώσεις χώρο στον εαυτό σου. Να καταλάβεις τι πραγματικά έχεις ανάγκη εσύ, πριν νιώσεις την υποχρέωση να απαντήσεις στο μήνυμα, ή να πας κάπου με το ζόρι. Αποτοξίνωση, σημαίνει φροντίζω την ψυχική μου ισορροπία, και βάζω τα δικά μου θέλω ως προτεραιότητα! Take it or leave it!
Στην αρχή, θα νιώσεις ενοχές, και είναι λογικό και αποδεκτό. Σίγουρα θα περάσουν από το μυαλό σου τα χειρότερα. Ότι είσαι εγωιστής, άδικος με τους ανθρώπους γύρω σου, ή υπερβολικός. Όμως, χρειάζεται να θυμάσαι το εξής βασικό: Εσύ νιώθεις την κούραση, και όχι οι άλλοι. Έχεις θέσει κάποια όρια για σένα, μη νιώθεις την υποχρέωση να εξηγείς κάθε φορά τα πώς και τα γιατί! Εξάλλου, υπάρχουν κι εκείνοι που θα σε καταλάβουν, οι ολόδικοί σου άνθρωποι που σε αγαπούν αληθινά και να νοιάζονται για σένα. Θα κατανοήσουν την ανάγκη σου για χώρο. Είτε τους παραξενέψει η νέα πραγματικότητα είτε όχι, θα μείνουν. Όσο για τους υπόλοιπους, θυμήσου ότι δεν είναι δουλειά μας να «εκπαιδεύουμε» τους πάντες στο πώς να σέβονται!
Απομακρύνσου, λοιπόν, όποτε το νιώσεις ανάγκη, έξυπνα και χωρίς ενοχές. Κράτα απόσταση από τα group chats, τα social media γενικότερα, τις «κενές» συζητήσεις που δεν έχουν να πουν τίποτα. Και μην απαντάς από ευγένεια, αλλά όταν πραγματικά το θέλεις. Επίσης, αυτό αφορά και στο ποιους διαλέγεις να συναναστρέφεσαι. Δεν είναι ανάγκη να λες «ναι» σε κάθε έξοδο. «Φίλτραρε» τις αποφάσεις σου με βάση τους ανθρώπους που σου κάνουν καλό, και όχι αυτούς που σε εξαντλούν. Φυσικά, όλα αυτά έρχονται όταν εσύ θα ορίσεις τα όριά σου, πάντα με ευγένεια και σταθερότητα. Μπορείς να πεις «δεν μπορώ σήμερα, χρειάζομαι λίγο χρόνο με τον εαυτό μου» και να μην απολογηθείς γι’ αυτό.
Δεν είναι κακό να κουράζεσαι από ανθρώπους. Δεν είναι κακό να λες «ως εδώ». Αυτό δε σε κάνει λιγότερο καλό, ή λιγότερο αγαπητό ή κοινωνικό. Είσαι απλώς ένας άνθρωπος με ανάγκες! Μην το βλέπεις ως εγωισμό, αλλά ως σανίδα σωτηρίας. Αγαπάς απλά εσένα και αποφασίζεις να φροντίσεις για μια φορά πρώτα εσένα.
Συντάκτης: Άντρεα Λαζαρίδου
