Άνθρωπος στη θάλασσα.
Μια ζωή έγινε θάνατος
στην αγκαλιά της·
τι κι αν δε θα επέλεγε ποτέ της να τον πνίξει.
Άνθρωπος στη θάλασσα.
Άνθρωπος;
Ποιος άνθρωπος;
Αυτός;
Ο τρελός του χωριού;
Άνθρωπος στη θάλασσα.
Κι αν έπεσε,
ας πρόσεχε.
Κι αν πνίγηκε, εκείνος φταίει.
Άνθρωπος στη θάλασσα.
πνίγηκε από χέρια ανθρώπων.
Ποιος άκουσε;
Ποιος έκλαψε;
Άνθρωπος, ρε άνθρωποι, στη θάλασσα.
Μια ψυχή που δεν πρόλαβε καν να μετρήσει,
τα χρόνια της επί της γης,
χάθηκε στη θάλασσα.
Κι η θάλασσα, όσο πνιγόταν, έκλαιγε για εκείνον.
Κι η θάλασσα φώναζε πως δεν τον ήθελε στη μοιραία αγκαλιά της.
Κι η θάλασσα φώναζε
«άνθρωπος στη θάλασσα!».
Κι ύστερα έκλαψε για εκείνον
όσο οι άνθρωποι τον έβλεπαν να πνίγεται.
Γιατί δεν τον θέλησε ποτέ,
όχι έτσι.
Συντάκτης: Έλλη Πράντζου
