Αθανασία Κεχαγιά

Τσαμπουκαλού γκαρσόνα με καρδιά μικρού παιδιού. Νευρική, αγαπησιάρα, τρελή, φωνακλού. Μεγάλωσα σε μια τρελή οικογένεια, αγαπημένη όμως, σε ένα βουνό εκεί στας Σέρρας, μέσα στα προβατάκια και τους αγρούς. Αγαπώ την φύση, το βουνό, την βροχή και τον χειμώνα. Παιδί αυτοδημιούργητο, το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, πνεύμα αντιλογίας μέχρι σήμερα. Μεγάλος εχθρός της αδικίας, φανατικός οπαδός όμως, της αγάπης. Και του καλού καφέ. Όταν μεγαλώσω θέλω να λέγομαι πολίτης του κόσμου. Προς το παρών όμως, καλώς ήρθες στον δικό μου μικρό κόσμο.

Έχει γράψει: