Δεν είναι μυστικό πως οι περισσότεροι kinksters έχουν την τέχνη, την όποια τέχνη, στο αίμα τους. Η BDSM σκηνή έχει εμπνεύσει πολλές φορές τον χώρο των καλών τεχνών, χαρίζοντας μας έργα ενδιαφέροντα, ακραία και προκλητικά. Νομίζω πως αξίζει να δούμε κάποια από αυτά, σε μια επιγραμματική αναφορά. Πριν σας παρουσιάσω μερικούς από τους πιο ιδιαίτερους καλλιτέχνες του χώρου, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κ. που είχε την ιδέα.
Θα ξεκινήσουμε με τον φωτογράφο Kevin Wrath και την σειρά «boy and his SIR: BDSM and Queer family» μέσα από την οποία προσπαθεί να ανακατασκευάσει γνωστές σκηνές οικιακής ζωής με BDSM υπόβαθρο. Είναι εκπληκτικά ενδιαφέρον το πως αυτές οι εικόνες βγάζουν πρωτίστως μια αίσθηση οικογενειακής θαλπωρής και παράξενης οικειότητας. Ο φωτογραφικός καμβάς του γίνεται μια αρένα στην οποία παλεύουν οι ζεστές νότες των οικείων στιγμών μικροαστικής, και το shock factor του να βρίσκεις ένα μαύρο buttplug στον νεροχύτη μαζί με τα πιάτα, με το πρώτο να επικρατεί πολύ παραπάνω από όσο θα ήθελε κανείς.
http://art-sheep.com/?p=19658
Μεταφερόμαστε στην ζωγραφική και, για άλλη μια φορά, στην αγαπημένη μου Ιαπωνία, και συγκεκριμένα στον κύριο Namio Harukawa. Ο Harukawa υπήρξε ο πιο αναγνωρίσιμος femdom artist της γενιάς του, με κάθε έργο του να απεικονίζει μεγαλόσωμες γυναίκες με πλούσιες καμπύλες που βασανίζουν τους υποτακτικούς τους. Η πιο γνωστή συλλογή του, το «Ecstasy under her» απεικονίζει ίσως τις πιο ακραίες μορφές facesitting που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ σε έντυπο. Ταυτόχρονα, οι εικόνες του λένε μια ιστορία – την ιστορία μιας φανταστικής κοινωνίας στην οποία οι γυναίκες είναι ξεκάθαρα το κυρίαρχο είδος και ολόκληρος ο πολιτισμός έχει εξελιχθεί για να εξυπηρετεί αυτή την ιδέα.
Για όσους δεν τολμούν να ανοίξουν το link, ενδεικτική είναι μια γκραβούρα του στην οποία διάφορες γεματούλες κοπέλες διασκεδάζουν σε ένα μπαρ, το οποίο αντί για σκαμνιά χρησιμοποιεί σκλάβους που «εξυπηρετούν» τις κοπέλες όσο αυτές παίρνουν το ποτό τους.
Αντιδιαμετρικά με τον Ιάπωνα femdom ζωγράφo Namio Harukawa έχουμε τον Αμερικανό Gorean συγγραφέα John Norman. Ο John Norman αφηγείται τα χρονικά του Gor, μιας εξαιρετικά πολύπλοκης και πολυδιάστατης φανταστικής κοινωνίας σε έναν άλλο πλανήτη, της οποίας βασικό θέμα είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων, στην οποία ο άνδρας είναι κυριαρχικός και η γυναίκα υποτακτική. Αξίζει να προσέξει κανείς πως αυτό δεν ισχύει για όλους τους ανθρώπους, είναι εφικτό μια γυναίκα να ανέλθει στα ανώτατα στρώματα της εξουσίας, όμως η τυπική σχέση ανάμεσα σε δύο άτομα διαφορετικών φύλων είναι αυτή αφέντης και σκλάβας.
Έχει επίσης ενδιαφέρον το ότι, εξαιτίας του ιδεολογικού υπόβαθρου που συναντάει κανείς στο Gorean lifestyle, το οποίο περιέχει σαφέστατες πολιτικές τοποθετήσεις, πολλοί δεν το αναγνωρίζουν ως κομμάτι των BDSM πρακτικών αλλά ως κάτι εντελώς διαφορετικό.
http://www.gorchronicles.com/
Κλείνουμε με μια μουσική αναφορά.
Οι Ordo Rosarios Equilibrium, το Τάγμα του Ρόδου και της Ισορροπίας, είναι ένα neofolk μουσικό συγκρότημα με πάρα πολύ έντονη φετιχιστική θεματολογία. Είναι μάλιστα διαδεδομένη πρακτική να υπάρχουν σαδομαζοχιστικά performances στις συναυλίες τους. Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια, που αντανακλά πλήρως την αίσθηση αυτή, είναι το «Let me show you all the secrets of the torture garden».
Απολαύστε υπεύθυνα.
Συντάκτης: Veign Crowley
