Υπάρχουν τέλειες σχέσεις όσο υπάρχουν και πράσινα άλογα που πετάνε.

Οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα φτιαγμένα με ατέλειες, αδυναμίες, ελαττώματα και ωσάν τέτοια πλάσματα πέφτουμε σε σφάλματα, λάθη και πάθη. Αναζητάμε μονίμως τον τέλειο σύντροφο για να φτιάξουμε το τέλειο ζευγάρι, όταν από μόνοι μας είμαστε ατελείς.

Είναι όμως κάτι ζευγάρια που νομίζεις βγήκαν από αμερικάνικη ταινία. Ταιριάζουν εξωτερικά σε εμφάνιση ή στiλ, μιλάνε στον α’ πληθυντικό για οτιδήποτε αφορά τη ζωή τους, διαβάζουν ο ένας τον άλλον με τα μάτια και συνεννοούνται άψογα χωρίς να μιλάνε. Ανέπτυξαν μια τέτοια τηλεπάθεια που λένε αυτό που σκέφτεται ή λέει κι ο άλλος. Τον καλούν στο τηλέφωνο κι είναι κατειλημμένος γιατί τους καλεί κι αυτός. Η διάθεσή τους επηρεάζεται από τη διάθεση του συντρόφου τους, γελάνε με τα δικά τους προσωπικά αστεία που άλλοι δεν καταλαβαίνουν, έχουν μια υγιή σχέση που δεν αναιρεί την ατομικότητά τους.

Συναντήσαμε αυτά τα ζευγάρια και πιστέψαμε ότι η ιστορία τους ήταν σαν παραμύθι και παραμυθιαστήκαμε ότι αυτό που φαίνεται ισχύει κιόλας. Παραμυθιάστηκαν κι αυτοί μες στον έρωτά τους. Χημική ένωση είναι κάθε χημική ουσία που αποτελείται από τουλάχιστον δύο χημικά στοιχεία που αλληλεπιδρούν. Και συμβαίνει μόνο στη χημεία. Στην πραγματική ζωή αλληλεπιδρούν αλλά δε γίνονται μία χημική ουσία, παραμένουν δύο ξεχωριστά χημικά στοιχεία. Αυτό μπορεί να είναι το μόνο σημείο που κατάλαβα στο μάθημα της χημείας.

Δεν υπάρχουν τέλειες σχέσεις σε κανέναν κόσμο. Υπάρχουν οι σχέσεις που προσπαθούν να γίνουν όσο το δυνατόν καλύτερες, υπάρχουν οι άλλες που σ’ αυτή την ατέρμονη προσπάθεια τα παρατάνε χωρίς να μάθουν αν θα γίνονταν καλύτερες κι υπάρχουν και οι άλλες που δεν ξεκινάνε καν γιατί δε θα ήθελαν να δουν πόσο καλές μπορούν να γίνουν.

Κάθε ζευγάρι που βλέπουμε έξω και που πιθανόν να μας κάνει να ζηλέψουμε η τόσο ρόδινη και μελιστάλακτη εικόνα του, μπορεί να μην είναι τόσο τέλειο τελικά. Κλείνοντας οι πόρτες ενός σπιτιού ή φέρνοντας μπροστά τους μια αναποδιά γίνονται κι αυτοί άνθρωποι και κλονίζονται. Θα ‘ταν μαγικό να ακουμπούσαν το ραβδάκι του έρωτα και η χρυσόσκονη να έφερνε τις λύσεις, να έδιωχνε τις διαφωνίες και να φόραγε στα πρόσωπα μόνο χαμόγελα.

Εκείνη η εξωτερικά ταιριαστή εμφάνιση, η ερωτική έλξη που εκπέμπουν στο μεταξύ τους, η σωστή επικοινωνία κι εκείνη η φλόγα στα μάτια τους μαρτυρά ένα ζευγάρι που εκείνη τη δεδομένη στιγμή περνά καλά. Όλοι οι ερωτευμένοι άνθρωποι αυτό βγάζουν προς τα έξω. Περίμενε λίγο να κοιτάξει εκείνος τη δίμετρη καλλονή που περνά, να χαθεί κι εκείνη ώρες πολλές με τις φίλες της και να σου η ζήλια κι οι συγκρούσεις και τα λόγια τα σκληρά και το «σε θέλω» στο τέλος που θα τα λύσει όλα. H αρχή του φαύλου κύκλου μιας συνηθισμένης σχέσης. Απομυθοποιημένης πια.

Όλα τα ζευγάρια περνάνε από μια φάση συγχρονισμού. Η φάση που εξομαλύνουν τις διαφωνίες τους αναζητώντας μια κοινή γραμμή πλεύσης, που ανακαλύπτουν τα κουμπιά του άλλου –και το πότε θα τα πατήσουν- δημιουργώντας έτσι έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας. Μα όπως σε όλους τους κώδικες υπάρχουν παραθυράκια από τα οποία μπάζουν νερά. Κι αυτές τις διαρροές μπορεί να τις γνωρίζει το ίδιο ζευγάρι ή ο ένας εκ των δύο. Να ‘ναι ο άλλος ερωτευμένος και να συναντά την γκρίνια της που του φαίνεται χειρότερη απ’ της μάνας του. Να’ ναι η άλλη καψούρα και μια μέρα όπως όλες τις άλλες να ακούει από κείνον το «δε νιώθω τίποτα πια». Η σχέση-παραμύθι εξανεμίζεται και παίρνει μαζί της τους μύθους περί χημείας και τέλειας σχέσης. Και μένει αποσβολωμένος ο περίγυρος που τελικά χωρίζει το πρότυπο του πιο ταιριαστού ζευγαριού ever.

Οι σχέσεις έχουν πολλά συστατικά, ερωτική έλξη, επικοινωνία, εμπιστοσύνη, συντροφικότητα, αγάπη, σεβασμό κι άλλα που θα μπορούσα να γράφω ως αύριο. Ακόμα όμως και να υπάρχουν όλα αυτά, δεν εγγυάται κανείς την επιτυχία. Αυτό που κάνει το κάθε ζευγάρι μοναδικό -κι όχι τέλειο- είναι η επιθυμία δύο διαφορετικών ανθρώπων να είναι μαζί προσπαθώντας αμοιβαία και σεβόμενοι ο ένας τον άλλον.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο ιδανικός σύντροφος για εμάς πιθανόν να μην ταίριαζε σε κάποιον άλλον. Η κάθε σχέση είναι διαφορετική ανάλογα με τους ανθρώπους που την απαρτίζουν.

Δε θέλουμε πολλά πράματα και τέλειες σχέσεις. Θέλουμε μια επικοινωνία -συναισθηματική ή ερωτική ανάλογα με τις προτεραιότητες του καθενός- και μια αμοιβαία επιθυμία να κάνουμε το μαζί όσο πιο όμορφο γίνεται, όσο πιο ιδανικό για εμάς.

 

Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Παναγιώτου: Σοφία Καλπαζίδου 

Συντάκτης: Μαρία Παναγιώτου