Μια από τις ευρέως διαδεδομένες κατηγορίες ερωτικών σχέσεων είναι αυτή των «friends with benefits», η οποία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε έξαρση. Θες η ανασφάλεια να επενδύσεις όταν όλα είναι ρευστά, θες ο φόβος των ανθρώπων να δεθούν, ή η ανάγκη τους να τα βρουν πρώτα με τους εαυτούς τους που καταλήγει σε μακρύ μοναχικό ταξίδι, όλο και περισσότερες περιπτώσεις σχεδόν σχέσεων δημιουργούνται καθημερινά.

Είναι η περίπτωση κατά την οποία δύο άνθρωποι βρίσκονται λίγο και για λίγο και δεν έχουν καμία παραπάνω σύνδεση πρακτικά. Μια σχέση που όσο ελεύθερη είναι, τόσο σε φυλακίζει στο λίγο της. Σε αυτή τη σχέση, θεωρητικά δε δεσμεύεσαι και δε σου γεννιούνται συναισθήματα απέναντι στο πρόσωπο με το οποίο βρίσκεσαι. Μπορείς να βρεθείς ερωτικά και με άλλους συντρόφους, ακόμη και να συζητήσεις τη συνεύρεσή σου αυτή με το ίδιο άτομο. Θεωρητικά πάλι, ο ένας δεν περιμένει κάτι παραπάνω από τον άλλο κι η σχέση είναι ξεκάθαρη.

 

 

Πρακτικά τώρα, ούτε στο 10% των σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί κατ’ αυτό τον τρόπο, δεν ακολουθείται το θεωρητικό υπόβαθρο. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο ένας εκ των δύο κολλάει με τον άλλο, το παίζει άνετος γιατί φοβάται μήπως τον τρομάξει, δέχεται να μοιράζεται τον έρωτά του κι ελπίζει πως στο μακρινό μέλλον θα υπάρξει ανταπόκριση και θα γεννηθούν αμοιβαία συναισθήματα. Από την άλλη πλευρά, ο τύπος που δεν έχει δεθεί συναισθηματικά, δεν τρώει κουτόχορτο. Τα ξέρει όλα και τα δέχεται, δίχως να κάνει λόγο γι’ αυτά. Γιατί άλλωστε να κάνει; Αφού στα λόγια είναι καλυμμένος και πρακτικά μπορεί και να παίρνει την επιβεβαίωση που θέλει και να μη νιώθει τύψεις που «εκμεταλλεύεται» κατά κάποιο τρόπο τα συναισθήματα του άλλου.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που είσαι από την πλευρά του «άλλου», εκείνου που δεν έχει δεθεί συναισθηματικά κι απολαμβάνει τον θαυμασμό και τη δοτικότητα που δε σου ζητείται να επιστρέψεις; Στην αρχή είναι ωραία, νιώθεις πως αρέσεις κι ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή σου. Κι αν δε σε πιάσουν οι τύψεις περί ηθικής, μπορείς να το τραβήξεις για πολύ. Αρκεί να μην έρθει η μέρα που το άτομο που ξέρεις πως λιώνει για σένα, σου πει πως πια δε θέλει να συνεχίσετε. Εκεί, δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκά τα πράγματα για σένα.

Αρχικά γιατί χάνεις το στανταράκι σου, την καβάντζα που είχες. Έπειτα χάνεις κι όλα τα ωραία συναισθήματα που σ’ έκανε να νιώθεις κάθε φορά που αντιλαμβανόσουν πως στα μάτια του μετράς. Γιατί μπορεί εσύ να μη δέθηκες, να μην ένιωσες και να μην έκανες σχέδια για το μέλλον, αλλά τον άλλο τον είχες και λίγο δεδομένο. Ήξερες πως θα ναι εκεί ό,τι ώρα θελήσεις για να σου ανεβάσει την αυτοπεποίθηση. Ήξερες πως όταν κάποιος σου ισοπέδωνε τον εγωισμό μπορούσες να στραφείς στο άτομο εκείνο ώστε να σε ικανοποιήσει. Ήξερες πως ήσουν στην ευνοϊκή θέση που κατά βάση δέχεσαι και λιγότερο δίνεις.

Η στιγμή που χάνεις το σιγουράκι σου δεν είναι καθόλου βολική. Εγωιστικό, αλλά έτσι είναι. Κι όλη αυτή η αυτοπεποίθηση που σε γέμιζε τόσο καιρό, όλη αυτή η αξία που είχες αποκτήσει, μετατρέπεται σε ανασφάλεια κι αμφιβολία. Σκέφτεσαι πως για να έχασες κι αυτό, που δεν προσπάθησες καν να το κερδίσεις, μάλλον το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Εκτός αυτού, χάνεις κι έναν άνθρωπο που μαζί του τα έβρισκες. Που πέρα από τις ανασφάλειες σού κάλυπτε και τις ανάγκες. Το χάσιμο είναι διπλό.

Κι εννοείται δεν έχεις τα μούτρα να ρωτήσεις γιατί συνέβη αυτό πρώτον γιατί ξέρεις και δεύτερον, ακόμη και να το κάνεις θέμα, ξέρεις ότι δε σε παίρνει. Το δέχεσαι δίχως αντίδραση, δείχνεις πως ξενερώνεις μα ταυτόχρονα φοράς και τη μάσκα του «δε θα σκάσω κιόλας». Κι όμως θα σκάσεις. Γιατί περνώντας οι μέρες θα εκτιμήσεις αυτό που είχες δίπλα σου και θ’ αναλογιστείς όλες τις φορές που φέρθηκες υποτιμητικά ή υπεροπτικά γιατί «ο βλάκας σ’ ερωτεύτηκε».

Δεν είσαι υποχρεωμένος να νιώθεις για όποιον νιώθει για σένα. Αυτό που χρειάζεται όμως να κάνεις, είναι ν’ ακούς τα καμπανάκια που προμηνύουν καταστάσεις που στο τέλος μπορεί να πληγώσουν. Και να θυμάσαι πάντα πως οι ρόλοι μας είναι παροδικοί. Σήμερα είσαι ο θύτης κι αύριο το θύμα. Γι’ αυτό φέρσου όσο πιο έντιμα μπορείς κι ίσως αυτό να σου ανταποδοθεί.

 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου