Κάνοντας ένα τυπικό scroll στα social, η είδηση που μονοπωλεί, μάλλον είναι το χθεσινό φιάσκο στη βραδιά απονομής των MAD Awards 2022. Μια βραδιά και ένα γεγονός που για πάνω από 10 χρόνια διοργανώνεται με γνώμονα τη μουσική. Εκτός από μουσική χθες βέβαια, παρακολουθήσαμε κι ένα επεισόδιο θερμό, ανάμεσα στους trapers Light και Snik. Και όταν λέμε θερμό, εννοούμε ξύλο. Κανονικό και μάγκικο, όπως πολλοί θα πουν.

Τα αποσπάσματα που βγαίνουν στο φως δείχνουν τον έναν να πλησιάζει τον άλλον, τη στιγμή που πάνω στη σκηνή τραγουδάει άλλος καλλιτέχνης, συγκεκριμένα η Τάμτα. Και κάπου εκεί ξεκινάει το φάγωμα. Μπράβοι και παρευρισκόμενοι σπεύδουν να λήξουν την παρωδία,  το γεγονός που όποιος κάθισε και αναλογίστηκε μετά, μάλλον ντράπηκε -ή έστω θα έπρεπε. Εκτός από τους πρωταγωνιστές -φαντάζομαι. Και αυτή η εικασία ίσως να αποκτά βάση από τις τελευταίες δηλώσεις τους, όπου ρωτήθηκαν για την κουλτούρα της trap, τη βία που φαίνεται να θεοποιεί στους στίχους της και τη νοοτροπία του ισχυρού με το γεμάτο πιστόλι. Οι απαντήσεις ήταν μάλλον εντυπωσιακές και επρόκειτο να γίνουν πράξη σε μια γιορτή αφιερωμένη στη μουσική. «Αυτή είναι η trap, αν δεν σας αρέσει να ακούτε εκκλησιαστικά».

Οι εκπρόσωποι της χθες έδειξαν πως η κόντρα ακολουθεί τον μονόδρομο της μπουνιάς, που κάθε άλλο παρά παράλογη μας φαίνεται πια. Δεν αξίζει να σχολιάσουμε πως ανάμεσα στους δύο η διαμάχη προϋπήρχε, δε θα αναφερθούμε στον φημολογούμενο αγώνα μποξ που επρόκειτο να στηθεί ανάμεσά τους, ώστε η διαφορά να λυθεί μια και καλή φυσικά μπροστά στα μάτια των δεκαπεντάχρονων θαυμαστών τους. Ένα άσχημο γεγονός φαίνεται πως δεν είναι αρκετό για να μας ξυπνήσει και να δούμε το πρόβλημα που κάνει ένα μέρος των αντανακλαστικών μας να μοιάζει νοσηρό.

Σε μια εποχή που κάθε μέρα περιστατικά ωμής βίας μάς κάνουν να ανατριχιάζουμε, που νέα παιδιά σκοτώνονται και δέρνονται για διαφορές χρώματος, πεποίθησης, οπαδικής λατρείας, είναι τρομακτικό, άνθρωποι που αποκτούν βήμα και κοινό που τους αγαπά, να φέρονται ως περήφανοι τραμπούκοι. Είναι θλιβερό, να σκεφτεί κανείς και μόνο πως μια μερίδα νέων κατά κύριο λόγο ατόμων, θα υιοθετήσει ως σωστή  την τακτική του «αν δε μου αρέσεις, δε θα ζοριστώ να σε αρχίσω στις σφαλιάρες». Μέχρι πότε; Και με τι αντίκρισμα;

Οι ειδήσεις που βγαίνουν για το περιστατικό είναι πως μέσα στην ταραχή που ακολούθησε η Ρούλα Κορομηλά τραυματίστηκε και απομάκρυναν την Έλενα Παπαρίζου από τον χώρο. Από την άλλη, στιγμιότυπα δείχνουν την Ιωάννα Παλιοσπύρου να κάθεται και να κοιτά σαστισμένη, καθώς την ώρα που ετοιμαζόταν να βραβεύσει τον έναν από τους δύο τραγουδιστές, αυτοί άρχισαν να πλακώνονται για δεύτερη φορά. Τρεις προτάσεις είναι αρκετές για να δούμε πια το πράγμα σφαιρικά. Όπου απουσιάζει ο σεβασμός, η παιδεία, η θέληση μια διαφορά να λυθεί χωρίς να σηκωθούν μανίκια, αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει μόνο θλίψη προκαλεί. Γιατί αν από άνθρωποι, με τέτοια ευκολία μετατρεπόμαστε σε θηρία έτοιμα για προσφορά πολεμοχαρούς θεάματος, τα πράγματα αδερφάκι μου είναι δύσκολα.

Πολλοί εκπρόσωποι του θεσμού τοποθετήθηκαν, εκφράζοντας την απογοήτευσή τους, κάποιοι μάλιστα την ώρα του καβγά. Ο Θέμης Γεωργαντάς ανέφερε πως είναι λάθος αυτό που βλέπει. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός ανέβηκε στην σκηνή, σε μια προσπάθεια του να τους κάνει να σταματήσουν. Άλλοι παρευρισκόμενοι, τους φώναζαν εκνευρισμένοι να βγουν έξω, να φύγουν. Σε τελική ανάλυση, αποφασίστηκε να μην προβληθεί η βράβευση κανενός από τους δύο, ενώ κοινή γραμμή ακολούθησε και το MEGA ως κανάλι, δηλώνοντας πως καταδικάζει κάθε μορφής βία. Τα τραγούδια γράφονται για να κουβαλούν ένα νόημα που να μας αγγίζει και να μας κάνει να ταυτιζόμαστε. Όταν άνθρωποι μαζεύονται σε ένα event λαμπερό κι ευχάριστο να γιορτάσουν την μουσική, η κουλτούρα που μάλλον περισσεύει είναι αυτή που θυμίζει αγρίμι που ξαφνικά εισβάλλει στον χώρο. Κι ελπίζουμε να ήταν η τελευταία φορά που παρακολουθήσαμε μια γελοιότητα που ακολουθεί μια ρότα επικίνδυνη. Αν είναι έτσι, χίλιες φορές τα εκκλησιαστικά.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αλίκη Μουσμούλα
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.