Εγώ χαμήλωσα τα φώτα και δυνάμωσα την μουσική, προσφέροντάς της ένα λικέρ. Εκείνη γουργούρισε πάνω στον καναπέ μου με ένα αινιγματικό χαμόγελο, γεμάτο χιλιάδες υποσχέσεις. Δεν ήταν η συνηθισμένη κοπέλα που με ελκύει, και για αυτό ακριβώς με έλκυε ακόμα παραπάνω. Είχε πάνω της κάτι γνώριμο αλλά συνάμα άγνωστο, κάτι οικείο και ταυτόχρονα διαφορετικό από τις άλλες. Χρειάστηκε να χαθώ στο βλέμμα της για λίγο, να εξερευνήσω πίσω από την αδιάβαστη έκφραση της, να μαντέψω τα κρυφά χαρτιά της.

Φλερτάραμε όλο το βράδυ, και είχαμε γνωστοποιήσει ελάχιστα ο ένας για τον άλλον πριν καταλήξουμε σπίτι μου, και αυτά τα ελάχιστα ήταν απλώς γρίφοι και αινίγματα για το τι πραγματικά παίζει με εμάς. Ξαφνικά ανακάλυψα, καλά καμουφλαρισμένο σε ένα προκλητικό βλέμμα, ένα φως που θα το αναγνώριζα παντού. Την ρώτησα αν έχει ασχοληθεί ποτέ με το BDSM και άφησε ένα διφορούμενο «Ναι» να της ξεφύγει. «Είμαι dominant» της είπα ξεκάθαρα. Παύση μιας πολύ βαριάς στιγμής. «Και εγώ», απάντησε.

Η βραδιά έδειχνε να οδεύει σε ένα εκπληκτικό impasse. Προς τιμήν της, έκανε μια πολύ έντιμη προσπάθεια να με αποπλανήσει, χαρίζοντας μου το πιο λάγνο βλέμμα που έχω δει μέχρι σήμερα. «Είσαι σίγουρος ότι δε θα ήθελες να δοκιμάσεις τα πράγματα και από την άλλη πλευρά; Μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα περάσεις πολύ καλά. Επικίνδυνα πολύ καλά. Μπορεί να σου αρέσει τόσο που μετά να το ζητάς συνέχεια». Χαμογέλασα με την εκκωφαντική ειλικρίνεια που βρίσκει κανείς ανάμεσα σε πονηρούς και κατεργαρέους του ιδίου κλάδου, ζυγίζοντας την εμπειρία και τις ικανότητες της.

Ήταν η πρώτη φορά εδώ και αρκετό καιρό που έβρισκα εαυτόν αντιμέτωπο με μια τόσο καλή παίκτρια, και το γεγονός ότι έπαιξε το χαρτί της αποπλάνησης με τόση αυτοπεποίθηση ήταν σεβαστό, όμως συνάμα ήταν και μία πρόκληση που σκόπευα να απαντήσω. Αν η κυρία ήθελε να παίξουμε, θα χοντραίναμε και το παιχνίδι, και το έπαθλο. «Είναι Παρασκευή βράδυ», της θύμισα. «Ο χαμένος του παιχνιδιού θα είναι ο σκλάβος του νικητή μέχρι το πρώτο φως της Δευτέρας». Και τότε είδα για πρώτη φορά το ήρεμο πρόσωπο της να ταράζεται. Με ρώτησε τι είδους παιχνιδι είχα κατά νου. «Μα φυσικά, το πιο κατάλληλο παιχνίδι για έναν βασιλιά και μια βασίλισσα της είπα», φέρνοντας στο τραπέζι την αγαπημένη λιθοσκάλιστη σκακιέρα μου.

Το «Ρουά Ματ» ακούστηκε λίγα σιωπηρά δευτερόλεπτα πριν το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα. Ήταν ένα παιχνίδι-θρίλερ, με συνεχόμενα πειράγματα, δέλεαρ και αποπροσανατολισμούς του αντιπάλου και από τις δύο πλευρές. Υπήρξε μέχρι και διάλειμμα, στο οποίο η αντίπαλος είχε την καλοσύνη να με «χαλαρώσει» με ένα αισθησιακό στριπτίζ, μένοντας μόνο με τα απολύτως απαραίτητα. Το μπουκάλι με το λικέρ είχε αδειάσει, και άλλα δύο εξίσου άδεια μπουκάλια του έκαναν παρέα. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τύμπανο ενώ ο ήχος από την τελευταία κίνηση αντηχούσε ακόμα ανεπαίσθητα στο χώρα. Σιγά σιγά, το πρόσωπο μου φωτίστηκε από το πιο σαδιστικό χαμόγελο που θυμάμαι. Είχα κερδίσει.

Οι επόμενες 60 ώρες ήταν από τις πιο δημιουργικές και φλογερές που είχα ποτέ, και η σχέση μου με τη νεαρή domina κράτησε για πολλές, πολλές συναντήσεις ακόμα. Ήμαστε όμως η εξαίρεση, ή πράγματι μπορεί να συμβιώσει ένας dom με μία domme; Μπορούν και μάλιστα με σχετική άνεση, γιατί τους συνδέουν περισσότερα από όσα τους χωρίζουν. Συνήθως, είναι πιο εύκολο για έναν kinkster να αλλάξει πλευρές παρά για έναν εντελώς νέο στο χώρο να δοκιμάσει κάτι που του είναι εντελώς άγνωστο, καταπώς είναι πιο εύκολο για έναν καβαλιέρο στο τάνγκο να κάνει τα βήματα της ντάμας από ότι για έναν χορευτή παραδοσιακών χορών. Άλλωστε, μην ξεχνάμε και την άχαρη διαδικασία κατά την οποία πολλοί doms δοκιμάζουμε πάνω μας νέες τεχνικές και παιχνίδια πριν τα εφαρμόσουμε στον σύντροφο μας, για να ξέρουμε ακριβώς πόσο πονάνε – δεν γίνεται να είσαι κυριαρχικός αν δεν έχεις την παραμικρή ιδέα του τι νιώθει ο άλλος εκείνη την στιγμή.

Πολλά, πολλά ευτυχισμένα ζευγάρια κάνουν switch των ρόλων τους, κι αυτό σίγουρα δίνει μια εναλλαγή και μια ποικιλία στη σχέση. Υπάρχουν βέβαια και άλλες λύσεις, για παράδειγμα δύο φιλικά μου ζευγάρια, από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που είναι φίλοι των πιο ανοικτών σχέσεων, αναλαμβάνουν από κοινού το domination υποτακτικών ανεξαρτήτως φύλου, μερικές φορές με τη συμμετοχή και άλλων κυριαρχικών, αλλά ξέρω ότι αυτό κάποιοι θα το θεωρήσουν ως διαστροφή. Το οποίο, με την σειρά του, βγάζει ένα πολύ όμορφο μήνυμα, και θα ήθελα να σταθώ σε αυτό:

«Όταν δύο άνθρωποι θέλουν πραγματικά ο ένας τον άλλον, θα βρουν τον τρόπο να είναι μαζί όσο διεστραμμένος και αν είναι.»

As always, play safe.

Συντάκτης: Veign Crowley