Αμέτρητες φορές έχεις τσακώσει τον εαυτό σου να αναπολεί τα πρώιμα στάδια της σχέσης σας. Κάθε φορά που το μυαλό ανακαλεί τις εικόνες, αυτόματα μπαίνεις νοητά στην κατάσταση εκείνη. Είναι σαν να το ξαναζείς, λες και όλα εκείνα τα συναισθήματα που βίωσες  έρχονται χείμαρρος τώρα να σε κατακλύσουν. Το νιώθεις άλλωστε. Το μυαλό αρχίζει να ταξιδεύει, η καρδιά σου σπαρταράει, το σώμα ανατριχιάζει, το πρόσωπό σου φωτίζεται, το χαμόγελό σου διαγράφεται διάπλατο και τα μάτια σου σπινθηρίζουν από πόθο. Πόθο να τις ξαναζήσεις πραγματικά. Τότε που ακόμη τίποτα δεν ήταν σίγουρο, τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Που σου έδειχνε πόσο έντονα σε θέλει, πόσο επιθυμούσε τα πάντα επάνω σου -το σώμα, το μυαλό, την ψυχή, το χιούμορ, το χαμόγελό σου. Τότε που ενώ μπορεί να ήξερε και να ένιωθε πως κι εσύ αισθάνεσαι το ίδιο, γνώριζε παράλληλα πως έπρεπε να παλέψει γι’ αυτά. Δεν τα είχε κατακτήσει, όχι ακόμη. Έπρεπε να τα κερδίσει, έτσι χρειαζόταν να κοπιάσει για να σε κάνει δική/ό του. Και όσο κτητικό κι αν ακούγεται, είναι παράλληλα ρομαντικό, γλυκό και όμορφο. Γι’ αυτό και σ’ άρεσε, και όχι άδικα. Σε ποιον δεν αρέσει να τον διεκδικούν; Είναι η επιβεβαίωση που παίρνουμε από το ταίρι μας πως αυτά που νιώθει για εμάς, δεν είναι μόνο υπαρκτά, αλλά και πολύ ζωντανά. Τόσο ζωντανά που σε κάνουν να νιώθεις λες και είσαι ο σημαντικότερος άνθρωπος στον κόσμο.

Και κάπου μέσα σ’ αυτό το νοητό ταξίδι, διαπιστώνεις αμέσως γιατί νοσταλγείς τόσο τη φάση αυτή. Η τωρινή σας πραγματικότητα απέχει από τις στιγμές εκείνες, όχι μόνο σε χρόνο αλλά και σε ποιότητα. Δεν υπάρχει πλέον το ίδιο ενδιαφέρον. Δε νιώθεις το ταίρι σου να σου δίνει την ίδια σημασία, δεν αισθάνεσαι το ίδιο ποθητή/ός, καθώς δε σε διεκδικεί πλέον. Πιστεύεις πως σε θεωρεί δεδομένo και συνεπώς έχει πάψει να προσπαθεί να σε εντυπωσιάσει, να σε κερδίσει. Και διερωτάσαι γιατί. Τι είναι αυτό που άλλαξε; Δε σε θέλει πια; Δε σ΄ αγαπάει αρκετά; Δεν αισθάνεται το ίδιο πλέον; Προτού όμως καταλήξεις σε συμπεράσματα, κάνε μια παύση. Σκέψου όχι μόνο τι κάνει και δεν κάνει ο σύντροφός σου, αλλά τι είναι πιθανό να κάνεις ή να μην κάνεις εσύ. Και να είσαι δίκαιος/η. Εσύ διεκδικείς το σύντροφό σου το ίδιο; Εξακολουθείς να του δείχνεις ότι το αγαπάς, να του υπενθυμίζεις γιατί το αγαπάς, εξακολουθείς να το εκπλήσσεις; Κατά πάσα πιθανότητα η απάντηση είναι όχι.

Το κύριο πρόβλημα είναι πως τείνουμε, άθελά μας στην αρχή μιας σχέσης να φερόμαστε στους συντρόφους σαν κάτι το οποίο χρειάζεται να κατακτήσουμε μια φορά και τέλος. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι τρόπαιο, για το οποίο παίζουμε με σθένος, το κερδίζουμε, το αποκτάμε και το βάζουμε στη βιτρίνα να το κοιτάμε περήφανα. Ακόμη και το τρόπαιο, αν το αφήσεις ακαθάριστο και αγυάλιστο για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα σκουριάσει, θα χάσει τη λάμψη του. Έτσι και οι άνθρωποι, μαραίνονται όταν δεν παίρνουν την απαραίτητη φροντίδα και προσοχή, όταν δεν εισπράττουν την ίδια αγάπη που γνώρισαν κάποτε.

Αδιαμφισβήτητα, η καθημερινότητα και η ρουτίνα που επέρχονται σε μια σχέση παίζουν καταλυτικό ρόλο. Εδώ έγκειται και η πρόκληση όμως. Όλα αυτά είναι αναπόσπαστα κομμάτια μιας ανθρώπινης ζωής, που πολλές φορές επειδή ακριβώς θεωρούμε πως είναι δεδομένα και αναπόφευκτα μέσα στη σχέση, τα χρησιμοποιούμε πιο εύκολα σαν δικαιολογία για την δική μας απραξία. Οι κουραστικές μέρες στη δουλειά, οι υποχρεώσεις, τα οικονομικά θέματα, τα προβλήματα υγείας κ.ο.κ πάντα θα υπάρχουν. Κι αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, υπήρχαν και πριν, όταν γνωριστήκατε. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι τότε τα άφηνες στο περιθώριο όσο ήσασταν μαζί και κρατούσες μόνο την έξαψη και τον ενθουσιασμό της στιγμής όταν βίωνες κάτι διαφορετικό από την τότε καθημερινότητά σου.

Σκέψου λοιπόν τι ήταν αυτό που συνήθιζες να κάνεις για να εντυπωσιάσεις και να κερδίσεις τον άλλον και επανέλαβέ το. Το να κάνεις για παράδειγμα μασάζ στον σύντροφό σου, υποδηλώνει οικειότητα, επιθυμία να το αγγίξεις και ευχαρίστηση να το κάνεις να χαλαρώσει. Το να αγοράσεις κάτι που είδες σε μια βιτρίνα καθώς πήγαινες το πρωί στη δουλειά και σου θύμισε το ταίρι σου, δείχνει ότι έχεις τον άλλο στο μυαλό σου και ότι θυμάσαι τα μικρά εκείνα «ασήμαντα» πράγματα. Το να προγραμματίσεις ένα δείπνο για τους δυο σας γιορτάζοντας κάτι τελείως διαφορετικό από τις συνηθισμένες ημερομηνίες επετείου σας, φανερώνει τον αυθορμητισμό σου, την εκτίμησή σου προς το σύντροφό σου και την ανάγκη σου να περάσετε χρόνο μαζί κάνοντας πράγματα για τους δύο σας, πέραν των τετριμμένων. Το άλλο άτομο δεν μπορεί παρά να νιώσει ποθητό, ελκυστικό, ότι το αγαπάς, το σκέφτεσαι, το νοιάζεσαι και ότι προσπαθείς και επιδιώκεις να υπενθυμίζεις και στους δύο ότι υπάρχετε σαν ένα ερωτευμένο ζευγάρι και μέσα στη σχέση σας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια πως για το παιχνίδι της διεκδίκησης μέσα στη σχέση, βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει θέληση και από τις δύο πλευρές. Πολλές φορές αδυνατούμε να δούμε πως για αυτό που εμείς ονομάζουμε απάθεια του συντρόφου μας προς εμάς και έλλειψη ενδιαφέροντος, ενδεχομένως να φέρουμε μερίδιο ευθύνης. Για να μπορέσει ο άλλος να σε επαναδιεκδικήσει, πρέπει να βρει και πρόσφορο έδαφος, πρέπει να μπορεί να έλκεται από αυτό που έχει απέναντί του σε διάφορα επίπεδα. Αν η στάση και συμπεριφορά σου του λέει «μην αγγίζετε», τότε κι ο άλλος το τελευταίο πράγμα που θα επιχειρήσει είναι να σε προσεγγίσει και να σε διεκδικήσει. Όχι γιατί δε θα θέλει, αλλά γιατί όλα τα λεκτικά και μη μηνύματα που στέλνεις τον κάνουν να αισθάνεται ανεπιθύμητο.

Άφησε λοιπόν κατά μέρος τις όποιες δικαιολογίες σε κρατάνε πίσω και μην επιτρέψεις ποτέ σε κανέναν να σε πείσει πως ο έρωτας χάνεται μέσα στη σχέση. Δε μπορεί να χαθεί, απλώς λησμονείται και μένει στα αζήτητα. Κι όσο περισσότερο παραμένει εκεί τόσο πιο πολύ απομακρύνεστε μεταξύ σας και έτσι παύετε και να διεκδικείτε ο ένας τον άλλο. Να θυμάσαι πάντα γιατί αγάπησες το σύντροφό σου και τι είναι αυτό που σε έκανε να τον ερωτευτείς ευθύς εξαρχής. Να αντιμετωπίζεις κάθε μέρα σαν μια νέα ευκαιρία να ανακαλύψετε διάφορες πτυχές του έρωτα μαζί. Κι ακόμη κι αν υπάρχουν εμπόδια να θυμάσαι πως τα άτομα εκείνα του παρελθόντος είστε εσείς και συνεπώς κάτω από τις κατάλληλα διαμορφωμένες συνθήκες που εσείς ελέγχετε, μπορείτε να ανακαλέσετε αισθήματα και να βιώσετε καταστάσεις που θα σας βοηθήσουν να κρατήσετε ζωντανή τη φλόγα του έρωτα. Διότι δε νοείται ερωτευμένος να μη διεκδικεί με νύχια και με δόντια τον άνθρωπό του, ακόμη και αφού τον κατακτήσει. Δεν είναι ουτοπικό, υπάρχει. Εσείς μπορείτε να το κάνετε να υπάρξει, οπόταν μην αρκείστε στις μετριότητες.

Συντάκτης: Άννα Μετόχη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.