Δύσκολο να παραδεχτείς τα δικά σου λάθη

Είναι δύσκολο να παραδεχτείς ότι κάτι πάει στραβά. Κοιτάς και ξανακοιτάς, μπας και η εικόνα αλλάξει όψη. Μήπως εσύ αντικρίζεις κάποιο παιχνίδι του μυαλού σου; Σκέφτεσαι ότι αν κλείσεις τα μάτια σου, όλα θα γίνουν όπως πριν. Όμως κάνεις τόσο λάθος.

Φοβάσαι να αντικρίσεις την αλήθεια. Σε τρομάζει η ιδέα και μόνο ότι όλα άλλαξαν. Στέκεσαι χωρίς να μιλάς και τα γεγονότα τρέχουν ήδη μπροστά στα μάτια σου. Σου είναι δύσκολο να παραδεχτείς ότι έπεσες έξω και ότι το λάθος ήταν καθαρά και μόνο δικό σου. Ψάχνεις να ρίξεις τις ευθύνες, όμως αυτή τη φορά δεν υπάρχει κανείς να σηκώσει το δικό σου βάρος στις πλάτες του.

Η ευθύνη έχει πέσει πάνω σου και ήρθε η ώρα να την αναλάβεις. Δε θα γλιτώνεις πάντα από τα λάθη σου. Πίστευες ότι θα ξεφύγεις, όπως τις προηγούμενες φορές, αλλά στην προκειμένη παίζεις εκτός έδρας. Λένε ότι αν πιαστείς πρώτη φορά και σε περάσουν για ανόητο, είναι ντροπή τους. Αν όμως, σε πιάσουν και δεύτερη, τότε η ντροπή είναι δική σου.

Τι γίνεται όμως, όταν ο καλόβολος της υπόθεσης ξυπνήσει και εκεί που έπαιρνε πάντα την ευθύνη, τα βροντήξει όλα και φύγει; Με μια λέξη, την έβαψες. Το κορόιδο σου ξύπνησε και το πουλάκι πέταξε πριν το πάρεις καν χαμπάρι. Και τώρα, εκεί που την είχες δει άρχοντας, είσαι αετός χωρίς φτερά.

Νόμιζες ότι η δύναμη της συνήθειας θα σε έσωζε και όσο και αν τσίτωνες το γκάζι, θα έκανε πίσω, για ακόμη μια φορά. Όμως, τα φρένα κόπηκαν και το γκάζι σε έβγαλε εκτός τροχιάς, μέσα στη μουτζούρα του μαύρου χρώματος. Ο καπνός θόλωσε τα μάτια σου και οι παραισθήσεις σε έκαναν να βλέπεις ένα απλωμένο χέρι που να σου φωνάζει «Πιάσε με!». Και χαμογέλασες, διότι πίστεψες ότι δεν ήσουν μόνος, και παρά τα λάθη σου ήταν ακόμα εκεί για σένα. Θα ήθελες τόσο μα τόσο να είναι αλήθεια, αλλά ήρθε η ώρα για το τίμημά σου.

Ήρθε η στιγμή που όλα κυλούν αντίστροφα και εσύ πρέπει να αποδεχτείς ότι δεν ήσουν διατεθειμένος ούτε να λύσεις ούτε να σώσεις κανέναν και τίποτα. Ήθελες όλα να πηγαίνουν ρολόι και να πορεύεσαι με τα σίγουρα. Είχες όσα ήθελες, όπως τα ήθελες και όποτε σου έκανε κέφι. Έκανες κουμάντο σε συναισθήματα μόνο για να λες ότι κάτι έχεις δικό σου. Και στην τελική έμεινες να κοιτάς τον άσσο, επειδή τα σίγουρά σου έγιναν άγνωστα και τα συναισθήματα που απαιτούσες να υπάρχουν από την άλλη πλευρά έγιναν καπνός.

Έλα, παραδέξου το. Έκανες λάθος, το χειρίστηκες ακόμα χειρότερα και στο τέλος έχασες. Είναι σαν μια παρτίδα που ήλπιζες ότι θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο, αλλά δυστυχώς σε ξεγέλασαν τα φύλλα. Αν γνώριζες από την αρχή ότι η σχέση αυτή θα ήταν ένα ακόμη λάθος, θα ήξερες τι ρίσκο έπαιρνες. Τώρα όμως, ξέροντας ότι στην πορεία τα θαλάσσωσες, δεν έχει γυρισμό. Ήταν να τελειώσει για να σου μάθει κάτι.

Σου έδειξε ότι τα ρίσκα στη ζωή δίνουν μια γλυκόξινη γεύση. Μία πινελιά όταν βλέπεις τα πάντα είτε άσπρα είτε μαύρα. Αν δε φας το κεφάλι σου, δε θα μάθεις τι άξιζε περισσότερο. Μία ασπρόμαυρη ζωή ή μια ζωή όλο σκαμπανεβάσματα και απρόοπτα; Και θα αναρωτηθείς «Και αν είναι λάθος να ρισκάρω πάντα;». Όλα είναι θέμα επιλογών. Αν επιλέγεις να ρισκάρεις και διαπιστώνεις ότι δε σε θέλει, άστο να το πάρει η ευχή. Αντίθετα, αν το ρίσκο, σου μαθαίνει πώς να φέρεσαι ανά κατάσταση, δε σε πτοεί μία λάθος κίνηση της στιγμής. Αλλά το πιο σημαντικό απ΄όλα είναι να μην επιτρέψεις ξανά να συμβεί το ίδιο λάθος από συνήθεια, διότι κάποτε σου στοίχισε και εν τέλει πλήγωσες κάποιον άλλον περισσότερο.

Δε θα παραδεχτείς ούτε στον εαυτό σου, ούτε στο άτομο απέναντι σου ότι εσύ έφταιγες. Δεν έχεις μάθει να σηκώνεις ευθύνες. Σου κάθονται βαριές στο στομάχι. Και ό,τι σε βαραίνει, το διώχνεις. Αλλά δε σε βόλευε να απομακρύνεις από κοντά σου το άτομο που στάθηκε δίπλα σου, σήκωνε στους ώμους του τις δικές σου ευθύνες και έμπαινε μαχητής μπροστά στη μάχη για να μην πληγωθείς. Κι εσύ αντί να το εκτιμήσεις, αγαπώντας το, το εκμεταλλεύτηκες. Σε βαθμό που τελικά το έκανες να απομακρυνεί. Πόσο άσχημο συναίσθημα να σε αφήνει το δεδομένο σου, επειδή κατάλαβε ότι είσαι το μεγαλύτερό του λάθος.

Κάποτε πίστεψε σε αυτή τη σχέση , σ’ εσένα ακόμη περισσότερο, επειδή σε  γούσταρε και ήθελε να το ζήσει όσο πάει. Ήλπιζε στο να σε κάνει τον πιο ευτυχισμένο άτομο, αλλά ήξερε ότι δεν μπορεί να γεμίσει τα κενά σου με αγάπη που δεν ήθελες κατά βάθος. Ασυναίσθητα έδιωχνες, αλλά συνειδητά δεν ήθελες να φανεί πόσο λάθος ήσουν. Και τώρα που τα χρόνια έχουν περάσει από πάνω σου, πιο ώριμα, ίσως ξεστομίσεις ένα συγγνώμη για τα τόσα λάθη που δεν παραδέχτηκες ποτέ!