Δεν είναι σπάνιο να ακούσουμε τη φράση «ήταν το λάθος timing, για αυτό δεν έγινε κάτι μεταξύ μας». Συχνά το ξεστομίζουν άτομα που θέλουν να πιστέψουν στη λάθος στιγμή, ώρα και λεπτό. Μια σύμπτωση όμως δεν είναι παρά η αλήθεια. Τι είναι λοιπόν τελικά το λάθος timing; Και πώς το διαχωρίζεις ένα σωστό;

Ουσιαστικά όταν μιλάμε για timing, μιλάμε για μια χρονική στιγμή που βαφτίζουμε κατάλληλη και επιλέγουμε να θέσουμε σε εφαρμογή διάφορα πλάνα μας. Κάνουμε τις επιθυμίες μας πράξεις και διεκδικούμε όσα και όσους θέλουμε, είτε αυτό είναι μια απλή συζήτηση με τον σύντροφό μας, είτε μια καινούργια αρχή με κάποιο νέο φλερτ.

Είναι η φάση που επιλέγουμε να κάνουμε τις κινήσεις μας, διότι θεωρούμε ότι οι δικές μας θετικές συνθήκες και αυτές του άλλου ατόμου έχουν ευθυγραμμιστεί, οπότε ποντάρουμε πως οι πράξεις μας θα έχουν και τα βέλτιστα αποτελέσματα. Δεν παίζει ρόλο όμως μόνο το timing, αλλά και η ψυχοσύνθεση των δύο. Παραδείγματος χάριν, δεν μπορείς να θεωρήσεις «σωστή στιγμή» για να ξεκινήσεις μια συναισθηματική συζήτηση τη στιγμή που το άλλο πρόσωπο σκέφτεται τα έξοδα της εβδομάδας· κι ας είναι βραδάκι με εσάς τους δύο να είστε αραχτοί στον καναπέ με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι. Κι ας δείχνουν όλες οι συνθήκες γύρω σας, από τη χαλαρότητα στα πρόσωπά σας, μέχρι και την ένταση του φωτισμού, να ήρθαν εκεί ακριβώς που έπρεπε για να ανοίξεις την κουβέντα. Δε βρίσκεστε στο ίδιο mood. Δεν είστε σε φάση συγχρονισμού κι αυτό δε φαίνεται πάντα με γυμνό μάτι. Παίζει σημαντικό ρόλο να πετύχεις τη σωστή στιγμή, όχι με βάση τα δικά σου κριτήρια αλλά με βάση αυτά του ανθρώπου σου, του φίλου ή και του συναδέλφου που σε ενδιαφέρει.

 

 

Ας μιλήσουμε όμως λίγο και για κακό timing. Είναι εκείνο που θα σε αφήσει παρέα με τους φόβους σου να χορεύουν κλακέτες στα εσώψυχά σου. Πρέπει όμως να δεχτείς ότι όλες οι ευκαιρίες που εμφανίζονται στη ζωή, δε μας βρίσκουν πάντοτε στην ψυχολογική διάθεση να τις απολαύσουμε ή και να τις αξιοποιήσουμε στο έπακρο. Κάποιες καταστάσεις, όσο ατυχείς κι αν μοιάζουν, εμφανίζονται για να μας διδάξουν πώς μπορούμε να αντιμετωπίζουμε το μέλλον με μεγαλύτερη σταθερότητα. Ακριβώς όπως όταν είμασταν μικροί. Βγάλαμε για πρώτη φορά τις βοηθητικές από το ποδήλατο και στην πρώτη κιόλας βόλτα πετύχαμε στον δρόμο μας πέτρα και σωριαστήκαμε. Ατυχία; Ναι, αφού ήταν και μεγάλη, μάθαμε όμως πώς να τις αποφεύγουμε. Έτσι κι εδώ, πρέπει να διώξεις πρώτα τους φόβους και τις ανασφάλειές σου και έπειτα να πάρεις μέρος σε μια μάχη επιτυχίας. Να μην το βαφτίσεις κακό timing, διότι διακρίνεις πλέον την ομοιότητα με το καλό. Η στιγμή μπορεί να είναι η ιδανική, όμως αν εσύ δε βρίσκεσαι στη φάση να το ζήσεις όπως θα ήθελες, το αφήνεις κι απλώς περιμένεις τις σημειώσεις των sos για το επόμενο διαγώνισμα .

Ένα απλό παράδειγμα. Εκείνο το πρόσωπο που εμφανίστηκε στη ζωή σου τη στιγμή που εσύ ίσως να είχες μια σχέση. Σου τράβηξε την προσοχή αλλά τα έβαλες κάτω, τα ζύγισες, σκέφτηκες πως υπό άλλες συνθήκες ίσως να το δοκίμαζες αλλά υπό αυτές μάλλον δεν είναι για εσένα. Και δεν ενέδωσες, το timing ήταν κακό. Fast forward μία δεκαετία αργότερα, το μυαλό σου έχει πλέον άλλες εμπειρίες και ο συναισθηματικός σου κόσμος περισσότερα αποθέματα. Συναντάς τυχαία το ίδιο πρόσωπο και πλέον το αμοιβαίο αναπτύσσεται δυνατότερα. Τότε όμως δεν πίστευες ότι είναι για σένα, τι να άλλαξε τώρα; Ο συγχρονισμός είναι ένα, αλλά ο πιο κατασταλαγμένος συναισθηματικός κόσμος είναι αυτός που βοήθησε ουσιαστικά· και ιδού μια ωραία ιστορία. Το «σωστό timing» συγχρόνισε τις ανάγκες σας και σας ένωσε, μαζί με μία μικρή πινελιά τύχης.

Να μην αγνοείς τα σημάδια και τις λάθος στιγμές. Όλα έχουν να σου διδάξουν κάτι. Από το πιο απλό και αδιάφορο, έως το πιο δύσκολο και στενάχωρο. Ούτε την ψυχολογία όμως να αγνοείς, παίζει ρόλο πιο βαρυσήμαντο από οποιονδήποτε συγχρονισμό σε ρολόγια και ζωές. Ενδέχεται μια όμορφη εμπειρία να σου χτυπήσει την πόρτα και εσύ να της την κλείσεις κατάμουτρα, απλά γιατί σε πέτυχε σε στιγμή λίγο στραβωμένη. Από την άλλη, μπορεί να υπάρχει ενθουσιασμός για ένα πρόσωπο, να το θεωρείς το ένα και μοναδικό και τελικά, τι ατυχία, να είναι «κακό το timing» από τη δική του την πλευρά και να το λήξει χωρίς πολλά-πολλά.

Να πούμε κι ένα συμπέρασμα; Δε φταίει κανένα κακό timing που δύο ψυχές δε συγχρονίστηκαν τη σωστή στιγμή και ταυτόχρονα. Ίσως να μην ήταν να γίνει, ίσως να μην ταίριαζαν όσο ήθελαν να πιστεύουν, ή εν τέλει, ίσως να ήταν απλώς ένα μάθημα για το επόμενο στάδιο. Όσα είναι άλλωστε να έρθουν στον δρόμο μας θα έρθουν. Στο χέρι μας είναι μόνο το πώς θα πράξουμε, αν θα κερδίσουμε, αν θα μάθουμε, ή αν θα χάσουμε. Το timing είναι πάντα σωστό, διότι φέρνει στο μονοπάτι μας εκείνα τα πρόσωπα που μας κάνουν να αμφιταλαντευτούμε. Από εκεί και πέρα μιλάμε για επιλογές.

Μία στιγμή είναι αρκετή για να αποβάλουμε φόβους κι ανασφάλειες, για να σταθούμε αντάξιοι των προσδοκιών μας. Κανένα καλό ή κακό timing δεν καθορίζει αυτό που είμαστε, στο χέρι μας το να χαμογελάμε σε κάθε πρόκληση και να λέμε «αφού θέλω, το ‘χω», χωρίς περιττές δικαιολογίες.

 

Συντάκτης: Γεωργία Δημητρακάκου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη