Μέσα στη γρήγορη καθημερινότητα δεν προλαβαίνεις ούτε να σκεφτείς αλλά ούτε και να νιώσεις κι απαριθμείς μία-μία τις σταθερές που έχεις. Απ’ τη ρουτίνα της, μέχρι τους ανθρώπους που θεωρείς τη σταθερά σου. Όχι, δεδομένους αλλά σταθερούς. Γονείς, φίλοι, ταίρι. Οι περισσότεροι, έχουμε τουλάχιστον μια ιστορία που δεν κατέληξε όπως θα θέλαμε. Μια τέτοια ιστορία που κάποιοι την ξεπέρασαν πιο εύκολα και κάποιοι πιο δύσκολα.
Εκείνοι που την ξεπέρασαν δύσκολα σίγουρα τούς άφησε κάτι στη βαλίτσα με τις εμπειρίες τους. Μπορεί να έλεγαν μέσα τους ότι εγώ τελείωσα μ’ αυτές τις ιστορίες θα πορευτώ μόνος από εδώ και πέρα. Μπορεί να πληγώθηκαν σε τέτοιο βαθμό που να σταμάτησαν να πιστεύουν στους ανθρώπους κι ίσως να έφτασαν σε σημείο να μη θέλουν να τούς πλησιάσει ξανά κανένας.
Επιθυμούσαν απλά αυτή τη φορά να ζήσουν ελεύθερα χωρίς δεσμεύσεις και χωρίς αγάπη, απλά μόνο να έχουν κάτι ν’ απασχολούν το μυαλό τους που τους έπαιζε παιχνίδια. Ξέρετε σε ποια παιχνίδια αναφέρομαι. Σ’ αυτά που μνημονεύουν το παρελθόν που σού φέρνουν στη μνήμη όλα εκείνα που σε πονάνε όλα σου τα λάθη.
Που κάθονται εκεί στη γωνία και γελάνε μαζί σου και σε κοροϊδεύουν που δεν προετοιμάστηκες γι’ αυτό που ερχόταν. Που αφιέρωσες τον χρόνο σου και το μυαλό σου σε καταστάσεις που δεν προχωρούσαν εξ’ αρχής. Ναι, καλά τα λένε ότι τα πράγματα φαίνονται απ’ την πρώτη μέρα. Αν κάποιος έχει έρθει για να μείνει φαίνεται απ’ τον τρόπο που κινείται μέσα στη σχέση σας, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή. Ποτέ δε θα σ’ αφήσει σε αυτό το περιβόητο διαβάστηκε θα είναι εκεί με εξηγήσεις. Δε σε αφήσει να αναρωτιέσαι για το αν έχετε κάτι τελικά και τι είναι αυτό εν τέλει.
Υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πλησιάσουν γιατί υπάρχει μια πιθανότητα όλα όσα είναι αυτά που θέλεις να ακούσεις να είναι διατεθειμένοι να τα πουν αλλά όχι να τα κάνουν πράξη. Να σε γεμίσουν με τόση πολλή αγάπη που να μην πιστεύεις ότι μπορεί να σου συνέβη. Μπορεί να σε τρελάνει μόνο και μόνο για να επιβεβαιώνεται το δικό του εγώ και κάποια στιγμή όταν όλο αυτό ξεθωριάσει εσύ θα έχεις πέσει απ’ το τέλειο που είχες στο μυαλό σου και εκείνος θα πάει σε μια επόμενη ψυχή να την κομματιάσει.
Δεν έχουν άδικο όσοι λένε να είσαι προσεχτικός με τους άλλους. Όλοι μπορούν να βρουν έναν καλό λόγο να πουν και να μην τον εννοούν απλά να θέλουν να το πουν για να σε πλησιάσουν. Εννοείται πως δεν μπορείς να πλησιάσεις κάποιον με το έτσι θέλω, οπότε μη θαμπώνεσαι απ’ τους καλούς λόγους εκτός αν αυτοί ακολουθούνται απ’ τις ανάλογες πράξεις. Ο σοφός λαός άλλωστε το έχει πει πολύ σωστά «δε χρειάζονται λόγια, μόνο πράξεις. Κι έχει δίκιο στις πράξεις και στη συμπεριφορά κρινόμαστε όλοι.
Κοίτα όμως που η ζωή ξέρει τι κάνει κι έρχεται η στιγμή από εκεί που δεν το περιμένεις κι ένας άνθρωπος σε κάνει να αναθεωρήσεις. Που τον θες μακριά σου αλλά ταυτόχρονα και κοντά σου. Που θαυμάζεις την υπομονή του να μαλακώσει όλες τις αγκυλώσεις που σού έχουν αφήσει.
Να κλείσει όλες εκείνες τις πληγές που για να είμαστε ειλικρινείς δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Δεν είναι η δουλειά του αν μου επιτρέπεται να περάσει δια πυρός και σιδήρου για να μπορέσεις εσύ να τον εμπιστευτείς. Απ’ την άλλη θα μου πεις και πως θα μπορέσω να ανοιχτώ ξανά μετά από τόσα που έχω περάσει;
Μένοντας πιστός στα όρια σου. Σ’ αυτά που μπορείς να ανεχτείς και να διαχειριστείς. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να ελευθερωθείς και να φέρεις τους ανθρώπους πιο κοντά. Μη σκέφτεσαι λοιπόν τι πήγε λάθος, μόνο πίσω σε κρατάνε αυτά όλα και για κάποιο λόγο γίνονται κι αν κοιτάξεις πίσω σου ξέρεις τι θα δεις;
Εσένα πιο έτοιμο από ποτέ έχοντας στη φαρέτρα σου όλα αυτά τα σημαντικά μαθήματα που έχεις πάρει, που κάποια μπορεί και να μην τα χρειαζόσουν αλλά τα ξεπέρασες. Μ’ αυτά τα όπλa λοιπόν θ’ αντιμετωπίσεις όποιον άλλο κίνδυνο σου παρουσιαστεί.
Συντάκτης: Στέλλα Δελή
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος
