Δεν είναι ακόμη μαμά. Το περιμένει. Προσπαθεί, απογοητεύεται. Δακρύζει κάθε πρώτη του μήνα στο μπάνιο και αγωνιά. Δεν είναι πως δεν είναι ευτυχισμένη με τη ζωή της.
Τα έχει όλα και τίποτα. Μόνο αυτό ζητάει πραγματικά.
Εξετάσεις, άγχος, πίεση. Αναμονή.
«Θα έρθει» της λένε όλοι και είναι αλήθεια.
«Θα έρθει» σου λέω κι εγώ, μη κλαίς.
Καμιά φορά οι σκέψεις σου είναι τόσο δυνατές που η συχνότητά τους αντηχεί στα αυτιά μου σα νανούρισμα. Με πληγώνει που δε μπορώ να σου σταθώ εκείνη τη στιγμή.
Σ’ακούω μες στη βουή να λες:
«Για σένα παιδί μου αγέννητο. Σε νιώθω ήδη μέσα μου. Μου μιλάς, σου απαντώ.
Για σένα. Δεν άργησες να έρθεις στο μυαλό μου, υπήρχες πάντα. Πάντα μαμά σου ήμουν.
Ξέρω, δεν ενέκρινες τους άλλους, τους έδιωξες μακριά. Ξέρεις ποιον θέλεις για πατέρα σου. Το κατάλαβα κι εγώ όταν τον γνώρισα. Όχι από ανάγκη, από αγάπη. Δε θα ερχόσουν στη σκέψη μου τώρα αλλιώς. Σε ξέρω, σε ακούω.
Μην ανησυχείς που ο μπαμπάς σου φοβάται. Είναι που θέλει να είναι σωστός. Για σένα. Και για μένα.
Σε έχω δει να γελάς, να κλαίς, να παραπονιέσαι. Σε έχω δει να μπουσουλάς, να περπατάς, να κοιμάσαι στο στήθος μου.
Σε έχω ακούσει να μιλάς, να μαλώνεις, να φωνάζεις.
Σε έχω πάει τη πρώτη σου μέρα στο σχολείο και σου έχω δώσει κολατσιό. Δεν ήθελα να σε αφήσω ούτε εγώ, αλλά έπρεπε. Κι εγώ έκλαιγα στα κάγκελα απ’έξω όταν σε πήρε η δάσκαλα, αλλά παιδί μου , πρέπει να σε αφήνω να μεγαλώνεις.
Σε έχω δει να χορεύεις, να λες ποιήματα, να κάνεις φίλους, να σε πληγώνουν μερικοί. Μην τους δίνεις σημασία.
Εσύ έχεις αγαπηθεί πολύ πριν ακόμα γεννηθείς. Μη φέρεσαι με κακία σε κανέναν. Να πολεμάς πάντα το μίσος με αγάπη και ας απογοητεύεσαι μερικές φορές. Εσύ θα κερδίσεις. Ξέρεις παιδί μου, τη ζωή σου θα τη φτιάξεις εσύ όπως θέλεις. Θα έχεις εμάς πάντα δίπλα σου, ακόμα και όταν δε μας βλέπεις. Μην ακούς που σου λένε πως είναι σκληρή η ζωή. Να έχεις μέσα σου μόνο καλοσύνη. Να ονειρεύεσαι μεγάλα πράγματα. Αν θέλεις, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα.
Σε έχω δει να περνάς εφηβεία, να ερωτεύεσαι, να απογοητεύεσαι. Είναι φυσιολογικό αυτό. Θα μάθεις.
Να μείνεις μακριά από ουσίες. Δεν τις έχεις ανάγκη. Εσύ να είσαι δυνατός και να εμπιστεύεσαι τη δύναμή σου. Έχεις πολύ. Στο λέω εγώ, το ξέρεις κι εσύ και ας αμφιβάλεις ορισμένες φορές. Ο εαυτός σου είναι δημιουργημένος με τέτοιο τρόπο που από μόνος σου θα βρεις το δρόμο σου.
Σε έχω δει να μεγαλώνεις, να γίνεσαι ώριμος άνθρωπος. Δε με νοιάζει αν θα σπουδάσεις. Θέλω να κάνεις αυτό που αγαπάς. Θέλω να είσαι ευτυχισμένος. Ό,τι και αν επιλέξεις. Δε θα σε πιέσω πουθενά. Μόνο να σε βλέπω χαρούμενο. Να χαμογελάς πάντα, ακόμα και όταν θέλουν να σε βλέπουν λυπημένο. Να πηγάζει από μέσα σου η χαρά.
Να τη νιώθεις σε κάθε σου ανάσα, σε κάθε σου βήμα.
Σε έχω δει να κουράζεσαι, να αισθάνεσαι αδικία. Μη νιώθεις έτσι. Να παλεύεις για αυτά που θέλεις και να προσπαθείς. Και αν δε γίνουν, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Κάτι άλλο, καλύτερο, θα σε περιμένει στη γωνία.
Σε έχω δει να επιλέγεις σύντροφο. Ζωή μου. Να σε αγαπάει. Τίποτ’άλλο. Μόνο αυτό. Τα άλλα θα έρθουν. Μην ψάχνεις για χρυσόσκονες. Να σε αγαπάει μόνο και να αγαπάς κι εσύ.
Αυτό είδα κι εγώ στο μπαμπά σου.
Σε έχω δει να κάνεις παιδιά, να τα συμβουλεύεις, να τα καθοδηγείς. Σ’αγαπώ να ξέρεις.
Και θυμήσου, όταν δε θα είμαι εκεί κάποια μέρα να ξέρεις πως υπήρχες μέσα μου από τη μέρα που γεννήθηκα. Σε ήξερα πάντα αγάπη μου. Και ήμουν πάντα περήφανη για σένα.»
«Θα’ρθει», σου λέω κι εγώ, μην κλαις.
Συντάκτης: Κέρεν Ταμάμη
