Εκεί που κάθεστε και τα λέτε ωραία και καλά με το ταίρι, εκεί που συζητάτε το πρόγραμμά σας και το πόσο σας έχει πια κουράσει η ρουτίνα και οι ίδιες παραστάσεις, πέφτει στο τραπέζι η πρόταση να κάνετε κάνα ταξιδάκι να ξεσκάσετε. Δεν αργείτε και πολύ να γοητευτείτε με την ιδέα κι αμέσως ξεκινάτε να κάνετε σχέδια. Σκέφτεστε πως πρέπει να το οργανώσετε εξαρχής με κάθε λεπτομέρεια, να βάλετε τις ίδιες μέρες άδεια στη δουλειά, να κλείσετε εισιτήρια, να βρείτε ξενοδοχείο, να τακτοποιήσετε εκκρεμότητες πριν φύγετε.

Η ιδέα της εξόρμησης με το αγαπημένο σου πρόσωπο μοιάζει ιδανική. Αρκεί η σκέψη της εκδρομής για ν’ αναθαρρήσεις, ν’ αλλάξει η διάθεσή σου εντελώς, να πεταχτείς απ’ την καρέκλα, ν’ αναφωνήσεις «γιούπι» και να ζωγραφιστεί ένα διάπλατο χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Ένα ταξίδι βρίσκεται προ των πυλών κι είναι η καλύτερη ευκαιρία να μείνετε επιτέλους λιγάκι μόνοι, χωρίς τη βαβούρα των υποχρεώσεων που σας κάνουν να νιώθετε μονίμως κουρασμένοι.

Κι ενώ η σκέψη σας είναι απ’ την πρώτη στιγμή στις ετοιμασίες, στο τι θα πάρετε και στο όσα υπόσχεται το μέρος να κάνετε και να δείτε, ξέρετε κι οι δυο πως η καθημερινότητα παραμένει εκεί, περιμένοντας ν’ ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις της μέχρι να φύγετε, πόσο μάλλον όταν δεν πλησιάζει ακόμα το ταξίδι και ο χρόνος μεσολαβεί είναι αρκετός. Στο πίσω μέρος του μυαλού σας έχετε αξιοθέατα, πλατείες, ντόπια κουζίνα, και αυτή η σκέψη σας δίνει ώθηση να γίνετε πιο παραγωγικοί στην εργασία και τις υποχρεώσεις σας. Τι γίνεται όμως όταν έχεις τόση ανάγκη να ξεφύγεις που η απόδραση που ετοιμάζεις σου γίνεται εμμονή;

Το μυαλό ταξιδεύει και βρίσκεται ήδη εκεί που πρόκειται να φτάσετε εσείς και οι αποσκευές σας. Σκέφτεται μέρη, συνήθειες, ανθρώπους, τοπικά ήθη και έθιμα. Και μόνο η ιδέα να κάνετε επιτέλους κάτι διαφορετικό σας δημιουργεί προσδοκίες. Υπάρχει κάτι που σας φέρνει πιο κοντά, που σας δένει ακόμα περισσότερο, ένας κοινός προορισμός. Ο ερωτάς σας ξαναφουντώνει απ’ το πουθενά, αφού ποθείτε να αποδράσετε τα δυο σας, να ξαναβγείτε ένα ραντεβού σαν το πρώτο, να πιείτε το κρασάκι σας σ’ ένα δείπνο χωρίς φιλικά πρόσωπα, να περπατήσετε χέρι χέρι παρέα μ’ ένα χωνάκι παγωτό.

Κι όλα αυτά μοιάζουν τόσο όμορφα, μέχρι που κάποιο απρόοπτο έρχεται να αναβάλει ή να ματαιώσει το ταξίδι. Μπορεί να ‘ναι θέμα υγείας ή ένα έκτακτο project στη δουλειά που δε σου επιτρέπει να φύγεις μέχρι να ολοκληρωθεί. Είχες χαρεί τόσο γι’ αυτή την απόδραση που δεν είχες βάλει κατά νου πως κάτι θα πάει στραβά. Τώρα νιώθεις πως ο κόσμος σου καταρρέει, ακόμα κι αν δε φταις εσύ ή το ταίρι για την έκβαση της κατάστασης. Μένεις με ένα αίσθημα πικρίας θεωρώντας πως κάτι έκανες λάθος και δε σας βγήκε τελικά, μετανιώνοντας που πίστεψες τόσο στ’ όνειρο.

Το όνειρο ναυάγησε, ο προορισμός έμεινε απωθημένο κι ανάμεσά σας υπάρχει τόση ένταση που δεν είχατε φροντίσει να τακτοποιήσετε όλες τις εκκρεμότητες ή να κλείσετε μια διαφορετική ημερομηνία για να καταφέρει να υλοποιηθεί το ταξίδι. Ο ένας τα βάζει με τον άλλο που δε θα χαλαρώσετε λίγο και θα συνεχίσετε να πιέζεστε απ’ τη ρουτίνα. Ξέρεις πως δεν μπορεί ν’ αλλάξει κάτι, όμως εσύ ήθελες να πας και δεν έχεις διάθεση να επαναλάβεις την όλη διαδικασία της προετοιμασίας απ’ την αρχή. Μήπως όμως μέσα απ’ την όλη οργάνωση το ζήσατε λιγάκι, σας έδωσε ένα αίσθημα ζωντάνιας μαζί με την υπόσχεση πως το μέρος που θέλατε να πάτε θα βρίσκεται εκεί να σας περιμένει μόλις όλα τακτοποιηθούν;

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.