Όταν θα βγεις έξω σ’ αυτόν τον κόσμο και θα ψάξεις μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα τρυφερό χάδι, πρόσεχε πολύ από ποιον θα το πάρεις. Δε φτάνει να είναι όμορφος ή έξυπνος ή πετυχημένος ο άνθρωπος που θα ‘χεις απέναντί σου, δίπλα σου. Η ομορφιά χάνεται με τα χρόνια, η εξυπνάδα δεν εγγυάται την καλοσύνη κι η επιτυχία μπορεί να δημιουργηθεί και να έρθει στη ζωή όλων μας, αρκεί λίγη προσπάθεια και δουλειά.

Όταν θα βγεις έξω σ’ αυτόν τον κόσμο, ψάξε ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό στα μάτια των ανθρώπων. Δε φτάνει να σ’ αρέσει το χρώμα τους. Το θέμα είναι να σ’ αρέσει κι η ψυχή που κρύβουν από πίσω.

Ακούμε συνέχεια για χωρισμούς και προδοσίες. Ψέματα και απιστίες που έκαναν και τους πιο γενναίους και σκληρούς να κλάψουν σαν παιδάκια. Ακούμε για ανθρώπους ανήθικους, κακούς, που δεν υπολόγισαν τίποτα στο πέρασμά τους και πλήγωσαν ανεπανόρθωτα εκείνους που τους αγάπησαν. Ακούμε για την αγάπη και τον έρωτα που πέθαναν σ’ αυτήν την κοινωνία, σε μια κοινωνία χάρτινη που καίγεται όλο και περισσότερο μέρα με την ημέρα, με τους πυρσούς των εγωιστών και των καλοπερασάκηδων που την καταχράστηκαν αλύπητα και την κατάντησαν έτσι.

Μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο ψάξε καλά να βρεις εκείνο το μοναδικό στοιχείο που είναι η πηγή όλων των καλών. Εκείνο που μοιάζει με μακρινή ανάμνηση πια και είναι πιο πολύτιμο κι από διαμάντι. Ψάξε τον σεβασμό, εκείνον που δίνει στον άνθρωπο αξίες και ιδανικά, εκείνον που στολίζει κάθε υγιή σχέση με τη μαγεία του και ξεχωρίζει τους ανθρώπους όπως τίποτα άλλο.

Αν ο άνθρωπος που θα βρεις ξέρει να σε σέβεται και μάθεις να τον σέβεσαι κι εσύ έτσι όπως πρέπει, δε θα σε πληγώσει ποτέ. Ο σεβασμός του προς εσένα θα είναι η υπογραφή που θα υπόσχεται πως εκείνος θα θέλει πάντα το καλό σου. Θα σέβεται την αγάπη που θα του έχεις και δε θα θέλει να τη χάσει με τίποτα. Θα εκτιμάει όσα του δίνεις και χωρίς καν να το ζητήσεις, θα σου δίνει ακόμα περισσότερα από ευγνωμοσύνη. Κι ύστερα, όταν πια θα ζείτε κι οι δύο ευτυχισμένοι, εκείνος θα σέβεται τον εαυτό του  και μέσα από αυτό θα ανθίζει δίνοντάς σου ελευθερία να υπάρχεις.

Θα προσέχει μα δε θα πιέζεται, γιατί όλη αυτή η καλοσύνη κι η ειλικρίνεια θα του βγαίνουν φυσικά. Κι όταν θα βρίσκεται κοντά σου, θα φαίνεται το φως από χιλιόμετρα. Γιατί δε θα φοβάστε μη χάσετε ο ένας τον άλλον. Θα ξέρετε πως δεν πρόκειται να χαθείτε, ακόμα κι αν κάποια μέρα οι δρόμοι σας χωρίσουν. Γιατί ο φόβος, αν κι έχει την ίδια επίδραση με το σεβασμό, είναι το αντίθετό του. Όταν φοβάσαι, με την πρώτη ευκαιρία φεύγεις μακριά από ό, τι δεν καταλαβαίνεις. Όταν σέβεσαι, κάνεις τα πάντα για να κατανοήσεις και είτε μείνεις είτε φύγεις, δε θα αφήσεις κανένα ερωτηματικό.

Κι όταν θα βγαίνετε έξω και θα γίνεστε κομμάτια της κοινωνίας σας, θα σέβεστε και τους άλλους γύρω σας. Ποτέ δε θα ανησυχείς για το πώς θα φερθεί στην παρέα σου, στους συγγενείς σου, στο περιβάλλον σας, το κοντινό ή το μακρινό. Γιατί αν αυτός ο άνθρωπος ξέρει να σέβεται κι εσένα και τον εαυτό του, σίγουρα θα ξέρει να σέβεται και τους άλλους, και η ευγένεια θα αναβλύζει με ορμή από το πρόσωπό του και θα δροσίζει τις βαθιές πληγές των ανθρώπων που θα βρίσκονται στο δρόμο του.

Όταν θα βγεις έξω σ’ αυτόν τον κόσμο, λοιπόν, ψάξε καλά να βρεις τον σεβασμό. Ψάξε να βρεις εκείνον τον άνθρωπο που θα αποτελεί την εγγύηση της ευτυχίας που ψάχνεις. Πάψε να αναλώνεσαι σε σχέσεις που δε σε γεμίζουν. Σχέσεις που είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, σχέσεις τοξικές και λαθεμένες. Ψάξε να βρεις αυτό που αξίζει και μην το αφήσεις να χαλάσει. Σεβάσου πρώτα τον εαυτό σου κι ύστερα θα μάθεις να ψάχνεις στο αχανές πλήθος του σήμερα εκείνον τον έναν που θα σε σεβαστεί και θα σε αγαπήσει καθαρά κι αληθινά. Θυμήσου πως κάθε τι δυσεύρετο είναι και πολύτιμο. Κι ο σεβασμός είναι το Α και το Ω του «αγαπώ».

Συντάκτης: Ελευθερία Αντωνοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου