Είδαμε το "Better Man" του Robbie Williams: Η πιο δύσκολη πάλη είναι αυτή με τον εαυτό μας

Για κάποιο περίεργο λόγο οι ζωές των διάσημων συχνά μας φαίνονται πολύ ενδιαφέρουσες και μας αρέσει να μαθαίνουμε διάφορες λεπτομέρειες για το πώς είναι η καθημερινότητα τους και πιο ήταν το μυστικό για την πετυχημένη τους καριέρα. Για πολλά χρόνια οι διάσημοι προσπαθούσαν πολύ να φαίνονται αψεγάδιαστοι και κρατούσαν πολύ καλά διαφυλαγμένη την προσωπική τους ζωή και ιδιαίτερα αυτά που ένιωθαν. Τις μόνες πληροφορίες τις αποσπούσαν οι παπαράτσι οι οποίοι ήταν το κερασάκι στην τούρτα στο άγχος και την έλλειψη κανονικότητας που νιώθουν λόγω της φήμης. Συνήθως κάποιες αλήθειες και σκοτεινά μυστικά αποκαλύπτονταν μετά από τον θάνατο των διάσημων αλλά ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός Robbie Williams έκανε την αλλαγή και έκανε μια ταινία βασισμένη στα γεγονότα της ζωής του όσο είναι ακόμα εν ζωή. Η ταινία αυτή λέγεται “Better Man” και πρωταγωνιστής της είναι ο Robbie Williams σε σώμα πιθήκου γιατί όπως ο ίδιος δήλωσε πάντα ένιωθε λιγότερο εξελιγμένος από τον υπόλοιπο κόσμο και κανένας άλλος κατά τη διάρκεια της πλοκής δε φαίνεται να το παρατηρεί. 

Η ταινία αυτή είναι μια ταινία η οποία θα σε κάνει να νιώσεις όλη την γκάμα των συναισθημάτων και το βασικό της  θέμα είναι οι πάλες που βιώνουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Η ιστορία ξεκινάει από τα παιδικά χρόνια του τραγουδοποιού ο οποίες έζησε σε μια φτωχογειτονιά του Στάφορντσαϊρ της Αγγλίας με τη μητέρα τον πατέρα και την αγαπημένη του γιαγιά. Μας δείχνει την προβληματική σχέση που είχε με τον πατέρα του ο οποίος έφυγε και τους άφησε όταν ήταν μικρός για να κυνηγήσει το όνειρο του να γίνει “showman”. Ο Robbie πάντα θεωρούσε πως ο τρόπος να έχει ξανά πίσω τον πατέρα του κοντά του ήταν να γίνει ο ίδιος πολύ σπουδαίος. Έτσι λοιπόν έγινε όνειρο ζωής το να γίνει ο ίδιος διάσημος και επιτυχημένος τραγουδιστής. Δεν τον ένοιαζε τόσο πολύ το τι θα τραγουδούσε απλά ήθελε να γίνει διάσημος. Ευτυχώς για αυτόν, είχε ταλέντο και πολύ μάλιστα και για καλή του τύχη είχε και ακόμα ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, είχε πολύ θράσος. Έτσι λοιπόν τα κατάφερε και στα 16 του μπήκε σε ένα αντρικό συγκρότημα στο οποίο αν και ήταν το μαύρο πρόβατο τα πήγαινε πολύ καλά.

Τότε ήταν που ξεκίνησαν και οι εθ1σμοί. Π0τά και ν@ρκωτικά ήταν καθημερινά στο μενού γι αυτόν και τα χρόνια εκείνα είναι μια θολούρα στο μυαλό του. Μέχρι τα 21 του τα είχε κάνει όλα και ένιωθε πιο άδειος από ποτέ. Αυτό συνέχισε ακόμα και όταν τον έβγαλαν από το συγκρότημα λόγω της ατίθασης του συμπεριφοράς και ο ίδιος αποφάσισε πως θα αποδείξει την αξία του και θα γίνει ακόμα πιο διάσημος και χωρίς αυτούς.

Όσο περνούσαν τα χρόνια το κενό μέσα του όλο και μεγάλωνε και προς μεγάλη του έκπληξη ούτε το γεγονός πως γύρισε ο μπαμπάς του στη ζωή του δεν το γέμισε αντιθέτως τον έκανε να νιώσει ακόμα πιο άδειος επειδή κατάλαβε πως ο πατέρας του γύρισε γιατί ήταν διάσημος και όχι γιατί ήταν το παιδί του. Όσο εξελίσσεται η ιστορία και βλέπουμε πως όσα περισσότερα άτομα μπαινοβγαίνουν στη ζωή του και ο ίδιος ζει μια λούπα (ν@ρκωτικά-συναυλίες-κενό) τίποτα δεν τον κάνει να νιώθει κάτι. 

Στις περισσότερες σκηνές βλέπουμε να παρουσιάζεται πάντα όταν είναι στη σκηνή απέναντι του ο εαυτός του(πίθηκος) εχθρικός και να του λέει άσχημα πράγματα όπως “Δεν είσαι ικανός”, “είσαι ένα τίποτα”, “δεν αξίζεις τίποτα”. Όσο περνάνε τα χρόνια ο πίθηκος αυτός γίνεται όλο και πιο εχθρικός και η κ0ρύφωση είναι στη μεγαλύτερη συναυλία που έκανε ποτέ όπου είχε πaραισθήσεις πως όλο το κοινό ήταν πίθηκοι έτοιμοι να του επιτεθούν. Εκεί γίνεται λοιπόν η ανατροπή και ο ίδιος πολεμάει μαζί τους και του σκοτώνει και τότε είναι που ξεκινάει σιγά σιγά τις αλλαγές στη ζωή του, μπαίνει σε αποτ0ξίνωση, προσπαθεί να φτιάξει τις σχέσεις με όλους όσους πλήγωσε και ξεκινάει να γράφει μουσική ο ίδιος μέσα από την ψυχή του κάτι που για πολλά χρόνια δεν μπορούσε να κάνει γιατί ένιωθε κενός.

Η σκηνή της πάλης είναι μια σκηνή πάρα πολύ έντονη και συγκινητική γιατί αυτό που ερμηνεύει είναι την πάλη που όλοι έχουμε με τον εαυτό μας. Την πιο μεγάλη πάλη που βιώνουν καθημερινά τόσα πολλά άτομα. Οι περισσότεροι πιστεύουμε πως αν καταφέρουμε να γεμίσουμε τη ζωή μας με υλικά αγαθά και διασημότητα θα νιώσουμε γεμάτοι γιατί πρακτικά δε θα μας λείπει κάτι. Ο εαυτός μας και η ψυχή μας όμως δεν τα χρειάζονται αυτά. Εκείνο που χρειάζεται είναι να κάνεις πράγματα για το μέσα σου, να μην πνίγεις όσα αισθάνεσαι αλλά με τον καιρό να καταφέρνεις να γίνεις ένα με το μέσα σου.Πρέπει να θυμάσαι όμως πως ακόμα και όταν βρεις τι είναι αυτό που σε τρώει και σε πειράζει αυτό δε θα εξαφανιστεί απλά θα ξέρεις τι είναι και θα ζεις αρμονικά με αυτό χωρίς να νιώθεις πια εκείνη την πάλη. 

Η ταινία τελειώνει με αυτό, ο πρωταγωνιστής τα βρίσκει με τον πατέρα του και εμφανίζεται ξανά αντιμέτωπος με τον εαυτό του αλλά είναι πια εντάξει. Χαμογελάνε ο ένας στον άλλον και συνεχίζει να τραγουδάει. Η δυσκολότερη πάλη είναι η πάλη με τον εαυτό μας. Πάρτον λοιπόν με το καλό, άκου καλά τα σκοτεινά σου κομμάτια αλλά μη μείνεις στο σκοτάδι. Χαμογέλασε πάρε μια βαθιά ανάσα και πήγαινε παρακάτω. Εσύ και ο εαυτός σου μπορείτε να συνυπάρξετε ειρηνικά.