Πόσες φορές έπεσες για ύπνο και είτε δεν κοιμήθηκες ποτέ είτε σ’ έτρωγε η έννοια του αν θα στείλεις εκείνο το μήνυμα ή όχι; Πόσες φορές ευχήθηκες να μπορούσες να κοιμηθείς σήμερα και να ξυπνήσεις μετά από κάνα δίμηνο; Ε λοιπόν, κάν’ το. Δεν αξίζει ο ύπνος σου που σου προσφέρει τόσα καλά, να χαραμίζεται για ένα άτομο. Εσύ ορίζεις κάθε τέλος κι αρχή της ζωής σου και όταν κάτι σε τρώει μην το αφήσεις να σ’ αποτελειώσει.
Ύπνος. Η μόνη λύση και διέξοδος που ταιριάζει σε όλα τα προβλήματα ανεξαιρέτως. Η μήπως όχι; Μήπως λόγω του ότι το υποσυνείδητο δουλεύει χωρίς να ξεκουράζεται, προκαλεί τις σκοτεινές σκέψεις του μυαλού μας που μας ταλαιπωρούν όλη μέρα, να γίνουν εικόνες μέσω των ονείρων, ο ύπνος δε μοιάζει και τόσο η κατάλληλη διαφυγή τελικά; Λένε πως οι δυστυχισμένοι άνθρωποι κοιμούνται πιο πολύ για να ξεχνάνε το πόσο υποφέρουν. Ίσως όμως να έπρεπε ν’ αντικρουστεί αυτή η θεωρία. Εάν δεις τα πράγματα λίγο από την απέναντι πλευρά θα φτάσεις στο συμπέρασμα πως κοιμάται ήσυχα αυτός που είναι ευτυχισμένος, που δεν του λείπει κάτι, που δεν έχει έννοιες και που δεν ξυπνάει μες στα μαύρα μεσάνυχτα αναστατωμένος γιατί μόλις είδε ένα όνειρο που θα τα ‘δινε όλα για να ήταν πραγματικότητα.
Τόσα χρόνια πάνω σ’ αυτή τη γη κι ακόμη δεν κατάφερες να υπάρξει στιγμή που δε θα νιώθεις την απουσία κάποιου η κάτι στη ζωή σου. Επομένως; Κοιμηθείτε παιδιά. Το μήνυμα που περιμένετε μάλλον έχει ήδη σταλεί σ’ άλλο αποστολέα, το μήνυμα που τρώγεστε αν πρέπει να στείλετε, στείλτε το να τελειώνουμε μ’ αυτήν την υπόθεση κι όσα κρατάτε μέσα σας σηκώστε το τηλέφωνο πείτε τα και κλείστε τα μάτια σας χωρίς έννοια. Στο κάτω-κάτω για εκείνες τις στιγμές θάρρους ζούμε όλοι. Ας κάνουμε ότι κρίνουμε σωστό τη συγκεκριμένη στιγμή και να πέσουμε για ύπνο.
Να κλείσει το φως μια φόρα και να μην έρθουν εικόνες στο μυαλό σου. Να νυχτώσει και να μην ξεκινάνε οι απουσίες να περνάνε μια-μια μπροστά σου. Να μη σκέφτεσαι όλες τις λάθος αποφάσεις που πήρες και τι θα μπορούσε να συμβεί αν δρούσες διαφορετικά. Να μην κάνεις σενάρια για το μέλλον για τελειωμένες καταστάσεις. Ας κοιμηθούμε επιτέλους. Διώχνοντας ό, τι μας ταλαιπωρεί, βάζοντας φωτιά σε κάθε βιβλίο που έπρεπε να είχαμε σταματήσει να διαβάζουμε από καιρό κι απελευθερώνοντας τους εαυτούς μας από τη φυλακή που εμείς οι ίδιοι τους κλείσαμε μέσα. Θα τα καταφέρουμε.
Κάποια στιγμή θα δεις πως χωρίς πολλή προσπάθεια το τέλος έχει οριστεί. Δε χρειάζεται πλέον να χαραμίζεις τον ύπνο σου. Δε σκέφτεσαι αν θα πάρεις τηλέφωνο ή θα αρπάξεις το τιμόνι για να πας να δεις το άτομο εκείνο. Οι επιθυμίες σου θα είναι διαφορετικές και πλέον δε θ’ αγχώνεσαι πώς θα βγάλεις την νύχτα διότι θα ανυπομονείς να βάλεις πιτζάμες και να ξαπλώσεις. Θα σου πάρει τόσο πολύ χρόνο ν’ αναπληρώσεις τους ύπνους που χαράμισες που θα κοιμάσαι βαθιά κάθε νύχτα και κάθε πρωί θ’ αναρωτιέσαι πώς αυτό σου έμοιαζε τόσο δύσκολο πριν λίγο καιρό. Οι νύχτες σου δε θα χρειάζονται πλέον παραμύθια, συντροφιά ούτε παρηγοριά. Θα μπορείς να κοιμηθείς ανά πάσα στιγμή χωρίς να σε φοβίζουν οι σκέψεις σου, διότι θα νιώθεις τη γαλήνη μέσα σου. Ο ήλιος θα λάμπει και τα χρώματα θα ξαναζωντανέψουν.
Προχώρα τη ζωή σου τι περιμένεις; Μη βασανίζεσαι με ό, τι σε κάνει να υποφέρεις. Αν χάνεις τον ύπνο σου για κάποιον άνθρωπο δεν πάει να πει ότι αξίζει, αλλά ότι δε σου προσφέρει ηρεμία. Κι όσοι τεντώνουν τα νεύρα μας δε θα έπρεπε να ανήκουν στη σκέψη και τη ζωή μας. Πέσε για ύπνο τόσες πολλές ώρες όσες σου έκλεψαν και μόλις ξυπνήσεις βάλεις καφέ, τραγούδι και άνοιξε την κουρτίνα να μπει το φως μέσα.
Συντάκτης: Ιωάννα Μιχαήλ
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
