Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς.
Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια. Κι αγάπη. Κυρίως αγάπη.
Εγώ, που μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα «πίσω μου σ’ έχω σατανά».
Εγώ χόρτασα. Έναν χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές.
Εγώ, η ξεγραμμένη.
Χρειάστηκε να ξεγραφτώ για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα.
Εγώ. Όχι πια ορφανή.
Γεμάτη. Επαρκής. Μισοσίγουρη. Και «ωραία», όπως με ήθελα.
Με μακριά μαλλιά. Να ερεθίζουν ώμους και πλάτη.
Σαν σήμερα, στις 7 Ιουνίου 2002, έφυγε από τη ζωή η Μαρία-Ελένη Σακκά, ή αλλιώς – όπως την έχουμε μάθει – Μαλβίνα Κάραλη. Καυστική, σατιρική, προοδευτική. Η Μαλβίνα, με τον αφοπλιστικό της λόγο και με την ανεξίτηλη πένα της, άφησε το δικό της στίγμα στην ελληνική δημοσιογραφία. Ακόμα και τώρα, η φωνή της ακούγεται καθαρά, αιχμηρά και ακαριαία επίκαιρη. Έγραφε, μιλούσε, αγαπούσε και προκαλούσε με την ίδια άνεση. Και πάνω απ’ όλα, έλεγε πάντα αυτό που σκεφτόταν. Έζησε μια μποέμ ζωή, χωρίς ταμπού και «πρέπει».
Ανεξάρτητη, απελευθερωμένη, ήθελε να ζει πάντα έναν περιπετειώδη έρωτα και να αγαπάει βαθιά τους ανθρώπους της. Μια δυναμική γυναίκα ήταν η Μαλβίνα Κάραλη. Με τα αστραφτερά της μάτια ασκούσε τη δική της κριτική χωρίς φόβο και ανασφάλεια. Δυστυχώς, έφυγε νωρίς, αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο κενό αλλά και μια βαριά κληρονομιά.
Η Μαλβίνα Κάραλη γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1952 – σύμφωνα με το ιδιόχειρο βιογραφικό της – στο Ισραήλ και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Εξαιτίας της έντονης προσωπικότητάς της, φοίτησε για έναν χρόνο στο Αρσάκειο λόγω του απείθαρχου πνεύματός της.
Στη συνέχεια σπούδασε Κυβερνητική και Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι. Όμως το πάθος της ήταν η γραφή και ο προφορικός λόγος, κι όχι κάποια ακαδημαϊκή καριέρα.
Έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Ο πρώτος γάμος της ήταν με τον βιβλιοχαρτοπώλη Βαγγέλη Κάραλη, ο δεύτερος με τον σκηνογράφο Γιώργο Πάτσα και ο τελευταίος με τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο. Τα ονόματα των παιδιών της είναι Μελίτα, Μαριάννα και Μίνωας. Πέθανε στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 2002, από καρκίνο και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Η μικρή της πορεία στον κινηματογράφο
Με τα αστραφτερά, γαλανά της μάτια, η Μαλβίνα σε μικρή ηλικία συμμετείχε σε τρεις ταινίες: Η πρώτη ήταν η «Ορφανή σε ξένα χέρια», η δεύτερη το «Κατρακύλισμα… στο βούρκο» και η τρίτη η «Ορφανή στους πέντε δρόμους».
Η μαγική της πένα
Δεν ήθελε να γράφει μηχανικά ως μια κλασική δημοσιογράφος. Ήθελε ο αναγνώστης να τη νιώθει σαν φίλη, που κάθονται σε ένα τραπέζι παρέα με ένα κόκκινο κρασί, τσιγάρο και συζητούν για την πολιτική, την τέχνη, τη ζωή, τον έρωτα και την απώλεια. Ωστόσο, η πορεία της ξεκίνησε με συνεργασίες σε εφημερίδες όπως η Απογευματινή και η Ελευθεροτυπία και ως αρθρογράφος στα περιοδικά Φαντάζιο, Επίκαιρα, Γυναίκα, Κλικ και 01.
Τηλεοπτική της καριέρα
Όσοι την είχαν παρακολουθήσει – ή την παρακολουθούν ακόμα μέσω social media – γνωρίζουν ότι είχε χτίσει τον δικό της ρόλο στην ελληνική τηλεόραση. Ο τρόπος που αντιμετώπιζε τα γεγονότα – και ιδιαίτερα την πολιτική – ήταν επιθεωρησιακός. Ξεκίνησε από την ΕΡΤ, με τις εκπομπές «Νότες και τα λόγια» και «Μαγειρική τέχνη». Έπειτα συνέχισε σε ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Οι πιο δημοφιλείς εκπομπές της ήταν το Mea Culpa στο Seven, στη συνέχεια στο ΣΚΑΪ το Μαλβίνα live, στο MEGA το Μαλβίνα Hostess και στο STAR το Μαλβίνα Ρίχτερ.
Το συγγραφικό της έργο
Αθώος σαν αγαπημένος (1989) – το πρώτο της βιβλίο, που ήδη φανερώνει τη μοναδική της ματιά στον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις.
Τα κορίτσια της Σαβάνα (1991) – μικρές ιστορίες γεμάτες τρυφερότητα αλλά και ειρωνεία για τις γυναικείες ταυτότητες.
Έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες (1996) – ένα βιβλίο-καθρέφτης για τις μάχες του έρωτα, γεμάτο ποιητικά και αιχμηρά αποστάγματα.
Πιο πολύ, πιο πολλοί (2000) – μελαγχολικό, ώριμο, προσωπικό.
Γλυκό κορίτσι (1997) – μυθιστορηματική βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη μέσα από το δικό της φίλτρο, όχι ως «ειδήμων», αλλά ως γυναίκα που αναγνωρίζει τη σύνθετη εικόνα πίσω από τον μύθο.
Σαββατογεννημένη (2005 – μετά θάνατον) – επιλογή από τα κείμενα που έγραφε για το περιοδικό Symbol, τα οποία παραμένουν έως σήμερα επίκαιρα.
Η σειρά Η κουζίνα της Μαλβίνας – πέντε βιβλία με μαγειρικά κείμενα που συνδύαζαν συνταγές με προσωπικές εξομολογήσεις, χιούμορ και πολιτισμικές αναφορές. Ενδεικτικοί τίτλοι: Συνταγές για κουζίνα αποψάτη, Μαγειρική τέχνη για αμαθείς και καψούρηδες, Μαλβινέζικα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τιμήθηκε με δύο κρατικά βραβεία ως σεναριογράφος για τις ταινίες Ξένια (1989) και Κρυστάλλινες Νύχτες (1992).
Η Μαλβίνα Κάραλη δεν ήταν απλώς μια φωνή στην τηλεόραση ή σε μια σελίδα εφημερίδας. Ήταν μια παρουσία που κέντριζε, προβλημάτιζε και άγγιζε. Σαν σήμερα, τη θυμόμαστε όχι μόνο για το έργο της, αλλά και για το θάρρος της να είναι πάντα ο εαυτός της – κάτι που για τους περισσότερους δεν είναι εύκολο. Εκείνη το κατάφερε. Και μάλιστα με επιτυχία.
Μερικές από τις ατάκες της που έχουν μείνει ανεξίτηλες
Εγώ τον έρωτα τον αντιλαμβάνομαι σαν την πιο φοβερή χειραψία προς τη ζωή.
Πρώτη απ’ όλους εγώ το ξέρω πως κάνω την έξυπνη και πως είμαι τσάμπα μάγκας. Και πάντα θα είμαι τσάμπα μάγκας.
Αν είναι κακό να σκοτώνεις τον πλησίον σου δίχως λόγο, είναι χίλιες φορές πιο κακό να ερωτεύεσαι και να αγαπάς τον πλησίον σου δίχως λόγο.
Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου, και ξέρω πως με ‘μένα είσαι ο εαυτός σου. Και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο.
Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ με τρόπο αστείο, ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα.
Στον έρωτα, όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές.
Συντάκτης: Ellen Lox
