Λένε για τους γονείς πως του παιδιού τους το παιδί είναι δύο φορές παιδί τους. Τι γίνεται όμως με τους θείους και τις θείες; Μην τους αφήνουμε παραπονεμένους. Για εκείνους τα ανίψια τους είναι σαν τα μικρότερα αδέρφια τους. Δε θα ξεχάσουν ποτέ τι συνέβη όταν τους ανακοινώθηκε πως θα υπάρχει νεότερο μέλος στην οικογένεια. Δεν ξέρεις αν θέλεις να γελάσεις ή να βάλεις τα κλάματα από συγκίνηση.

Ξεκινάνε τα πειράγματα του τύπου: «Πω πού μπλέξαμε, θα βγει άλλο ένα παιδί σαν εσένα» κι άλλα παρόμοια. Μέχρι που έρχεται εκείνη η  στιγμή που θα γεννηθεί το νεότερο μέλος. Τα κλάματα σαν ποτάμι στις πρώτες εικόνες με το που αντικρίζεις αυτό το μικρό πλασματάκι. Και μετά το χάος -όχι ότι πριν δεν είχες τρελαθεί στην ιδέα. Κάθε φορά που έβγαινες στα μαγαζιά έπαιρνες ό,τι πιο όμορφο, ό,τι πιο παιδικό για το νέο μέλος. Μισθοί ολόκληροι έχουν φύγει για να μην του λείψει κάτι. Την πρώτη αγκαλιά, την πρώτη μυρωδιά και την πρώτη ματιά του δε θα την ξεχάσεις ποτέ.

Κι εκεί που είναι στην αρχή ένα μικρό πλασματάκι που μόνο τρώει και κοιμάται σιγά-σιγά έρχεται κι η στιγμή που ξεκινάτε να έχετε μια πιο ένθερμη αλληλεπίδραση. Να τα παιχνίδια, να οι αγκαλιές, να οι χοροί και τα τραγούδια. Που εντάξει ας είμαστε ειλικρινείς δε θυμούνται και πολλά πράγματα απ’ τις πρώτες τους στιγμές κι αλληλεπιδράσεις αλλά τούς μένει η αίσθηση που τούς δημιούργησε η αλληλεπίδραση.

Χεράκια μικρά, να τρέχει ένα παιδάκι να σε πάρει αγκαλιά και να ξεκινάει σιγά-σιγά και τις κουβέντες. Να μην μπορείς να συνεννοηθείς αλλά ταυτόχρονα να έχει τόση πλάκα ο ευφάνταστος τρόπος που βρίσκουν να σού επικοινωνήσουν τι ακριβώς θέλουν. Ξέρεις ότι τα αγαπάς ανιδιοτελώς χωρίς να έχουν κάνει καμία προσπάθεια για αυτό. Τ’ αγάπησες απ’ τη στιγμή που άκουσες για τη μελλοντική τους άφιξη.

Λάτρεψες τον τρόπο που θ’ ακούσεις να λένε τ’ όνομά σου να σε φωνάζουν θείο ή θεία αντίστοιχα. Κι όντως συνέβη, λιώνεις σ’ αυτά τα μάτια που θα σε κοιτάξουν μ’ αυτή τη λατρεία και την αγάπη που δεν μπορούν καλά-καλά να την εκφράσουν, αλλά τη νιώθεις.

Ευτυχώς, δεν είναι όλα στο μυαλό σου κι οι υπόλοιποι βλέπουν αυτή τη σύνδεση με το νέο μέλος. Δεν μπορείς να την εξηγήσεις απόλυτα. Το μόνο που γνωρίζεις είναι ότι ήρθε για να σάς αλλάξει τις ισορροπίες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γεμίζει το σπίτι με γέλια, χαρές ατάκες απείρου κάλους που δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως γίνεται να τα εκφράζει έτσι ένα μικρό παιδάκι.

Παρακαλάς για το πρώτο sleepover σας που θα κοιμηθείτε αγκαλιά χωρίς γκρίνια και παράπονα, ίσως με λίγες κλωτσιές και σπρωξίματα. Ανυπομονείς για τη στιγμή που θα σε αφήσουν οι γονείς του να το πας βόλτα. Είναι μεγάλη ευθύνη να σού εμπιστεύεται κάποιος το παιδάκι του αλλά η ευχαρίστηση που θα νιώσεις είναι απέραντη. Σαν να ξεχειλίζει η καρδιά σου από αγάπη και κοντεύει να σπάσει. Κι όταν θα μεγαλώσει κι άλλο θα πηγαίνετε μαζί στο Λούνα Παρκ και τα Σαββατοκύριακα για μπόουλινγκ. Θα έρχεται να σού λέει τα μυστικά του για τις πρώτες του σχέσεις και τα πρώτα σκιρτήματα στην καρδιά του κι εσύ θα το συμβουλεύεις και θα είσαι δίπλα του.

Ανυπέρβλητη κι απέραντη αγάπη είναι σαν να σού μεταφέρουν ένα μέρος απ’ την αθωότητα τους να σε κάνουν κι εσένα παιδί ή να σε γυρίσουν πάλι πίσω στην εποχή που ήσουν παιδί. Ν’ αναπολήσεις όλα αυτά τα παγωτά που μετρούσες το καλοκαίρι όλες εκείνες τις σκανταλιές που έκανες και έκαναν έξω φρενών τους γονείς σου αλλά προφανώς στα ανίψια δε σού πάει η καρδιά να τα στεναχωρήσεις. Ναι, μεν αν γίνει κάτι άσχημο θα κάνεις αυτό που πρέπει για να βάλεις την τάξη και να τούς μάθεις το σωστό αλλά με κύριο γνώμονα να μην τα στεναχωρήσεις.

Αυτήν την αθωότητα λοιπόν να κυνηγάς κι όσο μπορείς να περνάς χρόνο με τα ανίψια σου γιατί όπως και να το κάνουμε η επαφή με τα παιδιά πάντα κάνει καλό. Σού δίνει όλο το απαραίτητο φως που χρειάζεσαι μέσα στη μέρα για προχωρήσεις και να συνεχίσεις μέσα στο σκοτάδι και τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Τα παιδιά όπως και να το κάνουμε πάντα είναι λύση.

Συντάκτης: Στέλλα Δελή
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος