Στην πρώτη κακοκαιρία τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται πρώτα στη Φλώρινα. Εικόνες της πόλης κατακλυσμένες από αυτοκίνητα σκεπασμένα με χιόνι και μικρά δρομάκια στα πεζοδρόμια για να περπατούν όσοι έχουν βγει από το σπίτι. Η γενιά του ’80 έχει συνδέσει την πόλη με τους χυμούς «Φλώρινα» και η γενιά του ’90 με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Όλοι οι υπόλοιποι με τα χιόνια και τις πολικές θερμοκρασίες. Η Φλώρινα όμως δεν υπάρχει μόνο την εποχή του παγετού και του χιονιά. Καρδιοχτυπά στον Ελληνικό Βορρά όλο το χρόνο.

Την Άνοιξη -για παράδειγμα- θα δεις τα χιόνια να λιώνουν και τον κόσμο στο δρόμο να περιπλανιέται, χωρίς να κρύβει το χαμόγελο πίσω από το κασκόλ. Κάποιες φορές τα χιόνια θα καλύψουν τα πρώτα λουλούδια μέχρι και το Πάσχα, αλλά μόλις βγουν οι πλανόδιοι πωλητές με τις φράουλες στον πεζόδρομο, τα μάγουλα θα ροδοκοκκινίσουν. Και οι καλλιτέχνες θα βγουν από τα ατελιέ τους προς αναζήτηση έμπνευσης στις γωνιές της πόλης και στους λόφους τριγύρω. Τα πρώτα τραπέζια θα βγουν στις πλατείες και στις καφετέριες και παρέα με τις εξωτερικές σόμπες, η πόλη θα αρχίσει να έχει μια άλλη φωνή.

Μια φωνή που δυναμώνει το καλοκαίρι. Οι φράουλες θα δώσουν τη θέση τους στις κόκκινες πιπεριές. Γλυκές και καυτερές. Ο κόσμος είναι έξω και οι πάπιες στον ποταμό Σακουλέβα έχουν τη δική τους γιορτή κάθε μέρα. Τα μαγαζιά, μικρά και μεγάλα, γεμίζουν με παρέες και τα τραπέζια μοσχομυρίζουν άιβαρ από κόκκινες πιπεριές. Το λευκό του χιονιού και το καφέ της λάσπης δίνουν τη θέση τους σε όλα τα χρώματα της φύσης. Οι γλάστρες γεμίζουν λουλούδια και τα παλιά αρχοντικά γίνονται σκηνικά για τις πιο ωραίες φωτογραφικές ιστορίες. Οι φοιτητές θα βρίσκονται κάπου μεταξύ εξεταστικής και μαθημάτων και στο τέλος του Ιούνη θα φύγουν, για να επαναπατριστούν οι Φλωρινιώτες. Ο ήλιος δηλώνει παρόν αλλά το βράδυ ένα λεπτό πανωφόρι επιβάλλεται. Το οποίο θα δώσει τη θέση του στα πιο χοντρά τέλη Αυγούστου.

Και το φθινόπωρο η πόλη θα θυμίζει και πάλι σκηνικό από την ταινία του Αγγελόπουλου. Εκείνη που γυρίστηκε στα σοκάκια της το 1991 με κομπάρσους φοιτητές της Παιδαγωγικής Σχολής και νέους της πόλης. Στο «Μετέωρο βήμα του πελαργού» ο Marcello Mastroianni, η Jeanne Moreau και ο Gregory Karr θα ξεδιπλώσουν το υποκριτικό τους ταλέντο με φόντο την ακριτική πόλη και οι εικόνες της θα ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο, παρά τις αντιδράσεις που έχουν πλέον διαγραφεί από τη μνήμη μας. Τα μπαλκόνια γεμίζουν τσούσκες, κρεμασμένες σε τσαμπιά, να στεγνώσουν, για να βγει το μπούκοβο. Οι βροχές θα γίνουν χιονόνερο και οι παρέες θα μαζευτούν στα μαγαζιά, για να δώσουν χώρο στο πρώτο χιόνι να απλωθεί. Οι φοιτητές θα γεμίσουν την πόλη, όχι όπως παλιά, δίνοντας μια άλλη πνοή στη ζωή της. Και τον Νοέμβρη, λίγο πριν το φθινόπωρο δώσει τη θέση του στον χειμώνα, η περιοχή όλη θα γεμίσει από καζάνια που βράζουν, για να βγει το πολυπόθητο τσιπουράκι, με ή άνευ γλυκάνισου.

Τι κι αν φοιτητές θυμούνται να πηγαίνουν σε εξεταστική Ιουνίου με χιόνια στους δρόμους. Τι κι αν το βράδυ δεν κυκλοφορείς με κοντομάνικο σχεδόν καμία μέρα του χρόνου. Οι εποχές περνάνε από τη Φλώρινα και αφήνουν το στίγμα τους. Και όταν πέφτει το σινιάκι και δε βλέπεις μπροστά σου το χειμώνα, οι άλλες τρεις εποχές έχουν γεμίσει το μυαλό με ένα σωρό εικόνες, αρκετές για να τον κάνουν να περάσει γρήγορα.

 

 

Πηγή φωτογραφίας: iefimerida, shutterstock

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου