Το απωθημένο βρίσκεται ανάμεσα στο χθες και το αύριο

«Καλύτερα να μετανιώνεις για όσα έκανες παρά για όσα δεν έκανες.» Τάδε έφη όλοι συνέχεια πάντα και παντού. Μια κλασική εκ του ασφαλούς συμβουλή που τη δίνουμε κι εμείς καμιά φορά από την ασφάλεια της απόστασης από μια κατάσταση που μας αφορά τόσο ώστε να μη μας αφορά κιόλας.

Οι επιθυμίες μας είναι ένα προϊόν συζήτησης με τον εαυτό μας. Ή μάλλον, ένα προϊόν ειλικρινούς συζήτησης με τον εαυτό μας. Έρχονται στιγμές στη ζωή μας που μας αναγκάζουν να κάνουμε ένα βήμα, ένα άλμα, να πατήσουμε το κουμπί, να πούμε αντίο ή και «θα το κάνω». Κι είναι ακριβώς αυτές οι στιγμές που μας αφήνουν παγωμένους στον χρόνο ενώ η ζωή κυλά κατά τ’ άλλα ομαλά και κανονικά. Νομίζουμε ώρες-ώρες πως μέσα σε αυτά τα νανοσεκόντ ή και τις εβδομάδες που βασανίζουμε τη λήψη μιας απόφασης, ο κόσμος μας περιμένει. Αγωνιά για το τι θα κάνουμε. Στην πραγματικότητα όμως ο κόσμος δε δίνει δεκάρα τσακιστή για εμάς. Όχι γιατί εμείς έχουμε το πρόβλημα ή γιατί ο κόσμος είναι αναίσθητος. Αλλά γιατί η δική μας απόφαση και δράση είναι απλώς μια μεταβλητή μικρότερη ή μεγαλύτερη στην απόφαση ενός άλλου για δράση. Κάτι που είναι ταυτόχρονα ανακουφιστικό αλλά και φορτίο μαζί.

Σκέψου να ξέρεις πως οτιδήποτε κι αν κάνεις, ταυτόχρονα μετράει για όλους και δε μετράει για κανέναν. Η σχέση που δεν ξεκίνησες, η δουλειά που απέρριψες, οι διακοπές που δεν πήγες ή το χόμπι που δε δοκίμασες, είναι όλα όσα φαινομενικά αφορούν εσένα και μόνο εσένα. Σαν να λέμε «δικαίωμά μου να το κάνω ή να μην το κάνω». Σαφώς. Αναφαίρετο μάλιστα. Ωστόσο, αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά δε θα βασανιζόμασταν σε ορισμένες αποφάσεις. Δε θα σκεφτόμασταν τις επιθυμίες των άλλων ανθρώπων στη ζωή μας και το πώς οι αποφάσεις μας και οι δράσεις μας μπορούν να τους επηρεάσουν.

Είναι σίγουρα σημαντικό να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε ή να μην κάνουμε. Ωστόσο, είναι καθοριστικής σημασίας το να ξέρουμε το γιατί. Να έχουμε φτάσει δηλαδή σε ένα τέτοιο σημείο επαφής με τον εαυτό μας, που να μπορούμε να προβλέψουμε τη συνθήκη μας μέσα σε μια κατάσταση. Ένας τύπος που φοβάται ν’ αντιμετωπίσει την αλήθεια του εαυτού του (εκείνη που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια), που δε ρίχνει τον προβολέα μέσα του να δει το χάος του και να το τακτοποιήσει, πώς μπορεί να θέσει τον εαυτό του με υγιή τρόπο σε ένα «θέλω» στο εδώ και τώρα; Πόσο μάλλον σε ένα που είναι ρισκαδόρικο, σε αχαρτογράφητα νερά, σε συνθήκες άγνωστες και με μεταβλητές που δεν μπορεί να ελέγξει απόλυτα.

Η ζωή μας ολόκληρη είναι πιθανότητες. Κάθε μέρα ζούμε με το ρίσκο της απώλειας του εαυτού μας ή κάποιου άλλου. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις σε αυτή τη ζωή και καλό είναι να ξεκινάμε τη μέρα μας με αυτό. Χρονικά, υπάρχει μόνο το τώρα. Το χθες πέρασε και το αύριο δεν έχει έρθει ακόμη. Το απωθημένο βρίσκεται ανάμεσα στο χθες και το αύριο, ντυμένο με ενοχή ή άγχος και φόβο. Περνάει το σήμερα από πάνω σαν εμπόδιο, γιατί στο σήμερα χρειάζεται δράση, τη δράση της απόφασης. Ακόμη και η διάκριση της απόφασης σε ρίσκο και επιθυμία είναι από μόνη της ένδειξη για τη σχέση μας με τον εαυτό. Ωστόσο, όταν το ρίσκο είναι επιλογή δράσης, ακόμη και τότε φαίνεται πως τον έλεγχο τον έχουμε εμείς κι όχι ο φόβος.

Και για να μην υπάρξει παρεξήγηση, ο φόβος είναι μια νοητική κατασκευή. Δεν υπάρχει σήμερα. Μπορεί να υπήρξε χθες και το σήμερα να τον εξαφάνισε. Κυρίως όμως ο φόβος ζει και τρέφεται από το αύριο, από το μέλλον που δεν ξέρουμε. Οι άνθρωποι δεν έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε τόσες χιλιάδες χρόνια λόγω του φόβου. Έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε λόγω της διαχείρισης του κινδύνου στο σήμερα. Τα προβλήματά μας, οι επιλογές μας, η στάση μας, βρίσκονται όλα στο τώρα. Το ίδιο και οι αποφάσεις μας. Ανεξαρτήτως από την προσωπικότητά μας, έχουμε πάντα την επιλογή να προσαρμόσουμε τη δράση μας. Μάλιστα, όσο ζούμε και μαθαίνουμε, όσο οι εμπειρίες μας δίνουν ένα καυτό χαστούκι στο μάγουλο, οφείλουμε κιόλας στον εαυτό μας που διψά για γνώση, να του δώσουμε την ευκαιρία να φερθεί αλλιώς. Για όλα τα ρίσκα που δεν πήραμε, για όλες τις φορές που μετανιώσαμε -στο χθες- οφείλουμε σήμερα να επανορθώσουμε.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!