Και φτάνει που λέτε η στιγμή στη σχέση που είτε το θέλεις είτε όχι, η ερώτηση πρέπει να απαντηθεί. Ποια ερώτηση; Έλα τώρα που δεν έχεις καταλάβει. Ας αφήσουμε τα καμώματα στην άκρη και ας συγκεντρωθούμε στο θέμα μας. Η ερώτηση που θέλει απάντηση σε όλες τις σχέσεις ανεξαιρέτως, φοράει πολλές μάσκες και έχει πολλά ονόματα μα μην μπερδεύεστε, γιατί το ζουμί είναι το ίδιο.  

Πού πάει αυτή η σχέση; Πού βαδίζει; Τι είμαστε; Είναι σοβαρό αυτό μεταξύ μας;

Όλες ερωτήσεις που αναζητούν να δώσουν ταυτότητα στο φλερτ, που προσπαθούν να προσδιορίσουν αν η σχέση που έχει αναπτυχθεί μέχρι τώρα οδεύει προς κάτι σοβαρό ή είναι κάτι το απλό, το εφήμερο, το επιφανειακό. Πώς μπορείς να είσαι σίγουρος για την απάντηση που θα δώσεις όμως; Ποτέ δεν ξέρεις, ποτέ δεν μπορείς να πάρεις όρκο ότι αυτά που νιώθεις τώρα δε θα αλλάξουν. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και οι άνθρωποι, οι σχέσεις, οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις μεταβάλλονται συνεχώς. Το να κοιτάξεις έναν άνθρωπο στα μάτια και να του πεις με ειλικρίνεια και σιγουριά πως θέλεις να βαδίσεις, να επενδύσεις και να χτίσεις το μέλλον μαζί του, είναι μεγάλη κουβέντα. 

Ευτυχώς, η απάντηση σε αυτή την ερώτηση δεν είναι είναι μαύρο/άσπρο. Η σχέση και ο χρόνος που έχεις περάσει με τον άλλο είναι η απόδειξη και το σεντούκι που κρατά την απάντηση που ψάχνεις. Υπάρχουν σημάδια, υπάρχουν μικρά κομματάκια στη σχέση που άμα τα ενώσεις και τα βάλεις στη σωστή σειρά θα έχεις αυτή την πολυπόθητη απάντηση.

Πάμε λοιπόν να αποκρυπτογραφήσουμε αυτή την απάντηση και να ανακαλύψετε αν η σχέση σας έχει τις προδιαγραφές για κάτι πιο σοβαρό. 

  1. Τι λέει η σιωπή σας;

Φτάνει λοιπόν η στιγμή που ό,τι και να πείτε, ό,τι και να κάνετε, η πόρτα του δωματίου θα κλείσει και θα αναγκαστείτε να μείνετε για λίγο στη σιωπή. Αυτή λοιπόν η κατάσταση, είναι κλειδί για την απάντηση που ψάχνετε. Μια σχέση που έχει την ποιότητα και το υπόβαθρο να αντέξει στο πέρασμα του χρόνου και τα τερτίπια της ζωής, ανθίζει στη σιωπή. Ναι, ανθίζει. Δεν υπάρχουν αμήχανες στιγμές ούτε άβολες παύσεις. Εσύ βλέπεις κάτι στο κινητό, ο άλλος φτιάχνει μια φέτα ψωμί με βούτυρο και μέλι κι η καρδιές τρέφονται απλά με την παρουσία του άλλου στο χώρο. Η αύρα και η ενέργειά του είναι αρκετές για να ευφράνουν την ψυχή σου.

Αντιλαμβάνεσαι πως ο χρόνος που όλοι χρειαζόμαστε για τον εαυτό μας σε μια σχέση δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι μακριά του. Η σιωπή τρέφει τη σχέση σας, την απολαμβάνεις, νιώθεις όμορφα που είναι εκεί. Είναι μια σιωπή που λέει πολλά και κρύβει ενδεχομένως ακόμα περισσότερες απαντήσεις.

2. Το μέλλον σου έχει συμπρωταγωνιστή;

Όλοι κάνουμε σκέψεις και όνειρα για το μέλλον, μικρά, μεγάλα, επαγγελματικά, προσωπικά. Σ’ αυτές όμως συμπεριλαμβάνονται κι οι σκέψεις που δεν τις ελέγχεις ιδιαίτερα. Έρχονται ακανόνιστες εικόνες στο μυαλό σου από ένα μέλλον όπου πρωταγωνιστής είναι μια καλύτερη έκδοση του εαυτού σου. Σε αυτές λοιπόν τις σκέψεις είναι που πρέπει να κοιτάξεις για να βρεις το δεύτερο στοιχείο για την απάντηση που ψάχνεις. Αν ο άλλος έχει καταφέρει να εισβάλει σ’ αυτές τις εντελώς αυθόρμητες σκέψεις σου χωρίς να το πάρεις πρέφα, τότε είσαι στο σωστό δρόμο. Και δε μιλάω για σκέψεις όπως γάμος και παιδιά μα απλά πράγματα, καθημερινά. 

Όταν η φιγούρα που τριγυρνά μέσα στις σκέψεις σου όπου βλέπεις να σε κρατάει από το χέρι στις απογευματινές βόλτες σου, που είναι δίπλα σου στα ταξίδια που θέλεις να κάνεις, που είναι εκεί να σε συγχαρεί όταν εκπληρώσεις τα επαγγελματικά σου όνειρα έχει πλέον τη μορφή, το πρόσωπο και την όψη του ανθρώπου που είσαι μαζί, τότε είναι ξεκάθαρο σημάδι πως αυτόν τον άνθρωπο τον βλέπεις σοβαρά. 

3. Από ανιδιοτέλεια πώς πάμε;

Οι σχέσεις είναι ένα μεγάλο πάρε-δώσε. Όσο κι αν προφασιζόμαστε ότι δε θέλουμε πολλά, ο άνθρωπος που είναι δίπλα μας πρέπει να μπορεί να δώσει αυτά που θέλουμε και που ζητάμε. Συνήθως, όσα παραπάνω μας δώσουν, τόσο περισσότερα είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε και εμείς. Αυτή η δυναμική είναι απόλυτα φυσιολογική σε μια σχέση αφού ο σύντροφός μας, ο συνοδοιπόρος μας, το ταίρι μας, είναι ο πρώτος άνθρωπος που περιμένουμε να μας σταθεί όταν κάτι δεν πάει καλά.

Αυτό που ψάχνουμε στη δική μας περίπτωση όμως είναι μικρές, σποραδικές στιγμές ανιδιοτέλειας. Στιγμές που σχεδόν σαν αντίδραση, η πρώτη σου σκέψη είναι να βάλεις τον άλλον πρώτο χωρίς να περιμένεις κάτι σε αντάλλαγμα. Το κάνεις χωρίς να υπάρχει κάποια λογική εξήγηση. Το κάνεις επειδή νιώθεις καλά, επειδή φαντάζει ως η προφανής επιλογή. Πληρώνεις τα δίδακτρα για το μάθημα ζωγραφικής που πάντα λέει αλλά ποτέ δεν τολμά να ξεκινήσει. Του κάνεις ένα surprise party γενεθλίων. Παίρνεις το βιογραφικό του σε εταιρείες χωρίς να ρωτήσεις γιατί ξέρεις πως είναι πεσμένος ψυχολογικά που έχασε τη δουλειά του.

Όλα αυτά τα κάνεις χωρίς ιδιαίτερη σκέψη αλλά άμα κάτσεις κάτω και σκεφτείς, ο λόγος που τα κάνεις ίσως να κρύβει και την απάντηση που ψάχνεις. 

Επομένως δεν είναι και τόσο δύσκολο να κάνεις το επόμενο βήμα.

 

Συντάκτης: Αντώνης Καζούλης
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Εφρεμίδη