Από την εποχή του βίντεο κλαμπ πήγαμε στο "netflix and chill"

Αν έπρεπε να επιλέξουμε μία λέξη για να χαρακτηρίσουμε συνολικά την εποχή αλλά και την καθημερινότητά μας, τότε αυτή σίγουρα θα ήταν το internet. Το διαδίκτυο έφερε αξιοσημείωτες αλλαγές. Μας λύνει απορίες, μας δίνει διαύλους επικοινωνίας με φίλους και γνωστούς, δουλεύουμε μέσω αυτού και φυσικά διασκεδάζουμε με την ευρεία γκάμα δυνατοτήτων που προσφέρει. Μία από τις πλέον βασικές επιλογές διασκέδασης μέσω διαδικτύου είναι και οι διαδικτυακές πλατφόρμες παρακολούθησης ταινιών και σειρών.

Ειδικά με την εξέλιξη της τηλεοπτικής τεχνολογίας δε χρειάζεται καν η χρήση του υπολογιστή για να παρακολουθήσει κανείς σειρές ή ταινίες on line, αφού πια παρέχεται η δυνατότητα σύνδεσης της τηλεοπτικής συσκευής στο διαδίκτυο με το πάτημα ενός κουμπιού. Όλη αυτή η διευκόλυνση στη χρήση και η δυνατότητα για τον καθένα από εμάς, με λογικό κόστος, να αγοράσει περιφερειακές συσκευές ήχου και εικόνας δημιούργησε μικρά προσωπικά σινεμά στο σαλόνι του καθενός. Όλη αυτή η ιδέα χρησιμοποιήθηκε από γνωστούς κολοσσούς διαδικτυακής παροχής ταινιών, παρέχοντας τη δυνατότητα στους χρήστες, με σχετικά οικονομικό αντίτιμο, να έχουν την προσωπική τους ταινιοθήκη άμεσα και οποιαδήποτε στιγμή διαθέσιμη στο σπίτι τους. Έτσι, οι περισσότεροι επιλέγουν να παρακολουθήσουν την ταινία τους στο σαλονάκι τους, άνετοι, με την φορμούλα τους κι όλες τις ανέσεις. Αυτή η μεταβολή έφερε φοβερές αλλαγές για τον χρήστη τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κινηματογραφικό επίπεδο.

Αρχικά, ο μέσος καθημερινός άνθρωπος εργάζεται σκληρά, με ό ,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό, όπως κίνηση, βαβούρα, κούραση και μια πάγια ανάγκη να επιστρέφει στην ησυχία του σπιτιού του, όπου θα χαλαρώσει και θα βρει τους λογικούς ρυθμούς του. Λόγω όλης αυτής της κατάστασης και του βεβαρημένου προγράμματος, ο καθένας από μας, λογικά, θα απείχε από το να σηκωθεί, επιστρέφοντας από τη δουλειά, και να πάει κινηματογράφο. Επίσης, δε θα ικανοποιούταν από τα τηλεοπτικά προγράμματα, που κατά γενική ομολογία, με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, δεν είναι ιδιαίτερα ποιοτικά. Έτσι, πάρα πολλοί γυρνώντας στο σπίτι, αλλάζουν, φτιάχνουν το φαγητό τους, κάθονται αναπαυτικά στον καναπέ και παρακολουθούν ό, τι τους αρέσει, οποιαδήποτε στιγμή τους αρέσει.

Πραγματικά, ο τρόπος που τα προγράμματα διαδικτυακής παρακολούθησης άλλαξαν τον τρόπο που βλέπουμε είναι μοναδικός. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως χρονοδιάγραμμα ή ώρα προβολής προγράμματος. Ο χρήστης είναι απολύτως ελεύθερος να επιλέξει ανάμεσα σε αναρίθμητες επιλογές, διαθέσιμες κατά βούληση τη στιγμή που επιθυμεί. Ειδικά η πρακτική κάποιων εταιριών, να κυκλοφορούν μονομιάς όλη τη σεζόν της σειράς, έχει απαλλάξει τον θεατή από το «άγχος» του επόμενου επεισοδίου. Αυτή η εξαιρετικά ριψοκίνδυνη καινοτομία, όπως σημειώνουν προσωπικότητες του χώρου, έδωσε στον χρήστη την ελευθερία διαχείρισης του αγαπημένου του προγράμματος.

Πόση απογοήτευση έχουμε βιώσει, όταν στο επεισόδιο κάποιας σειράς είχε γίνει ο κακός χαμός και ξαφνικά, τίτλοι τέλους! Κι όλοι έπρεπε να περιμένουμε μία ολόκληρη εβδομάδα για να δούμε τι είχε συμβεί. Όσοι παρακολουθούσαν εκείνη την στιγμή, είχαν την έκφραση της απογοήτευσης που έχει ο οπαδός που χάνει η ομάδα του το champions league στο 94’ με μούφα πέναλτι. Με μία λέξη, εφιάλτης!

Όμως, οι εταιρείες αυτές πήγαν το θέμα ένα βήμα παραπέρα. Εκτός από την ελευθερία διαχείρισης του περιεχομένου, δημιούργησαν για τον χρήστη αλγορίθμους προτεινόμενων συναφών προγραμμάτων. Οπότε, μόλις τελειώνει η σειρούλα ή η ταινία που μας πώρωσε, μπαμ! Αμέσως προτεινόμενη σειρά παρόμοιου περιεχομένου με το τρέιλερ και τη γραπτή της σύνοψη. Αντίο λοιπόν στα περιοδικά, που ψάχναμε να βρούμε καμία ταινία της προκοπής να δούμε. Άσε που μπορεί να έβρισκες ταινία και να ήταν η μεγαλύτερη αποτυχία της σύγχρονης εποχής, κάνοντάς σε να αναρωτιέσαι τις δύο μπιρίτσες που θα μπορούσες να έχεις πιει με τα τσάμπα λεφτά που έδωσες. Πέραν όμως της προσωπικής διευκόλυνσης, αυτές οι πλατφόρμες μας άνοιξαν τα μάτια σε ένα σωρό ξενόγλωσσες ταινίες, που δύσκολα ερχόντουσαν στους συνοικιακούς κινηματογράφους. Όσο για τις ξενόγλωσσες σειρές στην τηλεόραση, μόνο «Μαρία της γειτονιάς» και πολύ μας ήταν.

Αυτή η πληθώρα τηλεοπτικού περιεχομένου παίζει κυρίαρχο ρόλο στην διεθνοποίηση της κινηματογραφίας. Πλέον, ηθοποιοί και σταρ μέχρι πρότινος εθνικού βεληνεκούς γίνονται πασίγνωστοι παγκοσμίως. Παλιότερα δεν ήταν καθόλου εύκολο για έναν ηθοποιό εθνικής φήμης να φθάσει σε επίπεδα αναγνωρισιμότητας Hollywood και να τον ξέρει όλος ο κόσμος και τώρα ο Σπαλιάρας θα πάει στην Τεχεράνη να γυρίσει σειρά για έναν από τους κολοσσούς του είδους που αναφέραμε. Αχ, πόσο αδικήθηκες τεράστιε Γιάγκο Δράκο στη «Λάμψη», αχ και να υπήρχαν τότε αυτά!

Αλήθεια πάντως, ειδικά με τα ξενόγλωσσα προγράμματα, ο θεατής έρχεται σε επαφή με διαφορετικούς κόσμους. Μαθαίνει νέα ήθη, έθιμα, παραδόσεις, παραξενιές, πολιτιστικά στοιχεία, μέρη προς επίσκεψη. Γενικώς μέσα από όλα αυτά έρχεται ο καθένας σε επαφή με τον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης ενός λαού, απομακρύνοντας τον εαυτό του από παρωχημένα στερεότυπα και προκαταλήψεις. Προσφέρεται μία ευρύτερη ματιά στον κόσμο μέσα από την κινηματογραφική τέχνη κι αυτή η ματιά πια είναι άμεσα προσβάσιμη για τον καθένα, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την διεύρυνση του πνεύματος και των οριζόντων του καθενός.

Είναι γεγονός πως όλη αυτή η βιομηχανία κινηματογραφικής παραγωγής έχει εδραιωθεί στις ζωές μας και μάλλον όχι μόνο ήρθε για να μείνει αλλά και για να εξελιχθεί περαιτέρω.  Εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για άμεση, γρήγορη και προσβάσιμη διασκέδαση, ικανοποιώντας την με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ποιος ξέρει τι παραπάνω επιφυλάσσει το μέλλον και πόσες άλλες δυνατότητες θα προσφέρει στον τομέα της διαδικτυακής κινηματογραφικής κουλτούρας;