Για κάποιους από εμάς ο σεξουαλικός μας προσανατολισμός είναι κάτι εύκολο κι οι προτιμήσεις μας συγκεκριμένες και ξεκάθαρες. Δε ζοριστήκαμε ποτέ για να τις ανακαλύψουμε ή να τις εκφράσουμε, δε βιώσαμε ντροπιαστικές στιγμές εξομολόγησης, δε νιώσαμε τη βία να μας μελανιάζει την ψυχή και δε φοβηθήκαμε να δείξουμε τη φύση μας. Γεννηθήκαμε συμφιλιωμένοι με αυτή την πλευρά του εαυτού μας και τη στηρίξαμε όπως κάθε άλλο κομμάτι της πραγματικότητας που εμείς βιώνουμε. Καμία σημασία σε ξένες γνώμες, καμία ανοχή σε ομοφοβικά παιχνίδια, κανένας ερωτικός χορός που δεν πραγματοποιήσαμε από φόβο.

Για κάποιους άλλους, αυτού του είδους οι χοροί είναι πιο περίπλοκοι. Είτε επέλεξαν να απαρνηθούν ακόμα και οι ίδιοι το κάλεσμα που τους απηύθυνε η φύση είτε δεν το άκουσαν ποτέ. Υπάρχουν διαφορές λοιπόν στο να είσαι σε άρνηση σχετικά με τις ερωτικές σου προτιμήσεις με το να μην είσαι σε σύνδεση μαζί τους. Πρώτη και βασική διαφορά είναι η ύπαρξη γνώσης προφανώς. Στην πρώτη περίπτωση, βαθιά μέσα σου, γνωρίζεις πολύ καλά τα ένστικτα που σου ξυπνάει το σώμα σου, τα έχεις αναγνωρίσει, τα έχεις κατανοήσει αλλά επιλέγεις να μην τα εξωτερικεύσεις και να μην τα δεχθείς ούτε ο ίδιος. Τα κρατάς για σένα από φόβο ή ντροπή, από εσωτερικευμένη ομοφοβία και τρόμο για την αντίδραση του κόσμου. Στη δεύτερη περίπτωση, είτε επειδή δεν ασχολήθηκες με το ερωτικό στοιχείο, δε του έδωσες πολλές ευκαιρίες, απομακρύνθηκες κι από τα δύο φύλα και δεν ανέπτυξες γενικότερα τις κοινωνικές σου δεξιότητες, είτε επειδή θεώρησες δεδομένες τις ερωτικές σου προτιμήσεις και δε σκέφτηκες ποτέ κάτι πέρα από το συνηθισμένο, έχασες το δρόμο της σεξουαλικότητάς σου.

 

 

Και στις δυο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, χάνεις απόλαυση, μαγευτικές στιγμές, έρωτες βουτηγμένους σε ειλικρινές πάθος κι αγάπες που θα ευδοκιμήσουν ένα πρωινό του Νοέμβρη. Αυτές τις περιπτώσεις τις διαχωρίζει ακόμη, το κίνητρο αυτού που βιώνει μια τέτοια κατάσταση. Ένα άτομο που απλώς δεν έχει ανακαλύψει τι συμβαίνει στο συγκεκριμένο κομμάτι της ζωής του, πιθανώς έχει έλλειψη κινήτρου, γι’ αυτό δεν πέτυχε ακόμα την επικοινωνία με τον εσωτερικό του κόσμο. Σε αντίθεση με αυτό το άτομο, κάποιος που είναι σε άρνηση με τις ερωτικές του προτιμήσεις, έχει κίνητρα ώστε να να έρθει σε επαφή μ’ αυτές αλλά παίρνοντας θέση απέναντι από τον εαυτό του, τα ξεχνάει, τα χάνει κι αποπροσανατολίζεται.

Μη ξεχνάμε επίσης πως επειδή δε γνωρίζεις πού κυμαίνεσαι ερωτικά, δε σημαίνει πως δε θα το ανακαλύψεις σύντομα, πως δε θα γνωρίσεις τον εαυτό σου. Σημαίνει απλώς πως ακόμα είσαι σ’ ένα ταξίδι μόνος κι αναζητάς τον τύπο του συνοδοιπόρου που επιθυμείς, αν τελικά επιθυμείς. Δυστυχώς εκείνος που γνωρίζει τα «θέλω» του αλλά δεν τα παραδέχεται, αρνείται από τον ίδιο τον εαυτό το ταξίδι ή το πραγματοποιεί με λάθος παρέα από φόβο.

Εδώ έγκειται και το μεγαλύτερο πρόβλημα, το να λες όχι στην ευτυχία σου για τα δήθεν πρέπει ξένων, δείχνει έλλειψη αυτοσεβασμού, αγάπης, προσωπικών ορίων. Είναι «εμείς» σε μια σχέση, όχι «εκείνοι»· αυτά τα «μαζί» μετράνε λοιπόν και το να είσαστε εσείς ευτυχισμένοι με τις επιλογές σας. Να μην πληγώνετε κόσμο επειδή δεν ξέρετε τι θέλετε κι αν το κάνετε, στο κάτω-κάτω να μπορείτε να πείτε ότι είστε από αυτούς που δεν το ήθελαν, που ούτε οι ίδιοι γνώριζαν πως ο κόσμος τους δεν είναι μόνο μπλε ή μόνο ροζ, είναι και τα δύο ή και τίποτα, είναι πράσινος και κυρίως είναι βαμμένος στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Να μπορείτε να πείτε πως περήφανα θα σηκώσετε μια σημαία φέτος τον Ιούνη, μα δε γνωρίζατε τον περσινό. Να γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα πως δεν πληγώσατε καμία ψυχή από φόβο ή δειλία, μόνο ίσως από ανωριμότητα ή έλλειψη επαφής με τον εαυτό σας.

Εν τέλει να είμαστε όλοι εκεί για μας γιατί με το δικό μας κορμί και τη δική μας ψυχή θα πλαγιάζουμε κάθε βραδύ, να μας περιποιούμαστε και να φροντίζουμε να έχουμε για παρέα μόνο όσους αγαπάμε και γουστάρουμε πραγματικά δίπλα μας. Όσους μας δίνουν δύναμη να είμαστε ελεύθεροι, επαναστάτες, ερωτευμένοι, μα κυρίως ο εαυτός μας. Όσους υψώνουν μαζί μας πολύχρωμες σημαίες. Να μη φοβάστε λοιπόν, να είμαστε περήφανοι και περήφανες, να αναζητάμε τη σεξουαλικότητά μας και στο τέλος κάθε ανακάλυψης να της δίνουμε ένα φιλί στο μέτωπο κι ένα λουλούδι που θα υμνεί τη σχέση μας. Να ερωτευόμαστε να αγαπάμε και να ανταλλάσσουμε οργασμούς με όποιον επιθυμούμε κι έχουμε τη συγκατάθεσή του.

Συντάκτης: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου