Από μικρή είχα καταλάβει ότι κάτι δεν «πήγαινε» καλά με μένα. Όλα ξεκίνησαν όταν η νονά μου, μου έφερε δώρο την πρώτη κούκλα κι εγώ έβαλα τα κλάματα. Εγώ ήθελα μικρόφωνα, κιθάρες, στολές. Ήθελα να μεταμφιέζομαι, να στήνω παραστάσεις! Ώσπου ήρθε η στιγμή να μπω στην Δραματική σχολή όπου βρήκα το σπίτι μου. Αν και δε με λες και τον πιο κοινωνικό άνθρωπο, η τέχνη της υποκριτικής με βοήθησε πολύ και απ’ την άλλη να είναι καλά το χαρτί που με βοηθάει να εκφράσω όσα δεν μπορώ να πω. Τους πιο ωραίους στίχους και κείμενα τα γράφω όταν είμαι χάλια! Δεν τα παρατάω εύκολα και δεν αντέχω την αναμονή και την αγένεια. Στην ζωή πιστεύω πως όλα είναι θέμα σωστού timing!
Έχει γράψει:
