Εκείνη που ποτέ δε θα μάθουμε τι είναι

Τι είναι η ψυχή;

Υπάρχει ή την έχουμε, μόνο, ονειρευτεί;

Μήπως είναι συναίσθημα

ή είναι κι αυτή εφεύρεση του νου;

Η ψυχή ζει;

Σκέφτεται;

Παγιδεύεται;

Συνδέεται;

Έχει σώμα;

Έχει στόμα;

Έχει μάτια;

Έχει καρδιά;

Βρίσκεται στο μηδέν;

Εκεί που χτίζονται,

εκεί που γκρεμίζονται,

εκεί που ανακαλύπτονται συνειδήσεις;

Ή ανήκει στο άπειρο;

Είναι μια ανάμνηση;

Μια επιθυμία;

Μια ιδέα;

Είναι φρόνηση

ή παραφροσύνη;

Ίσως είναι ένας δρόμος μετάβασης της αμάθειας προς τη γνώση,

ένας άυλος κόσμος αναζήτησης της εσωτερικής αλήθειας,

ο ήλιος που φωτίζει με φως τον ουρανό σου και τον δικό μου.

Απαρτίζει το σύμπαν,

την ολότητα της ύπαρξής μας κι της ανυπαρξίας μας.

Η ψυχή μας είναι σοφή,

αθάνατη κι αιώνια.

Κι αυτό είναι το μόνο ίσως

που υπάρχει νόημα να ξέρουμε γι’ αυτή.