Νεύρα, νεύρα και πάλι νεύρα. Ζούμε στην εποχή που όλοι μας είμαστε πιεσμένοι ψυχολογικά, δύσκολα βρίσκουμε διεξόδους εκτόνωσης και κρατάμε μέσα μας όλα όσα μας πνίγουν, καταπίνοντας πεισματικά όσα μας πικραίνουν -ειδικά όταν νιώθουμε πως μας αδικούν. Κι έρχεται μετά κάποιος, είτε είναι ο σύντροφός μας, είτε μέλος της οικογένειάς μας, είτε ένας υφιστάμενος, είτε –ακόμα χειρότερα– κάποιος άγνωστος στον δρόμο ή ένας υπάλληλος σε μια δημόσια υπηρεσία και γίνεται αυτομάτως ο αποδιοπομπαίος τράγος για όλα τα δεινά που μας έχουν συμβεί. Την πληρώνει για όλα, χωρίς να φταίει (σχεδόν) πουθενά.

Μια απλή κουβέντα, ένα θέμα που δε συμφωνούμε και δε μας αρέσει η άποψή του, κάποιες φορές χωρίς καν λόγο κι αφορμή, κι αμέσως ανοίγει ο ασκός του Αιόλου και ξεσπάμε όλα μας τα νεύρα στον άτυχο που βρέθηκε μπροστά μας τη λάθος στιγμή. Φωνές, γκρίνιες και μια συμπεριφορά που αφήνει τον συνομιλητή μας στήλη άλατος, να ψάχνει να βρει μέρος να κρυφτεί, μην τυχόν και φάει στο κεφάλι κανένα αδέσποτο τασάκι που ξέφυγε –εντελώς κατά λάθος– απ’ το χέρι μας.

Δυστυχώς, είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να μην ξεσπάμε τα όποια νεύρα μας στο άτομο ή την κατάσταση που μας τα προκάλεσε, αλλά να τα απευθύνουμε σε κάποιον τρίτο, που τη δεδομένη στιγμή είναι –ή μας φαίνεται– σε πιο αδύναμη θέση από εμάς. Σου είπε κάτι το αφεντικό σου που σε εκνεύρισε, δε μιλάς εκείνη τη στιγμή, αλλά γυρνώντας σπίτι ξεσπάς στο ταίρι σου. Τσακώθηκες με τη μητέρα σου, βγάζεις τα νεύρα σου στους συναδέλφους σου στη δουλειά. Σε έκλεισε κάποιος με το αυτοκίνητο στον δρόμο και παραλίγο να τρακάρεις, ακούει τον εξάψαλμο η κοπελίτσα που, κάνοντας τη δουλειά της, πήγε να σου δώσει ένα φυλλάδιο έξω απ’ το σούπερ μάρκετ. Κι η λίστα της απαράδεχτης συμπεριφοράς σου συνεχίζεται.

Αυτό, βέβαια, δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο, μιας και ξεσπώντας εσύ σε κάποιον, αυτός ο κάποιος δεν αντιδράει σε ‘σένα, αλλά μεταφέρει τα νεύρα που εσύ του προκάλεσες σε κάποιον τρίτο. Και πάει λέγοντας, δημιουργώντας μια αλυσίδα καβγάδων και δυσάρεστων καταστάσεων, που προκαλούν μόνο αρνητικά συναισθήματα και ρωγμές στις πάσης φύσεως σχέσεις. Στο χέρι σου είναι, όμως, να σταματήσει σε ‘σένα η εν λόγω αλυσίδα.

Τι πρέπει να κάνεις, λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση; Καταρχάς, θα πρέπει να αντιδράσεις επί τόπου στην κατάσταση που νιώθεις πως αδικείσαι. Μίλα ήρεμα, θέσε την άποψή σου ή την αντίρρησή σου με επιχειρήματα, σωστά και δομημένα, και προσπάθησε να λύσεις άμεσα το θέμα. Στη συνέχεια, άφησε το εκεί και μην το τραβήξεις, μην το κουβαλήσεις μαζί σου και κυρίως μην το μεταφέρεις στον επόμενο. Όσο χαζό κι άσκοπο κι αν σου ακούγεται, το να πάρεις μερικές ανάσες μετρώντας μέχρι το 10, βοηθάει. Κι αν τα νεύρα είναι πολλά, μέτρα μέχρι το 20. Δεν έχεις κάτι να χάσεις.

Έπειτα, μπορείς να βρεις παραγωγικούς τρόπους να εκτονώσεις όλη σου την ένταση. Πήγαινε γυμναστήριο, ξεκίνα κολυμβητήριο, κάνε γιόγκα ή ακόμα πήγαινε να μάθεις μια πολεμική τέχνη. Και τα νεύρα θα σου φύγουν και κορμάρα θα αποκτήσεις. Δύο σε ένα! Άσε που δύσκολα αντιμιλάει κανείς σε κάποιον που έχει μαύρη ζώνη στο καράτε.

Δεν είσαι φαν της άθλησης; Και για ‘σένα υπάρχει λύση. Άκου μουσική, κάνε έναν περίπατο, πήγαινε για ψώνια, γέμισε την μπανιέρα με ζεστό νερό, ρίξε μέσα μισό μπουκάλι αφρόλουτρο με άρωμα λεβάντα και βούτα για κάνα μισάωρο, ή δοκίμασε όλα αυτά μαζί. Μετά θα αισθανθείς, αν όχι άλλος άνθρωπος, σίγουρα πιο ήρεμος και γαλήνιος.

Να θυμάσαι. Φωνάζει εκείνος που δεν έχει σοβαρά επιχειρήματα και προσπαθεί με τις φωνές να σου επιβληθεί, να σηκώσει το ανάστημά του και να φανεί ανώτερός σου. Γίνε εσύ ο ανώτερος άνθρωπος, που με απόλυτη ηρεμία και ψυχραιμία, θα τον κολλήσεις στον τοίχο.

Και μην ξεχνάς: Εισπνοή-εκπνοή, εισπνοή-εκπνοή, εισπνοή-εκπνοή. Πάμε όλοι μαζί με ρυθμό.

 

Συντάκτης: Ελίνα Μυζίθρα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη