"Τake care of Maya": Η συγκλονιστική ιστορία πίσω από το ντοκιμαντέρ του Netflix

Τον περασμένο Ιούνιο, στην πλατφόρμα του Netflix εντάχθηκε ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για πολύ γερό στομάχι με το όνομα “Take Care Of Maya”. Mέσα από το συγκεκριμένο δημιούργημα, o Henry Roosevelt εξιστόρησε με λεπτομέρεια την περιπέτεια της Maya Kowalski άλλα και της οικογένειάς της μετά την εισαγωγή της στο νοσοκομείο Σεν Πιτεσμπουργκ της Φλόριντα, άλλα και το πώς ένα σαθρό κι ανοργάνωτο σύστημα υγείας και κρατικής πρόνοιας μπορεί να προκαλέσει μια οικογενειακή τραγωδία.

Η Maya ήρθε στον κόσμο μετά από πολλή προσπάθεια, όπως επεσήμαναν οι γονείς της και τους έδωσε τη μεγαλύτερη ευτυχία. Ο πατέρας της, Jack Kowalski, ήταν πυροσβέστης και η μητέρα της Beata, η οποία είχε καταγωγή από την Πολωνία, ήταν νοσηλεύτρια. Η οικογένεια απέκτησε κι ένα δεύτερο παιδί, τον Κάιλ, δύο χρόνια μετά. Κατοικούσαν στη Φλόριντα κι όλα κυλούσαν ήρεμα κι ευτυχισμένα, μέχρι το 2015,  όπου και η Maya σε ηλικία 9 ετών άρχισε να αρρωσταίνει. Πρώτα απέκτησε αναπνευστικά προβλήματα, μετά άρχισαν οι πονοκέφαλοι, το έντονο αίσθημα πόνου και καψίματος στα άκρα κι έπειτα τα πόδια της γύρισαν προς τα μέσα κι αδυνατούσε να περπατήσει. Οι Kowalski ξεκίνησαν να την πηγαίνουν σε νοσοκομεία και γιατρούς, τον έναν μετά τον άλλον, άλλα κανείς δεν τους εξηγούσε από τι πάσχει ή πώς μπορούν να το καταπολεμήσουν, καθώς δεν ξέρανε τι έχει.

Η μητέρα, μετά από δική της προσωπική έρευνα, ανακάλυψε τον γιατρό Κιρπάτρικ ο οποίος εξέτασε τη Maya και τη διέγνωσε με σύνδρομο CRPS, σύνδρομο του σύμπλοκου περιοχικού πόνου. Το συγκεκριμένο σύνδρομο, είχε ως καλύτερη δυνατή θεραπεία την κεταμίνη. Έτσι, ο γιατρός της χορήγησε μικρή δόση στην αρχή, λόγω της επικινδυνότητάς της, η οποία, όμως, δε λειτούργησε και το παιδί συνέχισε να έχει αφόρητους πόνους. Τότε, τους μίλησε για μια μορφή θεραπείας η οποία γίνεται στο Μεξικό και με μεγάλη δόση κεταμίνης θέτει το παιδί σε κώμα για 5 ημέρες, ωστόσο με το που ξυπνήσει θα δει έντονη βελτίωση. Ωστόσο, έκανε σαφές ότι η συγκεκριμένη πειραματική μέθοδος ελλοχεύει και κινδύνους μέχρι κι αυτόν του θανάτου. Εν τέλει η οικογένεια αποφάσισε να κάνει τη θεραπεία, κι έτσι η Maya έμεινε σε κώμα για 6 ημέρες, ενώ όντως έπειτα παρουσίασε έντονη βελτίωση.

Δυστυχώς, όμως, μετά από έναν χρόνο η Maya υποτροπίασε και οι δυνατοί πόνοι επανήλθαν. Τότε, η οικογένειά την πήγε στα επείγοντα  του νοσοκομείου Johns Hopkins All Children’s Hospital στο Σεντ Πίτερσμπουργκ της Φλόριντα. Οι γονείς έδωσαν στους γιατρούς το ιστορικό της και τη διάγνωσή της. Οι περισσότεροι δε γνώριζαν καν το συγκεκριμένο σύνδρομο. Οι γονείς εξήγησαν πως η θεραπεία της πρέπει να είναι ισχυρή δόση κεταμίνης. Το νοσοκομείο δεν τους άκουσε κι άρχισε να αμφισβητεί ακόμα και την ίδια τη διάγνωση του συνδρόμου CRPS. Το προσωπικό έκρινε τη μητέρα ως εριστική και την κατήγγειλε για παιδική κακοποίηση. Κύριος λόγος, ήταν η τόσο ισχυρή δόση κεταμίνης για ένα παιδί, η οποία, η μητέρα επέμενε να της χορηγηθεί.

Βασικό ρόλο στην ιστορία έπαιξε η γιατρός Dr Sally Smith, ειδικός με πολύ μεγάλη εμπειρία σε υποθέσεις παιδιατρικής κακοποίησης. Η ίδια, αφού μίλησε με τον Kirpatrick, τον γιατρό που έκανε τη διάγνωση της Maya κι εξήγησε τη θεραπεία που ακολούθησαν, επέμεινε στην απόφαση και διέγνωσε τη μικρή Maya ως θύμα κακοποίησης από τους γονείς της και πιο συγκεκριμένα τη μητέρα της. Τότε οι Kowalski διαμαρτυρήθηκαν και θέλησαν να φύγουν από το νοσοκομείο, με το νοσοκομείο να το αρνείται και να φωνάζει τις αρχές, οι οποίες τους πήραν άμεσα την επιμέλεια του παιδιού τους. Οι αρχές ανησυχούσαν πως η μητέρα πάσχει από το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου. Το συγκεκριμένο σύνδρομο, είναι μια κατάσταση κατά την οποία ένας φροντιστής προκαλεί προβλήματα υγείας σε ένα άλλο άτομο, συνήθως στο παιδί του για να τραβήξει την προσοχή πάνω του. Μια άλλη υπόθεση Ρούλας Πισπιρίγκου, δηλαδή.

Η Maya παρέμεινε στο νοσοκομείο επί τρεις μήνες, μην μπορώντας να δει τους γονείς της καθώς την επιμέλειά της είχε πάρει το κράτος. Μπορούσαν να κάνουν μόνο κάποια τηλέφωνα στο παιδί, τα οποία διέκοπτε κι επιτηρούσε συνεχώς κοινωνική λειτουργός, ενώ ακόμα και ο πατέρας είχε ελάχιστες επισκέψεις. Οι Kowalski προσέλαβαν δικηγόρο ο οποίος τους ενημέρωσε για τη μεγάλη συχνότητα τέτοιων υποθέσεων στην κομητεία της Πασαντίνα στη Φλόριντα και οι οποίες είχαν κοινό παρανομαστή το νοσοκομείο Σεντ Πιτερσμπουργκ και τη γιατρό Shally Smith. Όπως είπε και η δικηγόρος στο ντοκιμαντέρ, πλέον αναφέρεται σε αυτό ως «βιομηχανία παιδικής πρόνοιας».

Η δικηγόρος ανέλυσε εκτενώς τον όρο «παιδική κακοποίηση» και μίλησε για παλαιότερες δεκαετίες που τότε αφορούσαν τη σωματική τιμωρία, βαριά χτυπήματα, σ3ξουαλική κακοποίηση, με τα τελευταία χρόνια να αναγνωρίζεται και ο όρος «ιατρική παιδική κακοποίηση». Στο ντοκιμαντέρ αναλύονται πολλές τέτοιες υποθέσεις οι οποίες ήρθαν στο φως μετά τη δημοσίευση της υπόθεσης Kowalski αναδεικνύοντας ένα βαθύ πρόβλημα του συστήματος άλλα και την επώδυνη ψυχική δοκιμασία των γονέων που πέρασαν κάτι αντίστοιχο.

Όλους αυτούς τους μήνες χώρια από τη Maya η μητέρα της άλλα και όλη η οικογένεια δέχονταν έντονο ψυχολογικό πόλεμο μην μπορώντας να δουν το παιδί τους και με την ίδια να κατηγορείται σαν εγκληματίας άλλα και την οικονομική και κοινωνική επιβάρυνση όλου αυτού. Ωστόσο, η ίδια επικεντρωνόταν μόνο στη θέληση μην πονάει το παιδί της. Σε μια από τις δίκες που έγινε ο δικαστής αποφάσισε η μητέρα να σταματήσει οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας με το παιδί. Η ίδια λιποθύμησε ακούγοντας την ετυμηγορία. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους της καταστροφής της οικογένειας άλλα και της μητέρας. Μετά από αυτούς τους τρεις μήνες αγώνα και σε ένα ακόμα δικαστήριο η Μπεάτα ζήτησε μόνο να μπορέσει να αγκαλιάσει την κόρη της, με τον δικαστή να το αρνείται ξανά. Η ίδια, εκείνη τη μέρα και σε ηλικία 42 ετών, αυτ@κτόνησε κρεμώντας τον εαυτό της στο γκαράζ του σπιτιού. Η μητέρα άφησε πίσω ένα σημείωμα γράφοντας στον πατέρα να φροντίζει τη Maya και να της λέει κάθε μέρα πόσο την αγαπάει. Πίστευε πως με αυτή της την πράξη, το παιδί της θα ελευθερωθεί και θα γυρίσει στην οικογένειά του.

Πέντε μέρες μετά τον θάνατο της μητέρας η Maya, όντως επέστρεψε στην οικογένειά της. Λίγο καιρό αργότερα η οικογένεια κατέθεσε μήνυση κατά του νοσοκομείου, του τμήματος παιδιών και οικογενειών της Φλόριντα, της γιατρού Shally Smith άλλα και της κοινωνική λειτουργού Cathrine Bady. Μετά από χρόνια αναβολών και ψυχοφθόρων διαδικασιών η δίκη των Kowalski έγινε τον Σεπτέμβριο του 2023 με τεράστια ποσά αποζημιώσεων από όλους τους εμπλεκόμενους.

Μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί, μια μητέρα που αδικήθηκε από το σύστημα, μια οικογένεια ανάμεσα σε πολλές που τράβηξαν έναν Γολγοθά, μια δικαίωση που ήρθε, αλλά δεν κατάφερε να τους βρει μαζί. Ένα ντοκιμαντέρ που αξίζει να δεις.