5 κρυφά σημάδια δυστυχίας σε μια σχέση

Όταν αισθάνεσαι κάτι έντονο, δύσκολα μπορείς να το καλύψεις. Είναι σαν εκείνο το ρητό που λέει ότι «ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται». Είναι τόσο εμφανές, που ακόμη κι ένας ξένος, περαστικός άνθρωπος μπορεί να το παρατηρήσει. Τα έντονα συναισθήματα είναι σαν το αλατοπίπερο στο φαγητό, που λίγο το αλμυρό, λίγο το πικάντικο στοιχείο, φέρνουν την ισορροπία στη γευστική απόλαυση. Μόνο, που εδώ δε θα αναλύσουμε τις γαστρονομικές απολαύσεις του ουρανίσκου μας, αλλά εκείνες που βασανίζουν την ψυχική υγεία μας.

Κι αυτά που βασανίζουν το μέσα μας, μπορεί να είναι έντονα, αλλά -οξύμωρο- δε γίνονται αντιληπτά. Μπορεί να είναι γάμος, σχέση, συμβίωση ή κάτι ακόμη πιο απλό, μια νέα σχέση. Όπως και να έχει, τα παρακάτω δηλώνουν μια δυσλειτουργία και δείχνουν πώς οι άνθρωποι μπορεί να είναι απόλυτα δυστυχισμένοι στη σχέση τους, χωρίς ποτέ να το παραδέχονται.

1. Επίδειξη ευτυχίας

Προσπαθεί πολύ, με αρκετό ζήλο να δείχνει ευτυχισμένος, αλλά για έναν παράξενο λόγο, δεν πείθει κανέναν. Είναι σαν εκείνο τον κωμικό που είναι κουρασμένος και πασχίζει να πει ένα ανέκδοτο, αλλά δεν το καταφέρνει και το κοινό απογοητεύεται. Γιατί, η αλήθεια είναι, πως για να δείξεις ευτυχισμένος πρέπει να το νιώσεις, πρέπει να είσαι. Να ρέει μέσα από την ψυχή σου, να το απολαμβάνεις και να χαίρεσαι. Γιατί η ευτυχία, δεν είναι πανωφόρι που το βγάζεις – βάζεις όποτε θες. Κι έτσι, μπορείς να ξεγελάσεις εσένα που γνωρίζεις ότι προσποιείσαι, αλλά δε θα πείσεις κανέναν από τους γύρω σου.

2. Αποφεύγουν τις σοβαρές συζητήσεις

Τους ανθρώπους που κρύβουν τη δυστυχία τους σε μια σχέση, δε θα τους δεις να ανοίγουν κουβέντες γιατί ξέρουν πως θα καταλήξουν να ανοιχτούν και να πουν πολλά που θα τους εκθέσουν. Αν τους δοθεί η αφορμή, η ευκαιρία, ξέρουν πως όλο αυτό το παράπονο, θα βρει διαφυγή και τότε αλήθειες θα ξεχυθούν στην επιφάνεια. Υπάρχει ο κίνδυνος, να επηρεαστούν από τη ροή της συζήτησης κι αυτό δεν μπορούν να το επιτρέψουν στον εαυτό τους. Διότι, εφόσον τολμήσουν να μοιραστούν αυτό που τους θλίβει, το επόμενο βήμα για εκείνους, θα είναι να φύγουν κιόλας.

3. Θα είναι πάντα απασχολημένοι

Με πολλές εργασίες να διευθετήσουν, πολλές ευθύνες να αναλάβουν, πολλά ζητήματα να λύσουν. Πάντα μόνοι, όμως. Για να μπορέσουν να είναι πολυάσχολοι, κι έτσι να μικρύνουν τον χρόνο παραμονής τους στο σπίτι. Να αποφύγουν προστριβές, καβγάδες και μια δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Επομένως, το να λείπουν πολλές ώρες, τους εξασφαλίζει την ηρεμία τους και την αποφυγή αντιπαραθέσεων, που αν παραμείνουν στον ίδιο χώρο δε θα καταφέρουν να αποφύγουν.

4. Δικαιολογούν συχνά την απουσία στοργής και τρυφερότητας

Όταν μια κατάσταση παραμένει άλυτη για αρκετό καιρό, έχει κουσούρι να γίνεται συνήθεια. Συνηθίζεις στην απουσία αγάπης και στοργής, μαθαίνεις να μην περνάς καλά, σου φαίνεται λογικό να σε παραμελούν. Κι έτσι, αρνείσαι ουσιαστικά και τα δικά σου συναισθήματα, παγώνεις κι ο ίδιος, αφού ζεις μέσα σε αυτό το δυσάρεστο κλίμα και το αποδέχεσαι ως φυσιολογικό. Μέχρι που φτάνεις να μη διαχωρίζεις καν το αρνητικό από το θετικό συναίσθημα.

5. Είναι σταθερά εγκρατείς για να μην ξεσπάσουν

Οι αντιδράσεις του ανθρώπου που υποφέρει στη σχέση του, παραδόξως συχνά είναι μετρημένες. Δε θα εκφράσει εύκολα τα συναισθήματά του, ούτε θα διαμαρτυρηθεί για κάτι απλό που γίνεται στη σχέση του και τον ενοχλεί. Υπεραμύνεται αυτής, γιατί τον τρομάζει το γεγονός, ότι αν εκφράσει αυτό που δεν του αρέσει, θα έχει ως αποτέλεσμα να εκτεθεί για περισσότερα και πιο σοβαρά. Η δυστυχία είναι μια μορφή ζωής και καθημερινότητας, την οποία λίγο ή πολύ τη γνώρισε, την έμαθε και τελικά την αποδέχτηκε. Η όποια αλλαγή, ενέχει το άγνωστο που δεν το ξέρει, ούτε θέλει να το μάθει. Έτσι πάνε πάντα «όλα καλά», ακόμα κι αν δεν πάνε.

Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που δείχνουν έναν άνθρωπο που δυστυχεί στη σχέση του, συμβίωση και γάμο, αλλά δεν το παραδέχεται. Αν μπορούσε, έστω, να αποδεχτεί πως η ευτυχία δεν υπάρχει ποια σε εκείνο το μοτίβο που ο ίδιος αποκαλεί σχέση, ίσως να είχε καλύτερη προοπτική για το πώς να την αλλάξει. Το κουκούλωμα, όμως, κάνει τις εποχές να διαδέχονται η μια την άλλη, χωρίς ποτέ τίποτα να δείχνει έναν πιο φωτεινό δρόμο. Κι αν μάθεις να περπατάς μονάχα στα σκοτάδια, ακόμα και η παραμικρή σπίθα σε τυφλώνει.