Μαίρη Νταουξή

Ονειροπόλα από κούνια. Ο ρεαλισμός του κόσμου μας δε με πτόησε απ’ το να ζω στο παραμύθι μου -δίχως να παραμυθιάζομαι. Φαινομενικά εύθραυστη μα το λες και καμουφλάζ, αφού η εσωτερική μου δύναμη εκρήγνυται όταν νιώσω πως δε με εκτιμούν. Ένα μπλοκ ζωγραφικής στιγμάτισε τα παιδικά μου χρόνια, παρόλο που ακόμα δεν έχω βρει τον τρόπο να σχεδιάζω μόνο ευτυχίες. Δε θεωρώ την ευαισθησία μου πλεονέκτημα, αλλά είμαι ευγνώμων για όσα μου δόθηκαν. Εκείνος που θα μου χαϊδέψει τα μαλλιά και θα μου πει «δεν πειράζει» θέλω να ‘ναι ταυτόχρονα κι ο πιο αυστηρός κριτής μου. Αν μου ανοιχθείς, θα σου ανοίξω κι εγώ μια μεγάλη πόρτα να μπεις στη ζωή μου.

Έχει γράψει: