Ο έρωτας δεν είναι για όλους

Κατά βάθος όλοι είμαστε ίδιοι.

Αποζητάμε την αγάπη. Δεν είναι για όλους ο έρωτας, όμως.

Ο έρωτας θέλει να έχεις κότσια και δυναμάρια, να ρίχνεσαι με πάθος στο κύμα του κι ας πνιγείς.

Ο έρωτας δε νοιάζεται για τα συμβατικά, τα έχει χεσμένα και μαζί του έχει και ‘σένα, που κρύβεσαι πίσω από ένα σωρό δικαιολογίες για να μην τον υποδεχτείς.  

Έχεις, λοιπόν, την ευλογία –δε θα πω τύχη, γιατί δεν είναι απλή τύχη– να έρθει η στιγμή που ο έρωτας σου «χτυπάει την πόρτα» κι εσύ την έχεις κλειδαμπαρωμένη κι έχεις βάλει και φρουρούς το φόβο και τον εγωισμό να τη φυλάνε.

Μεγάλες κατάρες κι οι δύο, δε σε αφήνουν να ζήσεις. Ή μήπως έχεις εθελοντικά βολευτεί πίσω απ’ αυτές;

Ενώ περνάει ο καιρός και τα καμπανάκια στο κεφάλι σου χτυπάνε, διαβεβαιώνοντας σε πως δεν είναι περαστικό, πως αυτή τη φορά πιθανότατα είναι ο ένας και τον βρήκες, ξεκινάς την καταστροφολογία.

Απορείς που είναι τόσο καλός, που αγαπάει τις ιδιοτροπίες και ανέχεται όλα τα καπρίτσια σου, που σου κάνει τα χατίρια και για μπόνους ξέρει και να σταθεί στον ύψος του. Που σου παρέχει ασφάλεια και σιγουριά, σου δίνει λόγο να χαμογελάσεις και σε καταλαβαίνει.

Σε πιάνουν δε, κρίσεις πανικού όταν συνειδητοποιείς πως τον ονειρεύεσαι ακόμη κι όταν δε κοιμάσαι. Δεν πιστεύεις πως λατρεύει το να κάνεις σα μωρό, πως είσαι ο εαυτός σου μαζί του και ότι σου χάρισε το μπλουζάκι του εκείνο που, παρότι σε δείχνει γελοία, δε το αποχωρίζεσαι ποτέ.

Εκεί κάπου, λοιπόν, ξυπνάνε οι δαίμονες στο μυαλό σου. «Κι αν πληγωθώ;», «κι αν δίνω πολλά και δεν αξίζει;», «μήπως είναι πολύ καλός για να’ ναι αληθινός;», «μπα, δεν συμβαίνουν σε μένα αυτά, πάντα κάτι χαλάει».

Να κάνω κι εγώ με τη σειρά μου μια ερώτηση. Είσαι ηλίθια; Γιατί μεμψιμοιρείς και οικτίρεις την τύχη σου;

Κρατάς στα χέρια σου ό,τι ονειρευόμαστε όλοι κι αντί να το προσέχεις σαν άγιο φυλαχτό, το βρωμίζεις αμφισβητώντας το;

Αφέσου και σταμάτα να σκύβεις υποτακτικά το κεφάλι στις αυτοεκπληρούμενες προφητείες σου.

Αφού νιώθεις πως είναι ο άνθρωπος της ζωής σου, πέσε με τα μούτρα, παραδώσου, μη σκέφτεσαι συνέπειες.

Ενθουσιάσου! Άσε ελεύθερο το πεντάχρονο που κρύβεις μέσα σου, τώρα είναι η ευκαιρία του να βγει, να σου θυμίσει κάτι απ’ την ανεμελιά των παιδικών σου χρόνων που τόσο λες πως σου’ χει λείψει.

Τόλμα να παρασυρθείς απ’ το συναισθηματικό ντελίριο που σε πλημμυρίζει.

Βροντοφώναξε πως είσαι ευτυχισμένη, χωρίς να φοβάσαι πως θα το γρουσουζέψεις. Πέσε στα βαθιά κι άσε τον έρωτα να κολυμπήσει για ‘σένα, αυτός ξέρει καλύτερα.

Δέξου το χάδι του στο πρόσωπό σου και γέμισε τα πνευμόνια σου καθαρό αέρα ελευθερίας. Ζήσε μια φορά το ταξίδι χωρίς να σε νοιάζει ο προορισμός.

Τι πειράζει αν τελικά δεν είναι για πάντα; Κι η ζωή δεν είναι για πάντα αλλά τη ζεις, δε περιμένεις άπραγη στη γωνία σου το τέλος.

Γιατί δέχεσαι να βάζεις κυρίαρχο τη δειλία στον έρωτα της ζωής σου; Αν δεν αξίζει μέχρι και να καταστραφείς για τον έρωτα, τότε για τι;

Ο έρωτας είναι το αποτελεσματικότερο ελιξίριο ζωής και δε γνωρίζει από παζαρέματα. Δε κάνει απολογισμούς του τύπου, «έδωσα τόσα, θα πάρω πίσω τόσα».

Δεν είναι φέτες ψωμί ο έρωτας να μετράς πόσες έφαγες και πόσες σου κλέψανε. Ακόμη δε βαρέθηκες να φεύγει η ζωή χωρίς να τη ζεις;

Απελευθερώσου από τα δεσμά του καθωσπρεπισμού που σου επιβάλουν και πράξε. Κάνε εσύ την αρχή.

Στείλε στον άνθρωπό σου εσύ πρώτη αυτή τη ρημάδα την «καλημέρα» χωρίς να φοβάσαι πως θα σου πέσουν τα μούτρα επειδή στο ‘πε η φίλη σου. Αυτού του είδους οι τακτικές τη βοήθησαν πολύ στη δική της ζωή;

Οι καιροί έχουν αλλάξει. Αφού χτυπιέσαι και υποστηρίζεις την ισότητα των δύο φύλων, να την εφαρμόζεις σε όλα τα επίπεδα κι όχι μόνο όπου σε συμφέρει. Ξέχνα προϊστορικές θεωρίες περί κυνηγών και θηραμάτων και δείξε αυτό που έχεις μέσα σου.

Μην πείθεις τον εαυτό σου πως «είναι όλοι ίδιοι» για να αποποιηθείς τις ευθύνες. Εσύ φταις! Το κεφάλι σου είναι κολλημένο σε στερεοτυπικές αντιλήψεις που δεν πουλάνε πια.

Μην τις αγοράζεις, λοιπόν. Ο έρωτας δεσπόζει πανύψηλα και δε βλέπει τα ψιλά γράμματα της νοοτροπίας σου. Μη τα περιμένεις όλα από το άλλο σου μισό, βρες τα κότσια να του πεις και να του δείξεις πως τον νοιάζεσαι.

Μη θωρακίζεις την καρδιά σου με συρματοπλέγματα, γιατί ματώνεις αυτούς που είναι έτοιμοι να ξεχυθούν στη θύελλα του έρωτα. Εκείνος σαρώνει σα σίφουνας στο πέρασμα του, τρυπώνει απ’ τις χαραμάδες και θρονιάζεται λες και του ανήκουν οι καρδιές. Δικαιωματικά, του ανήκουν.

Ο έρωτας δεν είναι για όλους. Είναι για τους δυνατούς.

Δε δέχεται να στριμώχνεται στα δικά σου μέτρα και σταθμά, αφού πάντα θα βρίσκει τρόπο να ξεγλιστράει.

Σταμάτα να εγκληματείς εις βάρος του, αλλιώς κάνε στην άκρη και παραχώρησε την ευλογία σου σε κάποιον που την αξίζει.