Μιας και το μεγαλύτερο ποσοστό της ζωής μας το περνάμε στην εργασία μας, επιβάλλεται να διατηρούμε ένα υγιές κλίμα για να μπορούμε να συνυπάρξουμε και να αποδώσουμε, χωρίς να μας βγει η ψυχή. Έλα μου όμως που αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο να το πετύχεις, για να μην πω αδύνατο κάποιες φορές. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε βρεθεί σε ένα μη υγιές περιβάλλον εργασίας και τις περισσότερες φορές μένουμε σε αυτό, κυρίως από οικονομική ανάγκη, σε έναν χώρο που υπομείναμε πολλά που δεν αξίζαμε, από ανθρώπους που λίγο μας ενδιέφεραν. Υπάρχουν διάφοροι τύποι από αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές που ερχόμαστε αντιμέτωποι, είτε αυτές προκύπτουν από τους συναδέλφους μας είτε από τους εργοδότες μας, είτε από εμάς τους ίδιους. Κι αυτές είναι που πρέπει να κόβουμε από νωρίς. Πάμε να δούμε μερικές από αυτές:

 

1) Να σε κράζει ο εργοδότης σου μπροστά σε όλο το προσωπικό

Είτε ασκείς, είτε δέχεσαι επικριτική συμπεριφορά με αγενή τρόπο και μάλιστα μπροστά σε κοινό, το οποίο μπορεί να είναι κάποιος πελάτης ή οι συνάδελφοί σου, πρέπει να κοπεί. Ίσως να σου έχει τύχει να αντιμετωπίσεις κάποιον εργοδότη ή συνάδελφό σου να σε επιπλήττει μπροστά σε τρίτους για να φανεί ότι υπερέχει από εσένα. Αυτές οι συμπεριφορές προφανώς και είναι απαράδεκτες και δε θα έπρεπε να γίνονται ανεκτές από κανέναν, γι’αυτό τα όρια πρέπει να μπαίνουν εξαρχής, χωρίς δεύτερη σκέψη. Εάν κάποιος έχει πρόβλημα με τη δουλειά σου, μπορεί να στο αναφέρει με ήρεμο κι ευγενικό τρόπο ιδιαιτέρως και χωρίς υπεκφυγές, ώστε να βρεθεί μια λύση. Κι αυτό, το λες ξεκάθαρα και δε δέχεσαι καμία διαφορετική προσέγγιση.

 

2) Να παραδέχεσαι λάθη που δεν έχεις κάνει για να καλύψεις άλλους

Όταν αναλαμβάνουμε μια εργασία, πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι δε θα τα κάνουμε όλα τέλεια και θα προκύψουν λάθη. Ο σκοπός είναι να αποδεχόμαστε το λάθος και την κριτική που μας ασκείται, με στόχο να γίνουμε καλύτεροι στη δουλειά μας. Αυτό το αίσθημα ευθύνης όμως, είναι σημαντικό να μην ξεπερνάει ένα υγιές όριο αυτοπροστασίας. Αδιανόητο να παίρνεις πάνω σου λάθη κι ευθύνες που δε σου αναλογούν για να προστατεύσεις κάποιον συνάδελφο ή για να τελειώσεις έναν καβγά. Κι αυτό γιατί νομίζεις πως βοηθάς, όμως μακροπρόθεσμα να είσαι σίγουρος πως θα φέρεις περισσότερα προβλήματα. Άσε τον καθένα να βγάλει το δικό του φίδι από την τρύπα.

 

3) Να πηγαίνεις στο γραφείο με 10 λεπτά καθυστέρηση σταθερά

Εάν είσαι από αυτούς που το ξυπνητήρι το έχουν για διακοσμητικό στοιχείο, τότε μάλλον αργείς να πας στη δουλειά σου πιο συχνά από όσο θα έπρεπε. Κι η αργοπορία, όταν γίνεται κατ’ εξακολούθηση, κάποια στιγμή θα προκαλέσει αντιδράσεις από τους συναδέλφους σου, γιατί κι αυτοί δεν μπορούν να σε καλύπτουν πάντα στους προϊστάμενούς σου. Όπως επίσης, όταν λείπεις πολύ πιο συχνά από το φυσιολογικό με την πρόφαση ότι κάτι σου έτυχε ή αρρώστησες για εκατοστή φορά, φέρνει σε δύσκολη θέση τόσο τον εργοδότη σου, αλλά και σου κάνει δύσκολη τη ζωή όταν θα χρειαστείς μια άδεια για σοβαρό λόγο.

 

4) Να καλύπτεις τον κ@λο όσων δε βγάζουν ποτέ τη δουλειά

Όταν δε δίνεις την απαιτούμενη προσοχή κι αφήνεις στους άλλους να κάνουν όσα εσκεμμένα δεν προλαβαίνεις, δηλώνει ότι δε σέβεσαι τους συναδέλφους σου. Το ίδιο ισχύει και με το να βρίσκεσαι διαρκώς στη θέση να καλύπτεις κενά και λάθη άλλων, για να βγει η δουλειά σωστά. Ας βγει λάθος. Γιατί, μπορεί να μη θέλεις να είσαι αυτός που θα αναφέρει το πρόβλημα στους από πάνω, όμως, και το να βγάζεις διπλή δουλειά σε σχέση με αυτή για την οποία πληρώνεσαι, θα σε εξαντλήσει. Όταν αναλαμβάνεις μια θέση πρέπει να είσαι αρκετά συνειδητοποιημένος ότι μπορείς ανταπεξέλθεις στις υποχρεώσεις σου. Το ξέρεις κι εσύ, το ξέρουν κι όλοι.

 

5) Να δημιουργείς drama

Έχεις, δηλαδή, μια συμπεριφορά που δημιουργεί άγχος κι εντάσεις στον εργασιακό σου χώρο. Να κάνεις πεισματάκια, να μιλάς παθητικοεπιθετικά, να φέρνεις τα προσωπικά σου στη δουλειά, να τους πιάνεις όλους στο φιλότιμο. Το ίδιο ισχύει και με το να βρίσκεις συνέχεια μια δικαιολογία για να αποφύγεις κάποια επιπλέον εργασία, να είσαι απρόθυμος να βοηθήσεις τους συναδέλφους σου βάζοντας μπροστά προσωπικά ζητήματα ή την ψυχολογία σου.

Εάν βλέπεις τον εαυτό σου σε κάποια από αυτές τις συμπεριφορές που ανέφερα, τότε σκέψου μήπως αναθεωρήσεις το τρόπο που δρας στο εργασιακό σου περιβάλλον, γιατί μπορεί να είσαι εσύ ο λόγος που δεν αντέχεις τη δουλειά σου. Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις τους τρόπους σου προς το καλύτερο. Άλλωστε, φαντάζομαι πως δε θέλεις συνειδητά να είσαι αυτός που κανείς δε θέλει να συνεργαστεί μαζί του.

Συντάκτης: Ειρήνη Φιλανδριανού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου