Στα Πριγκηπόννησα θα κάνεις ένα νοσταλγικό ταξίδι στον χρόνο

Αν έχετε επισκεφτεί την Κωνσταντινούπολη και δεν την έχετε συνδυάσει μια επίσκεψη στα Πριγκηπόννησα ή κοινώς Πριγκιποννήσια, έχετε κάνει μόνο το μισό ταξίδι. Όσοι επιλέξετε να τα επισκεφτείτε να είστε σίγουροι πως θα βιώσετε τι σημαίνει να έχει παγώσει ο χρόνος στο αρχοντικό παρελθόν κι όσο διαβαίνετε τα σοκάκια τους, θα ακούτε ελληνικές φωνές και θα βλέπετε πρόσωπα συγκινημένα, να σας χαιρετούν και να σας προσκαλούν να σας γνωρίσουν.

Τα Πριγκηπόννησα είναι να σύμπλεγμα νησιών, εννέα στον αριθμό, στη θάλασσα του Μαρμαρά και πολύ κοντά στην Κωνσταντινούπολη, σε μια διαδρομή μιάμισης ώρας περίπου με το καράβι. «Prens Adaları» τα λένε οι Τούρκοι και ξεκινώντας από την αφετηρία του Λιμανιού της Πόλης με τη σειρά που τα συναντούμε, έχουμε τα μεγαλύτερα, την Πρώτη, την Αντιγόνη, τη Χάλκη και την Πρίγκιπο, με τα δύο τελευταία να είναι και τα περισσότερο επισκέψιμα. Τα υπόλοιπα και μικρότερα είναι η Πίτα, ο Νέανδρος, η Οξειά, η Πλάτη και ο Αντιρόβυθος. Τα μεγαλύτερα νησιά είναι αυτά που είχαν κατοικηθεί εξ’ αρχής, ενώ τα υπόλοιπα είναι είτε ακατοίκητα, είτε ιδιωτικά εκτός από την Αντιρόβυθο που κατοικήθηκε πολύ πρόσφατα και στις αρχές του 20^ου αιώνα.

Η επίσκεψη για τα Πριγκιποννήσια γίνεται με καράβι από την Ευρωπαϊκή Πλευρά και το λιμάνι στην περιοχή Eminönü, όπου τα δρομολόγια είναι πολύ συχνά και όλο το χρόνο. Υπάρχει η δυνατότητα να ταξιδέψετε και από την Ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, από τις περιοχές Bostancı και Kartal. Προσωπικά θα σας έλεγα να προτιμήσετε τη δημόσια γραμμή με το καράβι για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι πως έχει πιο φτηνό εισιτήριο, 6 λίρες περίπου, πάει πιο γρήγορα, έχει πολύ συχνά δρομολόγια, σε αντίθεση με το τουριστικό που δεν έχει ακριβή ώρα αναχώρησης κι επιστροφής, καθώς περιμένει να γεμίσει. Ο δεύτερος λόγος είναι πως στα καράβια της δημόσιας γραμμής ταξιδεύεις ανάμεσα στον κόσμο που ζει στην περιοχή, σε πλανόδιους που πουλάνε την πραμάτεια τους, σε μουσικούς κι όλο αυτό είναι από μόνο του μια εμπειρία.

Ιστορικά, η πρώτη καταγραφή για τα Πριγκιποννήσια είναι τον 4^ο πχ αιώνα με την ονομασία «Χαλκηδόνιοι Νήσοι» από τον Αριστοτέλη. Η ονομασία προέρχεται από τον χαλκό, που υπήρχε σε μεγάλη ποσότητα κι αποτελούσε μέταλλο αξιοποιήσιμο από τους αποίκους της περιοχής. Το όνομα Πριγκιποννήσια προήλθε από το Βυζαντινό Πρίγκιπα Ιουστίνο Κουροπαλάτη, ο οποίος έκτισε ανάκτορο σ’ αυτά κάνοντάς τα θέρετρο των βυζαντινών πριγκίπων. Την περίοδο της Άλωσης, ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής, κατέκτησε τα νησιά και πούλησε τους κατοίκους ως σκλάβους μεταφέροντας εκεί οικογένειες από τη Μαύρη Θάλασσα. Ήταν αυτόνομα διοικητικά από προκρίτους κι εκκλησιαστικά υπάγονταν στη Μητρόπολη της Χαλκηδόνας. Το 1861 αποτέλεσαν αυτόνομο δημαρχιακό τμήμα με κέντρο την Πρίγκηπο. Η αυτονομία και η παραμονή εύπορων οικογενειών Ελλήνων και Αρμενίων εξέλιξε τα νησιά και δημιούργησε την αρχιτεκτονική που βλέπουμε και σήμερα. Ενδεικτικά, το 1894, τα νησιά φιλοξενούσαν περίπου 10.000 Έλληνες ως μόνιμους κατοίκους. Η Μικρασιατική καταστροφή το 1922 δημιούργησε και την πρώτη μεγάλη κρίση.

Ακολούθησαν απελάσεις το 1964 και οι κάτοικοι έχοντας την αίσθηση της ανασφάλειας εγκατέλειψαν περιουσίες αναχωρώντας από τα νησιά. Εκείνα, κατοικήθηκαν από πληθυσμούς προερχόμενους από τη Μικρά Ασία. Φτάνοντας στο σήμερα, τα νησιά αριθμούν περίπου 20.000 κατοίκους εκ των οποίων υπάρχουν 1.000 Έλληνες, ως μόνιμοι κάτοικοί τους.

Πηγή: travel style

Το πρώτο νησί στη διαδρομή με το πλοίο είναι η Πρώτη. Το νησί αποτέλεσε τόπο εξορίας με ελάχιστους κατοίκους μέχρι το 19^ο αιώνα. Έως και την Ελληνική Επανάσταση, το νησί αποτελούσε μετόχι της Μονής Καμαριώτισσας. Το 1830 έφτασαν προτεστάντες Αρμένιοι οι οποίοι εγκαταστάθηκαν κι ακολούθησαν οικογένειες Ρωμιών χτίζοντας και την πρώτη εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου.  Οι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν στην Πρώτη το 1964 με τις απελάσεις των Ελλήνων καταλαμβάνοντας κατασχεμένες περιουσίες τους και χτίζοντας το τζαμί τους. Το νησί δεν είναι μεγάλο. Ενδεικτικά, χρειάζεσαι περίπου 3 ώρες να το περπατήσεις από άκρη σε άκρη. Σήμερα ζουν ελάχιστοι Έλληνες εκεί.

Πηγή: periegesis.gr

Μετά την Πρώτη, έρχεται η Αντιγόνη. Το όνομά της πάρθηκε από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή ο οποίος έχτισε ένα κάστρο στο νησί δίνοντας το όνομα του πατέρα του Αντίγονου. Οι Τούρκοι το ονομάζουν Burgazada, το νησί του κάστρου. Είναι σχετικά μικρό σε έκταση 1.500 τ.μ και έχει περίπου 800 μόνιμους κατοίκους.

Πηγή: Χρήστος & Εύα blog

Στα δύο τελευταία μεγάλα νησιά θα μείνουμε λίγο παραπάνω, καθώς για τους Έλληνες είναι συνυφασμένα με τη ζωή και την Ορθοδοξία. Και πρώτο η Χάλκη με έκταση 2.350 τ.χλμ, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Πριγκηπόννησων. Εκεί βρίσκεται η Θεολογική σχολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η Σχολή της Χάλκης. Την είχα επισκεφτεί πριν πολλά χρόνια στο πρώτο μου ταξίδι στα Πριγκιποννήσια κι ακόμη στο μυαλό μου κρατάω τις αναμνήσεις αλλά κι εκείνο το σφίξιμο στην ψυχή μου. Μέχρι το κλείσιμο της στη Σχολή φοίτησαν μια σειρά από σπουδαίους ιερείς μεταξύ αυτών και ο σημερινός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Εξίσου πανέμορφη και η Μονή της Αγίας Τριάδος για να την επισκεφτείτε. Στο νησί μπορείτε να δείτε και την Τούρκικη Ναυτική Σχολή στην είσοδο του λιμανιού, να περπατήσετε ανάμεσα στα υπέροχα σπίτια και να απολαύσετε το φαγητό σας σε ένα από τα εστιατόρια που βρίσκονται στο λιμάνι.

Πηγή: Athens Voice

Στα Πριγκηπόνησσα δεν υπάρχουν δρόμοι και συγκοινωνίες. Οι μεταφορές γίνονται με παραδοσιακές άμαξες, ποδήλατα και ηλεκτρικά αμαξίδια. Κάπως έτσι μπορείτε να περιηγηθείτε και στην Πρίγκηπο ή Μεγαλονήσι, το τελευταίο από τα 4 μεγάλα νησιά των Πριγκηπόννησων. Έχει έκταση 5.400 τ.χλμ και περίπου 7.500 χιλιάδες μόνιμους κατοίκους εκ των οποίων οι 100 Έλληνες. Φτάνοντας στην Πρίγκηπο επιλέξτε να κάνετε μια βόλτα τον γύρο του νησιού. Η διαδρομή με την άμαξα κρατάει περίπου 50 λεπτά και κοστίζει 25 ευρώ. Αν θέλετε, εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ηλεκτρικό αμαξίδιο με κόστος περίπου 5 ευρώ και διαδρομή μόλις μισής ώρας.

Πηγή: travel.gr

Στη βόλτα σας θα θαυμάσετε αρχοντικά σπίτια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, τα οποία χτίστηκαν το 19ο αιώνα από τους πλούσιους κατοίκους του νησιού. Θα επισκεφτείτε το Μοναστήρι και το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην κορυφή του λόφου και το Ελληνικό Ορθόδοξο Ορφανοτροφείο, το οποίο είναι το μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο στην Ευρώπη και το δεύτερο στον κόσμο. Δε λειτουργεί και δεν είναι επισκέψιμο. Ιδανικά, θα σας πρότεινα να οργανώσετε και να ζήσετε στην Πρίγκηπο τις μέρες του Πολίτικου Πάσχα όπου γίνεται περιφορά του Επιταφίου στο νησί. Η εκκλησία της Παναγίας στην Πρίγκηπο είναι η μοναδική που το κάνει και ξεκίνησε το 2004. Υπάρχουν πολλά καταλύματα για τη διαμονή σας και οι τιμές είναι ιδιαίτερα προσιτές. Στα συν του νησιού, να προσθέσετε την εμπειρία σας στο εστιατόριο Yucetepe Kir Gazinosu δίπλα στο μοναστήρι όπου θα δοκιμάσετε κεμπάπ κοτόπουλο και κεφτεδάκια. Στο νησί θα βρείτε πολύ όμορφα εστιατόρια, κυρίως γύρω από το λιμάνι, πολλά από αυτά να διατηρούν μέχρι και σήμερα τα ελληνικά τους ονόματα από τους αρχικούς ιδιοκτήτες. Δοκιμάστε από τους πλανόδιους με τα καρότσι στην πλατεία λουκουμάδες και παγωτό καϊμάκι.

Πηγή: LiFO

Ιδανικά θα έλεγα πως η καλύτερη εποχή για να επισκεφτείτε τα Πριγκηπόννησα είναι Μάιο και Σεπτέμβριο λόγω των χιλιάδων τουριστών που κατακλύζουν το νησί τους θερινούς μήνες. Άλλωστε, η άνοιξη είναι μια εποχή που ταιριάζει πολύ στο νησί καθώς τα λουλούδια και οι μυρωδιές ξεχειλίζουν από κάθε σπίτι. Όπως και να ‘χει, όμως, μια επίσκεψη στα Πριγκηπόννησα είναι μια εμπειρία που θα σας ταξιδέψει στον χρόνο, στις αναμνήσεις, στην ιστορία. Είναι μια βόλτα που φτιάχνεις ανάμεσα στα σοκάκια το δικό σου παραμύθι και που δεν περιγράφεται με λόγια. Ζήστε τη!