Θα συναντήσεις στη ζωή σου ανθρώπους που θα έχουν αντίθετη άποψη σε όποιο θέμα κι αν αναπτύξετε. Σε πρώτη φάση θα πει κανείς πως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, πως ο αντίλογος είναι εποικοδομητικός και πως οποιαδήποτε άλλη γνώμη πέρα από τη δική μας είναι αποδεκτή. Το πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους είναι πως δε δέχονται να ακούσουν τίποτα άλλο πέρα από αυτό που ήδη πιστεύουν. Η αντίθετη άποψή τους φέρει συνήθως αρνητικό πρόσημο και κάποιες φορές αγγίζει τα όρια της υπερβολής.

Πρόκειται για τους λεγόμενους αρνητές των πάντων, μια κατηγορία ανθρώπων που προκαλεί συνήθως στην παρέα άσχημα συναισθήματα και δυσφορία. Έχουν την τάση να δείχνουν πως τα ξέρουν όλα και να προσπαθούν να τεκμηριώσουν τη γνώμη τους επιχειρήματα. Δε θα ακούσεις εύκολα καλό λόγο από εκείνους, ενώ θεωρούν πως οι απόψεις τους είναι σωστότερες όλων. Ίσως και να προσπαθήσουν να σε πείσουν για τις πεποιθήσεις τους κι αν δεν τα καταφέρουν ακόμα και να σου θυμώσουν.

Θα παρατηρήσεις πως πρόσωπα που αντιδρούν σε κάθε τι και προσπαθούν διαρκώς να περάσουν το αντίθετο, όσο περνάει ο καιρός έχουν όλο και λιγότερους φίλους κι όσοι μένουν προσπαθούν να βοηθήσουν. Οι αρνητές θα βρουν ένα θέμα, ένα κοινωνικό φαινόμενο που να τους προκαλέσει φανατισμό και θα θέλουν να προβάλουν πως δεν πάνε με την μάζα, πως δεν είναι πρόβατα -όπως συχνά θα τους ακούσεις να λένε. Στην πραγματικότητα έχουν ανάγκη να ενταχθούν σε μια ομάδα και να νιώσουν ικανοί, με εσφαλμένο όμως τρόπο. Οι απόψεις τους συνήθως είναι ακραίες, ποτέ στη μέση, ή του ύψους ή του βάθους. Μπορεί να αλλάξουν και άποψη για ένα θέμα με τον καιρό, παρ’ όλο που το υποστήριζαν σθεναρά. Κάποιες φορές θα προσπαθήσουν να σε πείσουν με κάθε είδους επιχείρημα -ακόμα και το πιο τρελό- κι άλλες θα κάθονται σε μια γωνιά και απλώς θα διαφωνούν.

Το χειρότερο όλων με τους αρνητές είναι πως αν κρατήσεις σταθερή την άποψή σου και τους πας κόντρα, θα συμπεριφερθούν σαν μικρά παιδιά. Κάποια στιγμή μπορεί να απομακρυνθούν κρατώντας το μανιάτικο και να μην εμφανίζονται σε καμία έξοδο ή μάζωξη σε σπίτι, ενώ πολλές φορές να μη σηκώνουν ούτε το τηλέφωνο. Συχνά οι γύρω τους κρατάνε αποστάσεις, γιατί η συναναστροφή μαζί τους δεν τους γεμίζει αισιόδοξη διάθεση, ενώ κουράζονται να προσπαθούν να εκφράσουν τη δική τους άποψη και να μη βγάζει πουθενά. Αν πάλι ο αρνητής είναι στο σπίτι σου, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Προσπάθησε όσο μπορείς να τον κάνεις να νιώσει αποδοχή και πως είναι ικανός. Δείξε του πως και χωρίς τις φανατικές τους απόψεις είναι το ίδιο σημαντικός. Δεν τις χρειάζεται, ας τις κάνει στην άκρη. Άλλωστε θα του φύγει κι ένα βάρος.

Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους στο περιθώριο, δίχως φίλους και αποδοχή. Μπορεί να μην είμαστε εμείς σωτήρες, όμως σίγουρα μπορούμε να κάνουμε μια προσπάθεια, να βοηθήσουμε κι ας μην τα καταφέρουμε. Αρνητές και οι φανατισμένοι υπήρχαν και θα υπάρχουν. Ας φροντίσουμε η δική μας γενιά να μη μεγαλώσει τους επόμενους αρνητές. Ας αλλάξουμε εμείς και μπορεί να αλλάξει κι ο κόσμος!

Συντάκτης: Έλενα Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.